Atomlardan çeşitli şekillerde ortaya çıkan enerji türleri ve bunların yayılma şekilleri "elektromagnetik radyasyon" olarak adlandırılır
İçinde X ve γ ışınlarının ve görülebilir ışığın da bulunduğu radyasyonlar, dalga boyları ve frekanslarına göre bir elektromanyetik radyasyon spekturumu oluştururlar
Bu spektrumun bir ucunda dalga boyları en büyük, enerjileri ve frekansları ise en küçük olan radyo dalgaları bulunur

Diğer ucunda ise dalga boyları çok küçük, fakat enerji ve frekansları büyük olan X ve γ ışınları bulunur
Bir elementin en küçük birimi nasıl atomsa, elektromanyetik radyasyonların da en küçük birimi fotondur
Fotonların kütleleri yoktur ve boşlukta ışık hızında enerji paketleri (kuantumlar) şekilde yayılırlar
Görülebilir ışık için geçerli olan bütün fizik kuralları elektromanyetik radyasyonlar için de geçerlidir
Elektromanyetik radyasyonların ortak özellikleri şunlardır; - Boşlukta düz bir çizgi boyunca yayılırlar

- Hızları ışık hızına (yaklaşık 300
000 km/sn) eşittir
- Geçtikleri ortama; frekanslarıyla doğru orantılı, dalga boylarıyla ters orantılı olmak üzere enerji aktarırlar
- Enerjileri; maddeyi geçerken, absorbsiyon ve saçılma nedeniyle azalır, boşlukta ise uzaklığın karesiyle ters orantılı olarak azalır

Elektromanyetik radyasyonlar, sinüsoidal yayılım yaparlar

Sinüsoidal yayılımı anlayabilmek için, dalga modelini incelemek gerekir

Elektromanyetik dalgaların elektriksel ve manyetik güçleri birbirine dik ve eşzamanlı olarak salınım yaparlar

Sinüsoidal yayılımdaki hız, frekans ve dalga boyu parametreleri fotonun yayılımını açıklamaktadır

Dalga genliğinin burada diğer parametrelerle bir ilişkisi yoktur

Hız; dalga boyu (λ) ile frekansın (f) çarpımına eşittir

Elekromanyetik radyasyonların hızları, ışık hızına eşittir

Bu nedenle formül "c" (ışık hızı) ile gösterilmektedir

c = λf
Nokta ışık kaynağından yayılan elektromanyetik radyasyonun enerjisi, uzaklığın karesi ile azalır

Işığın yayılım alanına dikey birim alandan birim sürede geçen enerji miktarına yoğunluk adı verilir
B formüle göre ışık kaynağına 2x uzaklıkta ışığın yoğunluğu, x uzaklığındakine göre 4 kat azalır

Fotonlar ışık hızı ile hareket ederler ve enerjileri frekensları ile doğru orantılıdır

Enerjileri;
E = hf
denklemiyle gösterilebilir

Burada E; fotonun enerjisi, h; Planck sabiti (4,13x10 - 18 KeVsn), f; frekası gösterir

Bu denklem daha önce verilen c = λf denklemiyle birleştirilirse,
denklemi elde edilir

Tıpta tanısal amaçlı X ışını fotonlarının enerjileri 100keV, dalga boyları 10-2 nm

frekansları 1019 Hz civarındadır

Elektromanyetik radyasyonların madde ile etkileşimini dalga boyları belirler

Dalga boyları metreleri bulan radyo dalgaları, radyo antenleriyle alınabilir

Mikrodalgaların dalga boyları santimetrelerle belirtilir

Görülebilir ışığın dalga boyu, görme hücrelerini (çubuk ve koni) etkileyecek boyuttadır

Morötesi ışık ve X ışını ise atom ve subatomik parçacıklarla etkileşir
Elektromanyetik spekturumun algılayabileceğimiz bölümü olan görülebilir ışık, spektrumun çok dar bir bölümünü oluşturur
Görülebilir ışığın, bir uçta kısa uzun dalga boyu olan kırmızı radyasyona uzanan bir renk spektrumu vardır
Elektromanyetik spektrumda görülebilir ışığa yakın yerleşen morötesi ve kızılötesi radyasyonlar insan gözüyle görülmezler fakat fotografik emülsiyon ve benzeri diğer yöntemlerle saptanabilirler
Görülebilir ışığın madde ile etkileşimi X ışınından farklıdır

Görülebilir ışık fotonu maddeye çarptığında madde uyarılır ve foton, maddenin moleküler yapısına göre değişen diğer bir ışık fotonu şeklinde yansıtılır

Bir madde, günışığında eğer kırmızı görülüyorsa, bu madde gün ışığındaki kırmızı dışında tüm görülebilir ışık fotonlarını absorbe eder, yalınca uzun dalga boylu olan kırmızı ışığı tekrar yayar
Görülebilir ışığın ve dolayısıyla elektromanyetik radyasyonların birçok özellikleri, yukarıda da belirtildiği gibi dalga modeliyle açıklanabilmiştir
Yapay dalgalarla yapılan deneylerde elektromanyaetik radyasyonların yansıma (refleksiyon), emilim (absorbsiyon) ve maddeyi geçebilme (trasmisyon) gibi özellikleri gösterilebilmektedir
Görülebilir ışığı geçiren maddeler saydam, yarı geçirgen maddeler translusent, geçirmeyen maddeler ise opak olarak adlandırılır

Radyoloji pratiğinde kullanılan tanısal amaçlı x-ışınını fazla geçiren vücut yapıları (akciğerler, yağ dokusu gibi) radyolusent, az geçiren vücut yapıları (kemik, kalsifikasyon gibi) ise radyoopaktır