10-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Söz Verdiğin Kalbin Nerde
Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım, sana geldim  Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim seni ?
Şimdi senden bana bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda sadece bir mevsim yaşanan ama bir ömür gibi gelen aşk  Kalbime henüz söyleyemedim gittiğini, öğrenirse onun da acı çekmesinden korkuyorum  Seni içimde gördükçe benimlesin sanıyor ve bu yüzden seni hala seviyor İşte bunun için bütün şiirlerimi sessizce yazıyorum sakın kalbim duymasın bizi sensiz bırakıp gittiğini Bilirsin o sensiz yaşayamaz,nefes bile alamazdı,şimdi duyarsa niteliksizler için bizi terk ettiğini ölmesinden korkuyorum ve ben kalbime ilk defa bu yüzden yalan söylüyorum  Oysa sen çoktan Gittin! fakat" alçakça oldu gidişin" Sevdamın yokluğuna alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların sonunda olması acıtıyor içimi  Suskunluğun en büyük silahındı senin, suskunluğunla vurdun beni, asıl acı olan, canımı acıtan unutulmak değil de  Aşkımızın sığmadığı göklerde yoğunlaşan bulutlardan yağan yağmurlarda ıslanamadan ve sonrasında senle içilen sıcak bir yudum çayın tadına varamadan karlara teslim etmendi sıcaklığını hiç hissetmemiş üşüyen ellerimi  Seven bir yüreği bırakıp gittiğine değdi mi ? Acaba bilseydi kalbim, senin bizi nelere,kimlere,hangi değmeyenlere değiştiğini böylesine sever miydi hiç seni ?? Hani Bir ömür benim olacağına söz verdiğin kalbin nerde ?
Söyler misin şimdi; unutulmak kime daha çok yakışıyor? Unutan sen olsan da inan sana bile yakışmıyor   
Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, Unutulmayan olmak sende daha güzel duruyor  Görüyorsun işte, aşk'a ve sana ihanet etmiyorum benim kırgınlığım AŞK'a ve Yalnız Sana Sevdam'a  Sen üstüne sakın alınma  
git diyorsun bana
Şimdi
Yüreğimden git diyorsun
Olur birtanem giderim 
Yollar böyle uzun
Aşk’lar böylesine vurgunken
Giderim, son kez gözlerine bakamadan
Giderim, son kez sarılamadan
Uykusuz sabahlayarak
Pişman değilim
Sevdim seni
Delice sevildim
Hayat seni yaşamamı istedi
Yaşadım 
Ama keşke
Yüreğinden giderken
Ölüm beklemese başucumda
Yine de
Yolun gülle,
Yüreğin sevgiyle dolsun !
Sana en kötü sözüm bu olsun !
|
|
|