Cem Adrian - Sessizce

Hala saklı bir yerde o görmediklerin
Hiç bilmediklerin,
İçimdeki acılar

Hala kaldı bir yerde
O hissetmediklerin,
Hiç sezmediklerin,
İçimdeki aşk

Geçmişi hatırlatır
Hatırlatır bu yağmurlar
Bu yağmurlarda kaybetmiştim seni

Ve karanlığı hatırlatır
Hatırlatır bu rüzgarlar
Bu rüzgarlar alıp gitmişti benden seni

Ve şimdi sokaklar
Sokaklar yalnızlığa çıkar
Yıldızlar gökyüzüne
Gece
Olunca bişeyler çöker yeryüzüne
Soğuk ıssız sessizce

Neden hep
Pencerede bekleyince daha çabuk
Gelir sanır o bekleyenler

Neden o
Kaldırımlarda yüzlerini göremediğim İnsanlardan biri
Sanırım seni

Sen bilmezsin
Bilmezsin
Nasıl olur insan
Nasıl olur aysız gece
Yalnızken
Üşüdüğünü sanırsın aniden
Ağladığını duyarsın birinin
İçinde hıçkırarak

Sessizce

Ellerin
Ellerin
Ellerin cennetimdi benim
Gözbebeklerinde kendimi görmek,
İstedim
İstedim bir sabah
Güneş doğarken güneşe gülümsemek
Güneş batarken başımı omzuna dayayıp, kapamak gözlerimi dünyaya

Kapkaranlık bir gecede
Saçların ellerimde
Ay ışığının ışığı
Yansırken kirpiklerinden
Yüzüme

Sabaha kadar
Yanında uyumak
İsterdim bir gece
Bir gece

Sessizce

Hala saklı bir yerde o
O hiç görmediklerin,
Hiç bilmediklerin
İçimdeki acılar

Hala kaldı bir yerde o
O hissetmediklerin,
Hiç hiç sezmediklerin,
İçimdeki aşk