Kanal-Kitap Özeti

Kanal kitap özeti

KANAL
Korab bölüğün başında, Zadranın işgalinde olan Villaya geldiğinde karanlık bastırmıştı Büyük bir palmiyenin altından geçerek salon kapısında durdu Zadranın adamaları, yerlere, koltuklara, divana her yere yayılmışlardı Hepsinin de sırtında gri askeri ceket vardı İçeriden başçavuşun etrafındaki gençlere izahat veren sesi geliyordu
* Emniyeti açtıktan sonra, mil geriye doğru çekilir
Tüfek bir ses çıkardı ve kapandı Çavuş aceleyle elini tetikten çekti
* Varşovada iyi günler geçirdik dedi 20 yaşlarında var yoktu Yüzündeki yanık
izi ona ilginç bir görünüm veriyordu Omuzun da ihtilalcilerin kendilerinin buldukları cinsten bir makineli tüfek asılıydı
Korab odaya girdiği zaman, Biedermier Stili bir masanın başımda Varşova şehir planı üzerinde çalışan 2 subay gördü Omuzlarında tenekeden kesilmiş yıldızlar parlıyordu Zadra Korabın ayak seslerini duyunca başını kaldırdı Korab hemen vasiyet aldı
* Çavuş Korab emrinizde komutanım Zadra gülümseyerek elini uzattı
* 3 Makineli, 2 tüfek, 9 tabanca
* Adamın ne kadar?
* Cepheden çekilirken bize katılan 2 kişiyle toplam 29 kişi
Zadra alaycı bir gülümsemeyişle sustu
* Bizle kalacağınızı biliyor musunuz? Diye sordu Zadra
* Biliyorum
* Ve bir saat içinde Dworkowaya hareket edeceğimizi?
- Evet, biliyorum Orada ne olup bittiğinden, her şeyden haberim var Diye cevap
verdi Korab Ama elden ne gelir? İhtilal yapıyoruz Artık ben adamlarımın yanına gideyim
Zadra; yanında duran Madrye
* Sanki Dworkowaya yapılacak atağı başaracaklar, tıpkı ilk seferdeki gibi,dimi?
* Ve, ölmeden önce de, Vatanımın şerefi için, diye bağırmak gereksiz öyle mi?
Zadra kızgınlıkla ayağa kalktı Salona girdi Madry onu izledi Makinelinin başındaki başçavuş hemen vaziyet aldı:
* Dikkat!
Zadra eliyle:
* Lüzum yok, dedi
Salona sessizlik hakim olmuştu Zadra bir an tereddüt etti:
Bir saat içerisinde Dworkowaya hücum edeceğiz Bu sefer şehrin meyilli yönünden saldıracağız Her şey bu beklenmedik saldırıya bağlı Artık bu sefer başarmalıyız
Birden bire sustu Gözleri kapıya doğru kaydı
* Siz hangi bölümdensiniz? Diye sordu, sert bir sesle
- Cepheden onu ben getirdim Diğerleri ile ormana kaçmak istemiyordu Birde şu gönüllüyü getirdim Parmağı ile kompozıtörü gösterdi
- Bir sanatkar dedi Korab Ayaklanmadan haberi yokmuş Evden bir saatliğine ayrılmış müzisyen
Bir süre sonra Zadranın sesi duyuldu
* Yürüyüşe hazırlanın!
Başçavuş Zadranın yanına geldi:
- Komutanım, henüz Çvş Koraldın bölüğünü nereye yerleştireceğimi söylemediniz
Zadra bağırdı
* Beni rahat bırakın
* Ama mevzilenmeden olmaz ki Bir sürü kayıp vereceğiz
* Evet, muhakkak birileri ölecek Ama beni rahat bırak lütfen
Ağır ağır kapıya doğru yürüdü Mızıkalı çocuk gürültü bir marşın birkaç notasını çaldı
Gece sıcak ve karanlıktı Zadranın adamları ağaçların ve çalıların arasına gizlenmişlerdi Kompozitör titriyordu ve elinde el bombası dolu çantayı sımsıkı tutuyorduBirkaç adım ileride Zadra telsiz sandığının üzerine eğilmiş,ikide bir saatine bakıyorduKaranlıkta Madry göründü
- Herşey yolundaVakit tamam mı?
