Mevlana'nın , Yunus Emre ile Karşılaşması ..!

**gülgüzeli** · 02-28-2008

Mevlana dervişleriyle yaptığı sohbeti bitirdikten sonra,bir derviş telaşla odaya girdi ve heyecanla,uzaklardan gelen genç birisinin kendisini ısrarla görmek istediğini haber verdi
Mevlana , '' Buyursun bakalım '' diye izin verdi
İçeriye orta boylu,cübbesiz,külahsız ve sakalsız,çok sade giyinimli bir delikanlı girdi
Mevlana yerinden adeta bir ok gibi fırladıBu zatı mana aleminden tanıyorduBu,kendisi gibi çağlara damgasını vuracak yiğit bir HAKK aşığı olan Yunus Emre idi
Heyecan ve hasretle kucaklaştılar
Odadaki dervişler bu samimi karşılamaya bir anlam verememişti,ama ortamın manevi yükünün yoğunlaştığını anlamakta zorlanmadılar

Daha sonra Mevlana ve Yunus Emre Karşılıklı Dini Şiirler SöyledilerBir Mevlana SöylüyorBir Yunus Emre Söylüyor Dervişlerde onları hayranlıkla izliyordu

Yunus Emre ve Mevlana birbirini özleyen iki kardeş gibi yan yana oturdularMevlana sordu ;
- Pek güzel, Pek Sade giyinmişsinizÜzerinizde hırkanız bile yok ,üşümezmisiniz ?
Yunus Emre şiirle karşılık verdi ;
Dervişlik dedikleri hırka ile taç değil
Gönlün derviş eyleyen,hırkaya muhtaç değil

Mevlana beğendiğini belli eden bir hareket yaptıVe yine sordu ;
- Pek doğru söylersinizNasılsınız iyimisiniz ? Nelerle meşgulsünüz ? Ne yapar ,ne eylersiniz ?
Yunus Emre yine şiirle karşılık verdi ;
Adımız miskindir bizim,düşmanımız kindir bizim
Biz kimseye kin tutmazuz,kamu alem birdir bize
Ben gelmedim dava için,benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir,gönüller yapmağa geldim !
Mevlana, Yunus Emre'ye Sordu;
-Biz dervişlerimize Tevhid'i öğretirken '' Bir elma iki ayna '' demiştikSiz ne dersiniz ?
Yunus Emre cevap verdi;
Tevhid imiş cümle alem
Tevhidi bilendir adem
Bu tevhidi inkar eden
Öz canına düşman imiş
Mevlana,Yunus Emre'nin bir süre dergahta kalmasını istiyordu
-'' Evet,davetimizi kabul buyurursanız,çok memnun kalacağızHemde size yazdığımız 6 ciltlik Mesneviyi okurduk'' dedi
Yunus Emre kalktı ,kapıya doğru yönelirken ilk kez şiirsiz konuştu;
-Ne kadar uzun yazmışsınız ! Çok emek ve gayret sarfetmişsinizBize kalsaydı aynen şunu söylerdik ;
'' Ete Kemiğe Büründüm,Yunus Diye Göründüm ''

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

02-28-2008	#1
gülgüzeli	Mevlana'nın , Yunus Emre ile Karşılaşması ..! Mevlana dervişleriyle yaptığı sohbeti bitirdikten sonra,bir derviş telaşla odaya girdi ve heyecanla,uzaklardan gelen genç birisinin kendisini ısrarla görmek istediğini haber verdi Mevlana , '' Buyursun bakalım '' diye izin verdi İçeriye orta boylu,cübbesiz,külahsız ve sakalsız,çok sade giyinimli bir delikanlı girdi Mevlana yerinden adeta bir ok gibi fırladıBu zatı mana aleminden tanıyorduBu,kendisi gibi çağlara damgasını vuracak yiğit bir HAKK aşığı olan Yunus Emre idi Heyecan ve hasretle kucaklaştılar Odadaki dervişler bu samimi karşılamaya bir anlam verememişti,ama ortamın manevi yükünün yoğunlaştığını anlamakta zorlanmadılar Daha sonra Mevlana ve Yunus Emre Karşılıklı Dini Şiirler SöyledilerBir Mevlana SöylüyorBir Yunus Emre Söylüyor Dervişlerde onları hayranlıkla izliyordu Yunus Emre ve Mevlana birbirini özleyen iki kardeş gibi yan yana oturdularMevlana sordu ; - Pek güzel, Pek Sade giyinmişsinizÜzerinizde hırkanız bile yok ,üşümezmisiniz ? Yunus Emre şiirle karşılık verdi ; Dervişlik dedikleri hırka ile taç değil Gönlün derviş eyleyen,hırkaya muhtaç değil Mevlana beğendiğini belli eden bir hareket yaptıVe yine sordu ; - Pek doğru söylersinizNasılsınız iyimisiniz ? Nelerle meşgulsünüz ? Ne yapar ,ne eylersiniz ? Yunus Emre yine şiirle karşılık verdi ; Adımız miskindir bizim,düşmanımız kindir bizim Biz kimseye kin tutmazuz,kamu alem birdir bize Ben gelmedim dava için,benim işim sevi için Dostun evi gönüllerdir,gönüller yapmağa geldim ! Mevlana, Yunus Emre'ye Sordu; -Biz dervişlerimize Tevhid'i öğretirken '' Bir elma iki ayna '' demiştikSiz ne dersiniz ? Yunus Emre cevap verdi; Tevhid imiş cümle alem Tevhidi bilendir adem Bu tevhidi inkar eden Öz canına düşman imiş Mevlana,Yunus Emre'nin bir süre dergahta kalmasını istiyordu -'' Evet,davetimizi kabul buyurursanız,çok memnun kalacağızHemde size yazdığımız 6 ciltlik Mesneviyi okurduk'' dedi Yunus Emre kalktı ,kapıya doğru yönelirken ilk kez şiirsiz konuştu; -Ne kadar uzun yazmışsınız ! Çok emek ve gayret sarfetmişsinizBize kalsaydı aynen şunu söylerdik ; '' Ete Kemiğe Büründüm,Yunus Diye Göründüm '' __________________