Dere Otu Şifalı Bitkiler

Dereotu: (Dill / Aneth / Anet / Tereotu / Anethum / Anethum graveolens / Peucedanum graveolens) Nisan-haziran aylari arasinda, sarimtrak renkli çiçekler açan 30-70 cm boyunda, güzel kokulu, bir senelik otsu bir bitkidir Dereotu, durakotu olarak da bilinir Rutubetli, sulak ve gölgeli yerleri sever Gövdesi dik, dalli, tüysüz, üstü çizgili ve içi bostur Yapraklar ince ve dar parçali, koyu yesil renkli ve etlidir Yaprak sapinin alt kisminda gövdeyi saran genis bir yaprakçik bulunur Alt yapraklari sapli, üst yapraklar sapsizdir Çiçekler bilesik semsiye durumunda toplanmislardir

Türkiye’de yetistigi yerler: Marmara, Ege, Akdeniz bölgelerinde bahçelerde yetistirilir

Yetistirilmesi: Dereotu ekilecek yer, ilkbaharda bellenir ve yanmis gübre ile gübrelenir Hazirlanan yere serpmek sûretiyle tohum ekilir Bir tahta yardimiyla bastirilarak, tohumlarin toprakla temasi saglanir Ekilen tohumlar, 3-4 hafta geçtikten sonra çimlenir Yabanci otlar görüldügü zamanlarda elle yolunarak temizlenir, sulamalar yapilir Hasadi, yapraklari kesmek suretiyle olur ve yikanip demet hâline getirilerek pazara sevk edilir

Kullanildigi yerler: Bitkinin kullanilan kismi meyveleridir Meyveler eylül sonunda toplanir ve gölgede kurutulur Meyvelerinde sâbit ve uçucu yag, pektin ve azotlu bilesikler vardir Meyveler yatistirici, mide ve bagirsak gazlarini önleyici olarak kullanilir Hazimsizlik ve hiçkiriga da tesiri iyidir Yapraklari da yemek ve salatalarda kullanilir