&Quot;Seni Terkediyorum&Quot;...|Masal Ve Hikaye Özetleri

"seni terkediyorum"
temmuzdu bu cümleyi bir akşamüstü, bir yağmur gibi bırakıp gitmiştin yüreğime karşı durakta bizim evin önünden geçecek olan 1715 otobüsü vardı koltuklarında liseli çocuklar, yaşlı kadınlar oturuyordu yanımızdaki masadaki kız sütlü neskafe istemişti kahverengi bir elbisesi vardı üzerinde

"seni terkediyorum"
içime sıcak bir çay gibi dökülüyordu cümlen sen çayını karıştırıyordun bense içimde birşeyleri birbirine yine de gülümsemeyi seçtim yine yakışıklıydın çünkü kirli sakalının altında gizlediğin o tanrısal yüzün beni suskunluğuma sürüklüyordu susuyordum bir fincan buğusunda gizliyordum, gözümün yağmaya meyilli bulutlarını

temmuzdu bir rüzgara gebeydim seni seviyordum

"seni terkediyorum"
ilk önce dudaklarımın çatladığını hissettim dilimin ucunda neskafemin sütsüz ayrılık tadı seni düşündüm gideceğini bir daha olmayacağını sensiz ne yapacağımı karşıda giden otobüsü düşündüm anneme tansiyonu yükselmeden nasıl anlatacağımı ağlamaması gerektiğini
insanın nankörlüğü işte düşünmemem gereken şeyleri de düşündüm

göğsündeki parfüm kokulu kıllara başımı koyup uzandığımız akşam üstlerini bir daha olmayacağının korkusu çöktü omuzlarıma sensiz bir sabahı nasıl bulacağımı bilmiyordum neskafem soğuyordu karşıda otobüs yoktu sana bir daha dokunamamak içime kar yağıyordu bunu düşünmek bile beni hep üşütürdü masalar dönüyordu üşüdüm başım dönüyordu kolonya sen annem dudakların ben tansiyon düştüm

"seni terkediyorum"
kendime geldiğimde sen gitmiştinannem bütün anneler gibi olgun davrandı o akşam esmer kızını kollarının arasında sıkarak sabaha kadar ağladık babamın yokluğunu daha iyi anlıyordum artık erkeksiz bir evin soğukluğunu silebilmek adına çırpınışını dinledim dul kalbinin yüzüm göğsünün sol tarafında yüzüme dokunan saçlarındaki sıcaklıkla ısındım seni düşündüm kokusunun sana benzemediğini hissettim sabahı düşündüm sensizliği

ey benim esmer yalnızlığım hangi gül bahçesinde yitirdin kokunu hangi bülbül anlamadı yaprağındaki acemi şehveti

seni terkediyorum
insan zamanla herşeye alışıyormuş sensizliğe de alıştım eylüldeyim şimdi aynı kafede hep sütlü neskafe isteyen o kızın masasındayım arkadaşlarım söylediğinde inanmamıştım seni birkaç kez o sütlü neskafe içen kızla görmüşler sütlü ------ üzerinde hala kahverengi kazağı varmış sevgili gibi inanmamıştım

bugün senin doğum günündü işyerine geldim işte o zaman gördüm üzerinde hala kahverengi elbisesi vardı inanmazsın; ağlamadım kafeye geldim sonra bizim değil de onun oturduğu masaya oturdum belki bizim masamızda kaybettiğimiz bir şeyleri aramak için karşı masada karşı durakta biraz sonra bizim evin önünden geçecek olan 1715 otobüsü vardı koltuklarında liseli gençler, yaşlı teyzeler oturuyordu uzun uzun baktım

eylüldü hayatımda ilk defa neskafeme süt kattım gözlerimde yağmaya küsmüş bir bulut vardı rüzgar kulağıma fısıldıyordu seni terkediyorum seni terkediyorum