Yaşlı Adamın İtirafı (Duygulanacaksınız Aşkı Yaşayanlar Okumalı )

Yaşlı adam eşinin tabutunun arkasından yürüyordu
Yürümüyor da kendini sürüklüyor gibiydi: Birlik-'te yaşadıkları yılların tüm zorluklarını yüklenmiş kadar yorgundu
Bir yandan da dudakları kımıldıyor, sadece kendisinin duyabileceği kadar alçak bir sesle aşkını itiraf ediyordu:
"Seni çok seviyorum, bebeğim"
Yaşlı kadının tabutunu musallaya uzattılar
Tam önünde durdu
Cemaat iki yanma ve arkasına dizildi Gözlerini tabuttan alamıyor, kıpır kıpır dudakları hayata en güzel cümleyi fısıldıyordu:
"Seni seviyorum güzeller güzeli"
İmam, cemaatten haklarını helâl etmelerini isteyince öyle bir içtenlikle helâl etti ki, duyanlar, yaşlı adamın yüreği koptu sandılar
Oysa karısını sevdiğini bile bilmiyorlardı Çünkü sevgiyi itiraf etmeyi "zaaf" sayan bir törenin çocuğuydu Anlayacağınız standart erkeklerden biriydi Hattâ biraz da fevriydi: Çabuk öfkelenir, öfkelendiğinde avaz avaz bağırırdı
Şimdi tabutunun içinde musallada yatan karısı çoğunlukla gülümser, kızgınlığının geçmesini beklerdi
îmam ölümden söz ediyordu Yaşlı adam gözünde iki sıra yaşla bakındı Herkes imamın anlattıklarına dalgındı: Belli ki kendi geleceklerini düşünüyorlardı
Ağır ağır uzanıp tabuta dokundu:
"Seni seviyorum canımın içi!" diye mırıldandı tekrar
Dile kolay, tam elli yılı birlikte yaşamışlardı İyi günleri de olmuştu kötü günleri de Yokluğu da görmüşlerdi, varlığı da Karısı bir gün bile yakınmamış, kendisi herhangi bir sebeple paniğe kapıldığı zamanlarda, herşeyin düzeleceğini söyleyerek teselli etmişti
Gözyaşlarıyla perdelenmiş gözlerle tabuta baktı:
"Seni deliler gibi sevdim can yoldaşım, son anıma kadar da seveceğim"
Namaz ve dua bitince birkaç delikanlıyla birlikte taburu omuzladı
Zaten zor yürüyordu, ama karısını taşımak istiyordu
"Taşıyacağım, çünkü seni çok seviyorum karıcığım"
Mezarlığa geldiler
Yaşlı adam hep aşkını haykıran cümleler kuruyor, dudakları fısıldamaktan yorulunca, ya da birileri tarafından duyulma ihtimali belirince, beyniyle konuşuyordu:
"Her gün tazelenen bir aşkla sana bağlıyım/' Kendisini kimsenin duymasını istemiyordu
"Kılıbık" derler diye, adı "light erkek"e çıkar diye korkuyordu hâlâ
Ne de olsa tüm mahalle onu "kazak erkek" olarak bellemişti Bu yaştan sonra zaafını (sevgisini) belli edip dillere destan olamazdı Yıllar boyu aşkını nasıl içinde tuttuysa yine içinde tutacak, karısından sonrasını bile "kazak erkek" havalarında yaşayacaktı
Yüreği yarılacakhysa yanlsındı
O da toprak attı karış inin üzerine: Her küreğe aşkını döktü, dua gibi karısının ruhuna gönderdi "Seni seviyorum bahar gözlüm"
Cemaat dağılmaya başladığında o diz çöktü Karısının mezarından aldığı taze bir avuç toprağı burnuna götürdü, gözlerini kapadı; karısını son kez koklarken yine o sihirli cümleyi söyledi:
"Seni çok seviyorum, yürek seferim"
Büyük oğlu ile ortanca kızı yanına geldiler Büyük oğlu:
"Tamam babacığım" dedi koltuklayıp ayağa kaldırmaya çalışırken, "onu çok sevdiğini biliyoruz, ama artık eve dönme vakti"
Yaşlı adam ellerini yüzüne kapayıp hıçkırıklarını tutmaya çalışırken:
"Onu çok, seviyorum" dedi, "ama bunu kendisine hiçbir zaman itiraf edemedim

"ama bunu kendisine hiçbir zaman itiraf edemedim

Hayattayken o güzel sözleri duymadıktan sonra mezarda haykırsa ne fayda!!!!

Söylemekte geç kalmış ne yazıkki siz siz olun bu hikayeden ders çıkarın yorumunuz için teşekkürler okuyan gözlerinize sağlık

yazı süperde,iş işten geçtikten sonra aşkını haykırsa ne olur?

Bazen aşk dilsiz oluyor gözleriyle inşallah anlatmıştır ama doğru olan bir insanın bir insana sevgisini anlatması daha güzel yorumunuz için teşekkürler şengül hanım