Yolcu..

Hoşgeldin Ey Yolcu!

Sana kahve ikram etsem;

Benim elim Şazeli'nin eli değil,

bilesin!

Hem yavaş aç kapısını bu hanenin

Duvarları yıkılmasın

Burası han değil,

ben hancı değilim

Canım sıkılmasın

Durdur gitme,

alınma, hemen kırılma bana

Hem diyeceklerim var daha

Burası Vefasızlar Yurdu

Gidenler hiç dönmedi,

sitemim ondandır

Ama burada,

Uyku bile haram sana

Çünkü viran olmuş hanenin döşeği,

Ketenci'nin önündeki taştır

Söz bitmeden,

ölüm de yok sana

Ve söz, bitmedi daha

Benim sözüm,

Minareden, leyleğe hiç dinmeyendir

ki o; hasrettir

Mevlana'dan Şems'e nağmedir,

ki o; bülbülün harcı değildir

Sinan'ın Niyazi'ye öğrettiğidir

ki o; ilahidir

Bazen de,

benim sözüm,

Zühre'ye dir

o ki; dar sokaklara,

gökten düşendir

Yolcu

sen yine de gitme

Gitme ki;

viran olmuş haneye,

senden başka

gelen de yok

Belli ki yaralısın,

bende de var yara

Hem bak, ey yolcu

Bende ki yara,

çok daha fena

Kal benimle

Sakın gitme daha

Çıkar heybendeki merhemi,

döküverde göreyim

Önce biraz iyileşmeliyim

Ve iyileşince,

sana söz!

Seni dipsiz kuyaya,

en son atacağım

Çünkü önce,

yüreğini söküp,

közde yakacağım

Kal benimle ey yolcu

Sakın gitme

Benim sözüm sana,

bitmedi daha