Tahılı Kepeğinden Ayırmamalı

Dünyanın her yerinde ve her devirde buğday ve buğday ürünleri bir numaralı besin maddesidir Bunun temel sebebi, buğdayın sahip olduğu yük*sek besin değeridir Buğdayı öğütüldükten sonra ne tohumundan ne de kepeğinden ayırmadan kul*lanmak gerekir Aksi takdirde bu besin maddesi*nin yararları kısıtlanmış olur Buğdayı kepeğinden ayırmak, vücudumuzu birçok elemandan ve akci*ğerin koruyucusu silisyumdan mahrum etmek an*lamına gelir Taze öğütülmüş tam buğday unun*da, beyaz una oranla on kat fazla madensel tuz ve 7 kat fazla vitamin bulunmaktadır
Hayvanlar üzerinde yapılan deney*lerde, bizim yediğimiz beyaz ekmek ve pirinçle beslenen kobayların mah*zun, yorgun, hastalıklı, çoğu kez de kanserli oldukları görülmüştür Bu ko*baylar vakit geçirilmeden kepekli buğday ve kepekli pirinçle beslendi*ğinde ise olumsuz belirtilerin kaybol*duğu anlaşılmıştır
VVagener “Ekmek Tüketiminin Uluslararası Gelişimi” adlı kitapta, to*humu ve kepeği alınmamış ekmeğin faydalarını şöyle sıralamıştır:
* Albüminlerin biyolojik değeri beyaz ekmeğinkinden çok üstündür Kepekli buğdayın tohumunu da kepeğini de kolaylıkla sindirebiliriz
* B grubu vitaminlerin en önemli kay*nağı has buğday unundan yapılmış ekmektir Günde 250 gram has ekmek yenirse günlük ihtiyaç karşılanmış olur
* Has buğday unundan yapı*lan ekmeğin bileşimindeki selüloz (lif) bağırsağın çalış*masını sağlar
Has buğday unundan yapılan ekmek, özellikle çocuklarda diş çürümesini önler Eğer gerektiği kadar tahıl yenseydi, uygarlığın yol açtığı birçok hastalık önlenebilirdi