-Bir dakika sonra dedi Zadra
Madry yine çalılıklar arasında kaybolduZadra 1-2 saniye daha bekleyip hafif bir ıslık çaldıSol taraftan bir takım gölgeler peşi sıra yürümeye başladıKorb makinalısını aldıKompozitör çantasından el bombalarını çıkardı
-İnşallah elimde patlamazlar diye fısıldadı kendi kendine
Birdenbire makinalı tüfeğin korkunç takırtısı gecenin sessizliğini bozduBir ışık hüzmesi meyilli araziyi taradıBu ani silah sesi hepsini şok ettiKorab hırsla:
-İleri!Haydutlara ölüm!diye bağırdı
Bir takım gölgeler ileri atıldıSilah sesleri çoğaldıTepede savaş bütün hızıyla sürüyorduProjektörlerin ışığı havada kesişiyorduEl bombaları ardı ardına patlıyorduArka arkaya birtakım gölgeler geldiMadry karanlıkta belirdiElinde tabanca vardı
-Eh Madry dedi ZadraSürpriz saldırıyı becerebildik mi sence?
Telefon santralinin bulunduğu Szustra Caddesinin pencereleri henüz sağlamdı Zadra ile Madry kızların yanında ayakta duruyorlardıHepsi dışarı baktıKompozitör pencereye yaklaştıParmaklarının ucunda yükseldiŞehrin içine doğru baktı
-Acaba orada ne oluyor?diye sordu yavaşça
-Herhalde yangın çıkartırtıyorlar diye cevapladı Korab
-Bende burada bir şey yapmadan duruyorum
Korab Kompozitöre doğru ilerledi
-Senin evinde telefon var mı?
Kompozitör irkildiÇekingen bir tavırla bir yönü işaret etti
-Oraya telefon edilir mi?
-Tabi edilirEğer komutan izin verirse…
Kompozitör yalvarır gibi Zadraya baktıZadra kati bir sesle :
-Bağlayın şu numarayı dedi
Sakallı adam santrali açtı Verilen numarayı çevirdi Kompozitör ahizeyi aldı Telefon açıldıBoğuk bir ses duyuldu
-Buyrun
-Wanda benimOrada neler oluyor?
-Nereden arıyorsun Mıchal?
-Ayaklananlar arasındayımOrası nasıl?
-Bizim eve geldiler bile
-İnsanları götürüyorlar mı?
-Sanmıyorum
Bir fısıltı duyulduArdından bir gürültü
-Baba!
-Buradayım Zosıa
-Baba hemen gel
-Telefon sustuYine bir fısıltı
-Bize geliyorlar Mıchal
Telefon kapandıSonunda:
-Telefon kapandı dedi KompozitörNumarayı tekrar çevirdiTelefon 7 kere çaldı
Sakallı:
-Telefonu kestiler dedi
Kompozitör suratı sapsarı bir şekilde pencereye dayandı, dumanlarla kaplı gökyüzüne bakmaya başladı
Islığa benzeyen bir ses duyuldu, arkasından yakınlarda bir şeyler gürültüyle yıkıldı Bodrum penceresinden içeri toprak parçaları düştü
-Başladılar diye bağırdı Korab
Tekrar bir patlama duyuldu Artık her yerden gürültüler geliyordu Ev sallandı Korkudan taş kesilmiş olan Korab birinci katta makinelinin yanına yatmıştı Pencerenin yanına da Kompozitör durmuş, etrafı seyrediyordu İki yüz metre ötede tanklar her yeri yıkıyordu Üst katlardan tuğlalar düşüyor, bombalar koca delikler açıyordu Etraf göz gözü görmez hale gelmişti Her yerden patlama sesleri geliyor, her yer çatırdıyor, yıkılıyordu
