Herkes Gibisin!

Ben sadece sevmeyi istedim belki de sevilmeyiAnlatamadım…Şimdi burada oturmuş gidişinin hesaplarını yapıyorumHer yer dağınık benim gibiBelkide güzle düşen yapraklar gibiÖylece kurumuş yere düşmüşüm birileri üstüme basmasın diye rüzgara yalvarıyorum ve oradan oraya sürükleniyorumSensiz yolumu bulamıyorumişte Konuşamıyorum…Diye yazmışım defterime saat gidişini gösteriyor

Senden sonra ortalığı toparladım ben bana eşlik etmediÖylece somurtarak oturdu köşesinde yooo ağlamadı inan ağlamadıSonra oturduk beste yaptım gidişine sözsüz, sözcükleri giderken yanında götürmüştünBana ne söyleyecek ne yazacak bir şey kalmamıştı

Mucizelere inanmazdım senden önce giderken inancımı da götürmüşsün ya en çok o içimi acıttıGidişler değilde anlamsız sebepler üzüyor insanıGidişler bu kadar basit olmamalı diyorsunBoşver o şarkıdaki gibi “Sensizliğin acısını sen nereden bileceksin,Sen hiç SENsiz kalmadın ki”Ama eminim Bensizlikte Sensizliği aratmayacak kadar mücadelesini sürdürüyordur beyninin tüm hücrelerinde

Aradan zaman geçti sözcükler geri geldiBeste şarkıya dönüştüİçimde yine yeşermeye hazır çiçekler var Gelsen dönsen dediğim zaman geride kaldıHerşey iken Hiçbirşeysin

Bak artık sende herkes gibisin!!!!!