Halide Edip Adıvar Şiirleri |
09-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Halide Edip Adıvar ŞiirleriHalide Edip Adıvar Şiirleri |
Halide Edip Adıvar Şiirleri |
09-11-2012 | #2 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Halide Edip Adıvar ŞiirleriHalide Edip Adıvarın yazdığı Şiirler Halide Edip Adıvar Şiir Halide Edip Adıvar Şiirleri İstanbul Bir gün acıktım İstanbul'a Yürüdüm baştan başa Herşey yabancı, herşey başka Yüzler başkaşka, insanlar başka karanlık yüzler, Kırmızı gözler yalancı İstanbul artık, Bize bile yabancı Eskiden öylemiydi? İstanbul çıksa dolmazdı caddeleri Herkes birbirini sever, Selam verir, gülerdi Yalan olmuş herşey yalan İstanbul'um talan olmuş Şimdi İstanbul dertli, İstanbul yanık Bu gün istanbul'u tanıyamadık Ölüm Yapraklar üşürken dökülür; Ağaçlar kışa soyunurken ölür Nedir acelesi ecelin? Daha bitmeden yaşama sevincim Neden bu kadar soğuk ellerim? Gözlerim aynı noktada donuk Nedir bu sonsuz karanlık? Ve bu bitmeyen yalnızlık Nereden çıktı bu tabut? Ne işim var benim içinde? Ve bu kalabalık Yüzler; bu yüzler hep tanıdık Herkes birakıp gitmiş Geceye sessizlik çökmüş Gözlerim hâlâ açık, Ve bitmeyen yalnızlık Yaşama Dair Şeyler Bilirmisin ay çiçeklerini? Sabah güneşe döner ya Kaybolunca ufuk çizgisinde; O hep boynunu büker ya Değiştir artık soğuk geceleri Yeni doğan güne bir bak Çiçeklere, ağaçlara, güllere! Uçmayı yeni öğrenen kuşların sevincine Yaşam; bir çiçeğin, Sabırsız bekleyişinde Bir kerecik görebilmek güneşi! O kısacık ömründe Sende dön yüzünü Bak ilk defa görmüşcesine Hangi aşk, hangi acı değer? Günü yaşıyamadan ölmeye Halide Edip Adıvar |
Konu Araçları | Bu Konuda Ara |
Görünüm Modları |
|