Korabın minderinde ki mumun titrek ışığı tuğla duvarları ve birbirine sokulmuş insan silüetlerini aydınlatıyordu Bir köşede petrol lambasının ışığında operatörün bıçağı parladı Bayıltılmadan ameliyat olanların iniltileri, kanın mide bulandıran kokusu odayı sarmıştı Bodrumun pencereleri toprakla örtülmüştü Papatya Koraba akşam yemeğini yediriyordu Korab gözlerini kapadı Çenesini güçlükle hareket ettirebiliyordu Kompozitör kasketini çıkartmış, yırtık ve açık üniforması ile ona bakıyordu
-Demek seni de yaraladılar ha, Korab! Bendeyse sıyrık bile yok Büyük bayrama hazır mısın? Kutlama için 2 nedenimiz var; Hitlerin son zaferi Polonya ayaklanmasının sona ermesi
Korab güçlükle dirseklerinin üzerinde doğruldu Yüzünde bir damla kan yoktu, sapsarıydı Zorlukla konuşuyordu Bir süre konuştuktan sonra ağrılarına dayanamayarak her ikisine de sırtını dönerek uykuya daldı
Zadranın en son adamı da delikte kaybolduktan sonra Madryde kanala girdi Önünde Başçavuş, korkuyla ilerliyordu Barikatın arkasında kalan tanklar yaylımateşine başlamışlardı Kanal kanalları yumurta biçiminde, tuğlalarla kaplıydı En geniş yeri yarım, en yüksek yeri 1mt idi Kompozitörün ardındaki Madry homurdandı:
-Çabuk ol sanatkar!
Eliyle Midhali itekledi Adam iki büklüm dar yolda iki üç adım attı Birdenbire duvar bitti, içeriye birdenbire temiz hava girdi Yeniden ilerlediler, sola döndüler Belli belirsiz ışıklar parlayıp sönüyordu
Halinka fısıldadı:
-Dikkat! Dworkonod Caddesi
Ürkek ürkek yürümeye devam ederek sağa döndüler Her yerde karanlık hüküm sürüyordu
Michal tekrarladı:
-Dikkat! Çıkış deliği
Adım, adım aşağı doğru kaydılar Michal burnunu çekip nefes aldı Madry, dinlenmek için karnın üzerine uzandı
Üniformalı adam birden bağırdı:
-Gaz! Almanlar içeriye gaz vermişler
Aşağıdan biri:
-Çabuk, geri! Diye kükredi Gaz!
Madry geri döndü Üniformalı adam kaybolmuştu
Halinka:
-Daha çabuk Madry! Diye bağırdı
Önce sola sonra sağa saptılar Üniformalı adam önlerinde hareketsiz duruyordu
-Ne oldu? Diye sordu Madry
-Bu yol mu Szustra Caddesine gidiyor?
_öyle tahmin ediyorum Her yer birbirine benziyor
Üniformalı adam birkaç adım geriye çekildi Tüfeğini omuzladı Demir basamakları tırmandı Bir MÇ tüfeğinin kısa yaylım ateşi yankılandı Madrynin önüne yumuşakça bir şey düştü
Zadra ikinci seti de ardında bıraktı Bataklık burada dize kadar geliyordu Buna rağmen Zadranın önünde gidenler çabuk hareket ediyorlardı Ansızın arka arkaya iki çatırtı duyuldu Kanal çökecekti sanki Önden iki büklüm sivil kıyafetli insanlar gelmeye başladı
-Hiçbir çare kalmadı Gaz bombası atıyorlar! diye bağırdı birisi
Motokow kanalından ilk çıkan Madry oldu Siste beyaz ışıklar uçuşuyordu Biri uluyarak bağırdı Madry korktu Yanına gelen Halinkadan şişeyi alıp kafasına dikti Yüzünü buruşturdu Gene büyük bir yudum alıp yüzünü buruşturdu
