Seni Sevdim.. Çünkü;

Seni sevdim çünkü;

- monutorin arkasina siginmayip aldigim her solukta yanimda oldugunu hissettirdin

- kendimi kotu hissettigimde ilk kosacagim kisinin sen olmasini sagladin

- bana en degerli seyini vaktini ayirdin, bundan hic sikayetci olmadin

- seninle hergun kavga etsem bile her kavgada sorunu cozmek icin caba gosterdin

- bu ortamda olabilecek herseyini benimle paylastin

- benim bagnaz dusuncelerden kurtulmami hayati esit degerlendirmemi sagladin

- bilgisayar ile ilgili sorunlarimi "küs" oldugumuz zamanlarda bile cozdun

- bana utanmak duygusunu unutturdun

seni sevdim çünkü;

- asla okumam dedigim kitaplari sayende okudum

- dinlemem dedigim muzigi izlemem dedigim filmi izledim

- seninle gecirdigim vakitten hic pisman olmadim

- bana hayal kurmayı öğrettin

- bana özlemeyi öğrettin

- bana hayatımda kimsenin bilmediği seyleri sen bildin ve desdek verdin umulmadık anda yanımda oldun görülmeyen cevherim oldun

Seni sevdim çünkü, ilkbahar ile yazın ahenkini yaşıyordum gözlerinde ,çünkü bağlamamdaki bam teli kadar ,kararlı bir tonla söylüyordun, beni ne kadar çok sevdiğini Basit cümlelerde aradım kaç zamandır Olur olmaz pat diye penceremdeki , güvercine seni anlatırdımSeni sevdim, sadece sevdim çünküsü olmadan BEN ASLINDA SENİ DEĞİL SENİ SEVMEYİ SEVDİM Seni sevdim çünkü tanıdığım en akıllı adamdın, sevdim çünkü gülen gözlerine vurulmuştum

Bazı anlar vardır gülersin

yüreğinin acısını bastırmak pahasına

bazı anlar vardır gözlerinle konusursun

bilirsinki kelimeler yetmez anlatmaya

içinde yaşadığın sevgiyi

bazı anlar varki;ellerini tutarsın

hissetmek için tasıdıgın sevginin büyüklüğünü

sonra bakarsın incitmeden narince bırakırsın

bazı anlar vardır haykırmak gelsede içinden fısıltıyla söylersin

SENİ SEVİYORUM!!!!!!!!!!

Belki de o ,gözün derinliklerinden tüm bakirliğinle ,sıcaklığını tene hissettirdiği göz damlasında ,belki de gökkuşağının renkleri arasında ,kim bilir! Belki de mavi dünyasında bir balığın pulları üzerinde yada bir kum tanesinde

Güneşin göğü yırtıp kendini mavi sulara gömerken geride bıraktığı renkleri arsında açılır kızıl dünyamın kapıları

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime Bir başka yerde olamazdın zaten Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle Çiçek çiçek açtın yüreğimde Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında Kırmızıydın bir ateş gibi Ve MAVİ'iydin En çok bu renkle anmayı sevdim seni Denize tutkundum, denizi sensiz, seni denizsiz düşünemedim

Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da Kendime bile dar gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana Beni güldüren senin sevgindi ve ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninleHer şeye rağmen sevdim seni Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm Ve o göle bir tek sen girebilirdin

Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı

Seni severken yorulmadım Çünkü sen yaşam kaynağıydın Her gün yenilendim Seninle çoğaldım, büyüdüm Eksik kalan neyim varsa tamamladın Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin

Sevdim işte ötesi yok