Gözyaşı

Bir damla sevdanın adıdır Gözyaşı
Nefes almaya başladığında nerede sonlanacağını bilmediği bir yolculuğa çıkmıştır çoktan
Sahibinin yüreğini yansıtan aynada hayatın bıraktığı izlerden süzülür usul usul

Eğer dayanabilmişse benliğini kavuran hasrete,buharlaşıp uçmamışsa bütün umutlarıyla beraber gökyüzüne,artık vuslat zamanıdır,sevda dertlisiyle yürekle kucaklaşır
Yürek,gurbetteki yolcusunu yıllardır bekleyen hancı gibidir
Gözyaşına sinesini dostça açar,bilir dermanının yalnızca onda olduğunu
Bütün kuytularına en kalın zincirlerle demir atmış sevdanın ağır yüklerini üzerinden atmak istiyordur artık
''Bu zincirlerin anahtarı sensin,kurtar beni''der gözyaşına

Gözyaşı,yolculuğunun anlamını keşfetmenin verdiği güçle her limanını bildiği bir okyanusu dolaşan denizci edasıyla zincirleri açmaya başlar
Hasreti serbest bırakır önce,bütün özlemler kaybolur
Ardından tutkuya koşar,aşkın belini büker
Sıra son zincirdedir

Sevdanın ilk zinciri olan Aşka endişeyle yaklaşır gözyaşı
O kadar derine yerleşmiştir ki aşk,zincirin kopması yüreğin ölümü demektir
Birden ürperir''Ölüm mü,sevda mı?''diye sorar yüreğe
Yürek son kez cesurca seslenir gözyaşına
''Dünyanın adı yalan,sevdam gerçek olmuş ne çıkar?''

-ALINTI-