Tekrar yola koyuldular Madry şimdi kuvvetli adımlarla en önden gidiyordu Arkasından Kompozitör geliyordu Sersem gibiydi, şakaları zonkluyordu Birden korkunç bir gürültü duyuldu Hava basıncıyla meydana gelen büyük bir dalga üzerlerine geldi Işık söndü, insanlar bataklıkta kayboldu Bataklık yükseldi ve Madrynin ağzına geldi Zorlukla ayakta durarak geri çekildi Bataklıktan birkaç insan doğruldu Birkaç lamba yandı Madry güçlükle konuştu:
-Bir yer bulup çıkmalıyız Muhakkak çıkmalıyız
Birkaç adım önlerinde bir yan kanalın bir ağzı göründü Yerde ince bir dere akıyordu Madry:
-Alın yıkanın! Dedi Temiz su
Bir süre sonra büyük kanala ulaştılar Kanal ıssızdı Madry doğruldu
-Dosdoğru geri dönüyoruz Dedi kızgınlıkla Bu Allahın belası kanalın bir yerde bitmesi gerekir
Diğerleri ses çıkarmadan onu izledi
Madry adım adım kanalda emekliyordu Biraz durup dinlendi Az sonra tekrar ilerlemeye başladı Homurdanmaya benzer bir ses duyunca durakladı Sinirleri gergin karanlığa baktı Bir canlının varlığını hissediyordu Kolunu attı ve eli ıslak bir çizmeye değdi
Boğuk bir sesle:
-Kim var orada? Dedi
Görünmeyen canlı uludu Madry suratına bir tekme yedi Madry inledi, yukarı doğru bir hamle yaptı Şimdi yanına gelmişti Bir şey görmek için gözlerini kuvvetle açtı Bir şey göremedi Görünmeyen buz gibi eller Madrynin boynunu araştırıyordu
-Bırak beni — Ne istiyorsun?
Karnına gelen bir tekme Madryi bayılttı Sol yanağında bir acı duyuyordu Olanca gücüyle bir tekme savurdu Beriki hıçkırmaya başladı Madry onu kenara itti ve çabucak yukarı tırmanmaya başladı Biraz ilerledi durdu Uzaktan bir ses geldi Birden çiğ bir ışık yüzüne çarptı Gözlerini zorla açtı Etraf giderek aydınlanıyordu Kanalın sona erdiğini hissetti Korkarak birkaç adım attı Yukarıdan bir ses duyuldu
-Dışarı!
Suskun bir adam olan rehber yavaşlamadan yola devam etti Etraf aydınlandı Rehber durdu
-Burası! Dedi ve ilk olarak demir merdivenleri tırmandı Zadra doğruldu ve olanca kuvveti ile onu takip etti Eller hemen ona uzandı ve Zadrayı yukarı çekti Tanıdık bir ses kulaklarında çınladı:
-Üç haç alanı bombalanacak Eve koş Bu kadar uzun süre kanalda ne yaptınız? Tam 17 saat
Zadra cevap vermedi Bütün vücudu tirtir titriyordu
-Dışarıya Smukly! Dedi Zadra
-Hemen hemen, diye cevapladı beriki
Evden biri:
-Buraya gel Zadra! Diye seslendi
Zadra eliyle olumsuzluk işareti yaptı Smuklye dönerek
-Bölük nerede? Diye sordu
-Ne demek nerede? Orada!
Başıyla kanalı işaret etti Fakat kimse çıkmadı
Birdenbire bağırdı:
-Suçlu kim? Ben miyim?
-Suçlular daha uzun zaman aranır Siz onları oraya sürüklediniz
Zadra tablasını açtı ve kısa bir sigara aldı Yanında Smukly hareketsiz duruyordu Gözlerini ayırmadan Zadraya bakıyordu Zadra sigaradan derin derin çekti Daha sonra yere atarak ezdi Evden genç biri çıktı:
-Komutanım burada durmak yasak Caddeye sadece geçiş izni olanlar çıkabilir
-İyi! Dedi Zadra gidiyorum
Karanlık deliğin başına geldi, ayağı ilk basamağı yokladı Biraz sonra kanalın karanlıklarında kaybolmuştu