Nefkâr - Ölü Doğum - Qelir Herzaman Hüzün Ben Kovalarım Gider Son Sözün Buysa

Nefkâr - Ölü Doğum
Nefkâr - Ölü Doğum - qelir herzaman hüzün ben kovalarım gider son sözün buysa

qelir herzaman hüzün ben kovalarım gider
son sözün buysa ferahlan tarih tekerrür eder
aklın karıncalanmasın tesisat filmi keser
son gördüğün manzara benden bi eser
uçan halıyı getir vede önüme ser
ölüme giderken arkamda sadece küçük bir yel
sevgiler senin olsun bende kalsın kirlenmiş el
tahtan inerse yalan qelir sel
tufan kopar bağırır insanlar nolur geri gel
aklım karmakarışıklaşmakta düşünceler bitap
ilkokulda bagırırdım elimde yoktu kitap
raydan cıkarsa trenler boyayın onu lütfen
lisede cırpınırdım ben anlamam fenden
perişan durumda olan sadece cenabetlerdir
farkettimki dostların büyük cogunlugu ezeldendir
mahkeme istanbul fatihden direnir
Hasret budalası olmuş bedenim gözlerimden akan yaşla
Hevesmiyim acaba girip çıktıklarımın hep hayatında
Yürüdüm uzun yollarda hemde uzun yıllarca
Geriye Baktığımda ben figüran diğer şeyler oyunsa

Adamımı seçtim kafamda kaç kişiydi parmaklarımla saydım
O kadar darki sınır bi uçtan sona 17 adım attım
Umutmuş kusrum unutmak hayatımın parçası
Adını bombing yaptım sokağıma her geçtiğimde lanet yağdırdım
Uzak yakınsa aldanma gözün bile yanılabilir
Biz bu yanılgıyı küçük yaşlarda kalbimizle yaptık
Kafam tapınağım kurduğum düşünceler ise inancım
Yanılgılarımı topladım hayellerde hepsi gelecekten yankım
Yokluk sahbesi son perde alkışlar kalır geride
Dünüm küsmüş yarınımla ilgili mutluluk var dilimde
Ah sinemdeki yarama merhem olamaz artık kimse
Ses yok seda yok aramamda kimseyi herneyse
Doğrularım yanlışlarıma kefilse doğrularumda definem
Düşlerle sardım hayelleri onlar 1 anda ben son dumanda bittim
Aldanan hep ben olmuşum nedenki aldatan güvendiklerim
Bıçak yedim nedense ben her birinin sahibi arkadaş bildiklerim

iz bırakırmı ki her yaşam ?
bilmem yaşamadan bilemem
acaba gidenmi olur hep kaçan ?
hiç gitmedim hep bıraktılar
ölüm hayatın yazgısıysa bence kader satır çizgisi
insanoğlunun yaşamda neden hep ölümedir ilgisi
namus önemli kavramsa ölümse kirin silgisi
doğarken tektin ölüp giderkende yalnız ve kimsesisiz
zor olan kurallarsa doru olan onlara uymaktır
senaryosu yoktur hayatın gözümdeki perde aktır
zor olan herşey zevk verebilir fakat kolay biter
giderken bir elveda bile bazen candan bir parça siler
ilk sözlerimi sarfetmemin son sözlerime ise etkisi
bir olay biterken kalmaz bende hiç yetkesi
şimdi düşündümde her bir anımı boş bir kağıda yazdım
kağıda yazsanda farketmez kalbine yazılı olanlar hatırlanır
geçtiğimiz yerler varya kilit vurdum haritada
siyah çiçekler ektim yollara bugün kırgınım istanbula