Tarih Deyimleri Terimleri C/Ç

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-04-2012

Tarih Deyimleri Terimleri C/Ç

CAHİLİYE DEVRİ : Arap tarihinde İslamlığın doğuşundan önceki dönem

Hz

Muhammed'in peygamberliğinden hemen önceki dönem

(İlk cahiliye: Hz

Nuh ve Hz

İbrahim'in peygamberliğinden önceki devirler

)
CAİZE : Şairlerin devlet büyüklerine yazdıkları methiyeler karşılığında aldıkları para ve hediyelere caize denirdi

'Sile' deyimi de caize ile aynı anlama gelirdi

CARİYE : Savaşta tutsak alınmış ya da para ile satın alınmış kız ve kadın Bunlar özel bir eğitim görür ve genel hizmetlerde kullanılırlardı
CEBE : Savaşla ilgili silâh ve araçlar Mühimmat
CEBECİ : Savaş araç ve gereçlerini mevzilere ve tabyalara gönderen ordu sınıfına verilen unvan Bugünkü ordonat (ordu donatım) deyiminin karşılığı
CEBEHANE : Savaş silâh araç ve gereçlerinin muhafaza edildiği yer Zamanla'cephane'şeklini almıştır Ceheci Kethüdası
CELÂLÎ : Yavuz Sultan Selim zamanında, Tokat civarında "mehdî"lik iddiasında bulunan ve çevresine bazı serserileri toplayan Celâl adında birinin isyanı için söylenmiş deyimdir Sonraları hükümete karşı isyan çıkaranlara da 'Celâlî' denildi
CEMAAT : 1 Bir imama uyup namaz kılan kişiler
2 Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu (Rum cemaati, Yahudi cemaati vb)
3 İnsan kalabalığı
CEMİYET : Dernek Toplum Cebeci Kolcusu
CENK : Savaş, harp
CENGÂVER : Savaşçı Savaşkan, vuruşkan
CİHAD : Kutsal savaş Din uğruna yapılan savaş
CİZVİT : 'İsa Derneği' denilen bir Hıristiyan derneğinin üyesi (Fr'Jesuite' geliyor)
CİZYE : Müslüman devletlerde Müslüman olmayanlardan alınan bir vergi
CUMA SELÂMLIĞI : Cuma namazı dolayısiyle padişahlar için yapılan törene verilen ad
CUMHUR : Halk, topluluk
CUNTA : Ülkenin yönetimine el koyan kimselerden oluşan kurul
ÇAÇA : Göktürler'in Çin generallerine verdikleri unvan
ÇAŞIT : Halk tarafından 'casus' yerine kullanılan bir deyim
ÇEKTİRİ : Kürekle giden ve yelkeni yardımcı araç gibi kullanan savaş gemisi
ÇELEBİ : Önceleri Mevlevî tarikatının başında bulunan kimseye denirdi Osmanlı şehzadeleri için de kullanılmış bir unvandır Daha sonra şair, müzisyen ve padişah yakınlarına da "Çelebi" denmiştir
ÇENGİ : Dansöz
ÇERİ : Asker (Yeniçeri-Yeni asker)
ÇIPLAK : 1 Tersane mensuplarından bir kısmına verilen unvan idi
2 Yeniçerilerde hizmete girmek üzere nöbete soyunan neferler için kullanılan bir deyim
ÇİTA : Rumeli Türkleri hakkında kullanılan bir deyim
ÇOR : (Göktürkler'de) Rehber, önder, lider
ÇORBACI : 31 bölüklü Acemi Ocağı ile Osmanlı ordusunun pryade askerini yetiştiren subaylara verilen bir unvan
ÇUHADAR : Sarayın büyük memurlarından ve padişahın hizmetlerinde bulunanlara verilen ad idi Sonraları resmî dairelerin ayak işlerini yapanlara da bu ad verildi

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

11-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Tarih Deyimleri Terimleri C/Ç Tarih Deyimleri Terimleri C/Ç CAHİLİYE DEVRİ : Arap tarihinde İslamlığın doğuşundan önceki dönem Hz Muhammed'in peygamberliğinden hemen önceki dönem (İlk cahiliye: Hz Nuh ve Hz İbrahim'in peygamberliğinden önceki devirler) CAİZE : Şairlerin devlet büyüklerine yazdıkları methiyeler karşılığında aldıkları para ve hediyelere caize denirdi 'Sile' deyimi de caize ile aynı anlama gelirdi CARİYE : Savaşta tutsak alınmış ya da para ile satın alınmış kız ve kadın Bunlar özel bir eğitim görür ve genel hizmetlerde kullanılırlardı CEBE : Savaşla ilgili silâh ve araçlar Mühimmat CEBECİ : Savaş araç ve gereçlerini mevzilere ve tabyalara gönderen ordu sınıfına verilen unvan Bugünkü ordonat (ordu donatım) deyiminin karşılığı CEBEHANE : Savaş silâh araç ve gereçlerinin muhafaza edildiği yer Zamanla'cephane'şeklini almıştır Ceheci Kethüdası CELÂLÎ : Yavuz Sultan Selim zamanında, Tokat civarında "mehdî"lik iddiasında bulunan ve çevresine bazı serserileri toplayan Celâl adında birinin isyanı için söylenmiş deyimdir Sonraları hükümete karşı isyan çıkaranlara da 'Celâlî' denildi CEMAAT : 1 Bir imama uyup namaz kılan kişiler 2 Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu (Rum cemaati, Yahudi cemaati vb) 3 İnsan kalabalığı CEMİYET : Dernek Toplum Cebeci Kolcusu CENK : Savaş, harp CENGÂVER : Savaşçı Savaşkan, vuruşkan CİHAD : Kutsal savaş Din uğruna yapılan savaş CİZVİT : 'İsa Derneği' denilen bir Hıristiyan derneğinin üyesi (Fr'Jesuite' geliyor) CİZYE : Müslüman devletlerde Müslüman olmayanlardan alınan bir vergi CUMA SELÂMLIĞI : Cuma namazı dolayısiyle padişahlar için yapılan törene verilen ad CUMHUR : Halk, topluluk CUNTA : Ülkenin yönetimine el koyan kimselerden oluşan kurul ÇAÇA : Göktürler'in Çin generallerine verdikleri unvan ÇAŞIT : Halk tarafından 'casus' yerine kullanılan bir deyim ÇEKTİRİ : Kürekle giden ve yelkeni yardımcı araç gibi kullanan savaş gemisi ÇELEBİ : Önceleri Mevlevî tarikatının başında bulunan kimseye denirdi Osmanlı şehzadeleri için de kullanılmış bir unvandır Daha sonra şair, müzisyen ve padişah yakınlarına da "Çelebi" denmiştir ÇENGİ : Dansöz ÇERİ : Asker (Yeniçeri-Yeni asker) ÇIPLAK : 1 Tersane mensuplarından bir kısmına verilen unvan idi 2 Yeniçerilerde hizmete girmek üzere nöbete soyunan neferler için kullanılan bir deyim ÇİTA : Rumeli Türkleri hakkında kullanılan bir deyim ÇOR : (Göktürkler'de) Rehber, önder, lider ÇORBACI : 31 bölüklü Acemi Ocağı ile Osmanlı ordusunun pryade askerini yetiştiren subaylara verilen bir unvan ÇUHADAR : Sarayın büyük memurlarından ve padişahın hizmetlerinde bulunanlara verilen ad idi Sonraları resmî dairelerin ayak işlerini yapanlara da bu ad verildi