Abdestsiz Namaz - Fıkıhsız Tasavvuf

Hani, Nasreddin hoca'ya sormuşlar: -Hocam, abdestsiz namaz olur mu? Hoca,
-Olmaz, demiş Adam üstelemiş: -Ama ben kıldım oldu Hoca ne desin

Her dinin bir fıkhı var "Amentü"den "Hayat"a kadar her alanı düzenleyen ölçüleri ihtiva eder Bir tür dinin hayat - kişilik ölçüleridir

"Karma namaz" veya "Başörtüsüz namaz" olayında asıl aksayan şey, sanırım, insanlarımızın fıkıh konusunda bilgisizlikleri ve fıkhın önemi konusundaki duyarsızlıklarıdır

Yani, böyle bir duyarlılık ve bilinç gelişmemiştir diye düşünüyorum
Bazı tasavvufi yönelişlerde bu var: Fıkıhsız, şeriatsız tasavvuf
Hatta kimi Batı ülkelerinde "İslam'a inanmadan tasavvufa bağlananlar" var

Tabii ki bunun adı "İslam tasavvufu" değil Ya da buna "tasavvufun yoldan çıkmış hali" demek mümkün Ki tasavvuf, "yolun hukuku"nu kalbe nakşetmek anlamına gelir Yol Allah yolu, Hazreti Muhammed Mustafa (sa) yoludur "Tarikat" da yol demektir Tasavvuf yolculuğunun adı "seyrü süluk"tur

Tasavvuf elbet kalbi bir yoğrulma işidir Yani kalbi Allah Teala ile birliktelik şuuruna erdirme, O'na yakınlık bilincini kazanma, dolayısıyla adeta "O'nun murakabesi altında bir hayat sürme" idrakidir

İslam tasavvufu, bütün bunların bir hayat disiplini oluşturacağına inanır
Bir tür "Peygamber ahlakı ile ahlaklanmaktır - Ki o ahlak, Allah Teala tarafından bildirilen Kur'an ahlakıdır -" bu Ya da O'nun eğittiği ilk neslin kalb ve hayat kıvamına ulaşmaktır "İslam'ın Peygamberinin hayatındaki Müslümanlık kıvamı" dır ideal İslam kıvamı

Buna, İslam tasavvufu içinde kalblerini yoğurmuş ve Kur'an'ın ifadesiyle "Allah dostu" diye nitelenebilecek kişilik arınmasına erişmiş insanlar, çok özel bir ihtimam gösterirler Kur'an'la yoğrulmak ya da Peygambere benzemek, onlar için sonsuz bir koşudur adeta "Peygamber"in önem verdiği her şeyi önemsemek, ihmal etmemek, "Peygamber"in hayatında yer almayan şeyleri hayat dışında tutmak aynı şekilde bir hassasiyet konusudur Bütün çağların merkez insanı, önderi O'dur bir anlamda O ve elbet, O'nun getirdiği Kitap'tır Kur'andır Fıkhın kaynağı da Kitaptır ve Peygamberdir

"Fıkıh duyarlılığı" bir kalb iklimi yaşamak demek olan tasavvufta, duygu fırtınalarında savrulmayı ve çizgi kaymalarını önler "Kalb evrilip çevrilebilen bir organ" olarak görülür tasavvufta Onun için Hazreti Peygamber "Ey kalbleri evirip çeviren Rabbim, benim kalbimi senin dinin üzerinde sabit kıl" diye dua etmeyi öğretir mü'minlere Tasavvuf kalble uğraşır, ama kalbi savruluşlara kapılıp gitmek değildir amaç, kalbi "Allah'a yakınlık" bilinciyle yoğurmaktır Onun adı takvadır, ihlastır, haşyettir, imandır

Bu yol savrulmasını önlemek için İslam tasavvufunda "Mürşid"lik belki de en önemli disiplindir Ona "Mürşid-i kamil" adını verir İslam tasavvufu Mürşid , "yol gösteren" insan demektir Kalb terbiyesinin bir tür yol göstericiliği zaruri kıldığına inanılır Ve bu işi "kemal sahibi bir insan"ın yapması istenir Bu ifadenin mefhumu muhalifinde "Mürşid-i nakıs" gibi bir hadise var demektir Yani hem irşad makamında bulunup, hem de o makamın "kemal" ölçüsüne ulaşamayan insanın, yol göstericiliği meselesi İnsanları İslam"la yoğuracaksınız ama İslam'ı bilmiyorsunuz İnsanları Allah Teala'nın yolunda yürüteceksiniz ama Allah Teala'nın insanoğluna bildirdiği hayat çerçevesinden kopuksunuz Nasıl olacak bu iş o zaman?

Son olaya iştirak etmiş insanlar, belli ki Cuma namazını önemsiyorlar Bu, "İslam Fıkhı"nın bir yansıması Peki ya ötesi? İşte görülüyor ki "Ötesi"nde sorunlar var Oysa "Cumanın farziyyeti" de fıkıhla belirlenmiştir, "tesettür" de, namazda böylesine "ihtilat"ın olmaması da

İslam bünyesinde oluşmuş bilgi disiplinleri var Tefsir, Hadis, Fıkıh Bunların bilginleri yetişmiş Sormak gerekir onlara Ben biliyorum ki, bir çok Allah dostu, tereddüt ettikleri konularda, -ki herkes her alanın alimi değildir- o sahanın alimine sormaktan kaçınmamışlardır
Çünkü Kur'an'da bildirilir ki, "Allah'a en çok onun kulları arasında alim olanlar haşyetle yaklaşırlar, (yani) O'nun hoşnutluğunu kaybetmekten kaçınırlar, korkarlar" (Fatır Suresi, 28) Ve ben inanırım ki, Allah dostları, Allah'ın huzuruna O'nu hoşnud edecek bir "İslami hayat kıvamı" ile çıkma konusunda son derece duyarlıdırlar

Fıkıh, insanı savruluşlardan koruyan bir hayat çerçevesi kazandırır insana
Çağımızda, iletişim alanında biriken güç ve onun oluşturduğu tahakküm müthiş savruluşlara itiyor insanları İnsan kendisini belirli disiplinlere bağlı hissetmezse, öyle bir savruluş içine düşer ki, her uzvu bir çalı parçasında kalabilir
Başa dönersek;
Birilerinin, namaz kılacak bir insana, "Abdestsiz namaz olmaz" demesi gerekir

-Ben kıldım oldu, ile Müslümanca bir hayat oluşturulamaz

Ahmet TAŞGETİREN