bluemoonlight
|
Sensiz Geçen Günlerimi Ben günden Saymıyorum...
Sensiz geçen günleri ben günden saymıyorum sensiz geçen her saniyemi,her dakikamı senle geçecek olan bir ömürle kıyaslıyorum o zaman hayat daha katlanılır oluyor…yüreğimdeki özlem,acı,hüzün biraz daha eriyor!sana kavuşma umudunu elimde tutuyorum,yüreğimin içindeki ateşle ısıtarak sensiz geçen günlerime isyan ediyorum Sensizken ben bir hiçmişim,yarımmışım aslında !beni ben yapan senmişsin sevgilim,bir bütün olmuşsun bende  
Geçen günlerin,dakikaların hesabını;senle geçireceğimiz uzun gecelerden,dört mevsimden soracağım geceler boyunca yatacağım omzuna,şiirler,şarkılar okuyarak geçireceğiz gecemizi,yağmurun altında yüreğimize kadar ıslanınca,sevgimizle,yüreğimizdeki ateşle ısıtacağız,kurulanacağız…bıkmadan usanmadan;delice,hayasızca,bir dakika bile gözlerimizi birbirinden ayırmadan…artık bedenimiz yorgun düşecek;kalbimiz ruhumuz aşkımız hala dinç sessizce,gecenin akışını bozmadan yatağımıza usulca yatacağız…Başımı omzuna dayayacağım,bedenini bedenime kilitleyeceğim,sarılacağız delice;sabaha kadar,ıslanan ruhumuzla,bedenimizle birbirine…
Sensiz günüm geçmiyor aslında…!
Çalan müzikte okuduğum yazdığım şiirlerde,yüreğimde,gözlerimde…beni ben yapan her bir hücremde hissediyorum,yaşıyorum duyuyorum seni…hayaller kurarak geçiriyorum acımasız dakikaları !gözlerimde yüreğimde saklısın  bilmiyordun sen boyunca seni düşünüp hayalinle yattığımı,öptüğümü delice sarıldığımı bilmiyordun yorganımın sen olduğunu aslında sensiz hiçbir günüm geçmiyor;daima düşlerimde,yüreğimde ve aklımdasın…!
Sensiz geçen günlerimi saymıyorum sensizliği gösteren takvim yapraklarıyla yelkovanla akreple küsmüştüm sonbaharı sevmemiştim zaten,sararan yapraklar ayrılan sevgililer birde sensizliği göstermesi yüzünden aram iyi olmadı sonbaharla Sevmiyordum işte!alıp götürüyordu her şeyi;seni sana yazılanları,kırılmıştım saate,takvime Sensiz günüm geçmezken takvimler,saatler açtı aramızı onlar küstürdü,onlar aldı seni benden hayaller kurarak,yorgana sarılarak yatarken,her şeyimi aldılar benden Beni sensiz bıraktılar bir kez daha Avutuyordum oysa ki kendimi;hayallerle,gecelere seni çizerek !
Anladım…
Sararan yaprakların takvim sayfalarının yelkovan – akrebin hiçbir suçu yokmuş  Bizi birbirimizden uzaklaştıran onlar değilmiş Anladım!bizimkisi kendimizi kandırmakmış,boşuna hayal kurmak,boşuna sevinçmiş !bizimkisi Sevgisizlikmiş aslında!nereye kadar giderdi ki sen ayrı ben ayrı uzak yerlerde,fotoğraflarla,şiirlerle nereye kadar giderdi ki bu sevgi;nereye kadar giderdi sevgisizlik Anladım tek suçlu;iki yürekmiş takvimin saatin sonbaharın hiçbir suçu yokmuş…kendimizi kandırmışız,’seviyoruz,kavuşacağız,’ bitanem,bebeğim’diyerek…Oyuncak etmişiz bu sözleri kendimize,yüreğimizdeki çocuğa !
Anladım gönül anladım şimdi onsuz geçecek koca saatler,ömür Hatalıydın,sadece kandırdın kendini,sadece avuttun Mutlu olamadın,ağladın Sende döküldün sonbahar yaprakları gibi Oradan oraya savruldun bir rüzgar sonrası!anlam veremedin,başkalarının üstüne attın suçu,takvimlere,sararan yapraklara,saatlere yükledin içindeki kızgınlığı,suçu…Yanlıştın hatalıydın,suçluydun anlamalıydın sadece hayal olduğunu,sonunda yüne kendinin üzüleceğini sezmeliydin !
Anladım…
Tek suçlu; iki yürek Onca günleri;hayallerle,şiirlerle,şarkılarla kavuşacağız diyerek,bi umut diyerek geçiren iki yürekteydi suç!sevmemeliydi,görmemeliydi,boşa umut etmemeliydi kandırmamalıydı kendini…Anladım suçluymuşum,suçluymuş yüreğim !Takvimle,saatle sararan yapraklarla,sonbaharla barışığım artık…Küskünlüğüm kendime,kızgınlığım kendime Bir umut diyerek beklememeliydik !
Anladım…yüreğimin neden bu kadar çok yorulduğunu,isyan ettiğini…Neden gerçekleri kabullenmediğini anladım Bi umutla yaşanmayacağını anladım Anladım artık koca bir ömrün sensiz geçeceğini !
Takvimlerin,saatlerin,sonbaharın,sararan yaprakların hiçbir suçu yokmuş…Bizi birbirimizden koparan uzaklaştıran onlar değilmiş!Anladım…
|