Taşı Atan Sen Değil Allah'dı. Ben Dileyemeden Kimse Dileyemez Açıklaması

Taşı atan sen değil Allah'dı Ben dileyemeden kimse dileyemez Açıklaması
Hakkında Taşı atan sen değil Allah'dı Ben dileyemeden kimse dileyemez Açıklaması




Taşı atan sen değil Allah'dı Ben dileyemeden kimse dileyemez Açıklaması

Değerli kardeşimiz;

1- Siz savaşta onları kendi kuvvetinizle öldürmediniz, lâkin Allah öldürdü (Ey Resulüm) Attığın vakit sen atmadın, lâkin Allah attı Ve bunu, Allah müminleri güzel bir imtihana tâbi tutmak için yaptı Şüphesiz ki Allah hakkıyla işitir ve bilir (Enfal 17)

Şimdi onları siz katletmediniz, o öldürülen ve yere düşen, enfâli ve ganimeti söz konusu olan müşrikler sizin gücünüzle ve kuvvetinizle ölmüş olmadılar ve lâkin onları Allah katletti, öldürdü Size emretmek, nusret ve zafer vermek, üzerlerine sizi saldırtmak ve kalblerine korku düşürmek suretiyle hakikatte onları Allah öldürdü

Rivayet olunuyor ki, Kureyş ordusu, Akankal'den çıkınca, Peygamber Efendimiz buyurmuştu ki, İşte Kureyş, gurur ve iftihar ile geldi, Allah'ım bunlar Senin Resulünü inkâr ediyorlar Bana verdiğin vaadi senden istiyorum ya Rabbi!" diye dua etti İşte bu sırada Cebrail aleyhisselam geldi, "Bir avuç toprak al, onlara doğru at" dedi Ne zaman ki, iki taraf savaşa tutuştular Peygamber Efendimiz bir avuç çakıl aldı yüzlerine doğru attı ve "yüzleri kurusun!" buyurdu Bunun üzerine düşman saflarında gözüyle meşgul olmayan bir müşrik kalmadı Bundan sonra bozuldular, müminler de enselerine bindi; bir yandan öldürüyorlar, bir yandan da esir alıyorlardı Sonra savaş sona erince müslümanlardan "Şöyle kestim, şöyle vurdum, böyle esir aldım" diye ileri geri konuşanlar ve yaptıkları ile övünenler oldu

İşte bu âyet bunun üzerine nâzil oldu Yani siz iftihar edip övünüyorsunuz, ama şunu iyi bilmelisiniz ki, onları sırf kendi gücünüzle yenmediniz, onları siz değil, Allah öldürdü Ve attığın vakit de sen atmadın ya Muhammed! Bir remiy, bir atış şeklinde bir iş yaptığın vakit, düşmanlara isabet eden ve etkileyen, hepsinin gözlerine batan o atışı sen atmadın, o atışın dış görünüşü senin idi, ama sonuçlarını ve etkisini sen yapmadın ve lâkin Allah attı Zira sana at! emrini veren O idi, o attığın şeyi hedefine isabet ettiren, gayesine erdiren ve düşmanı bozguna uğratıp, sizi tepesine bindiren ve galip getiren O idi Eğer atanla atılan merminin içyüzü hesaba katılmayacak olursa, bütün şan ve şeref, düşmanın boynuna inen bir kılıcın veya damarına saplanan okun veya gözüne batan çakıl taşının olması gerekir, o zaman da size hiç bir şeref hissesi kalmaz Fakat şeref ne kınında duran kılıcın, ne de yerindeki çakılındır İşte o kılıcın ,okun ve çakılın gazilere karşı durumu ne ise, gazilerin de Allah'a karşı durumu ondan da aşağılardadır Çünkü onlar Allah'ın emrinde ve hizmetindedir Binaenaleyh gaziler bilmelidirler ki, hakikatte kendilerinin hiçbir hakları yoktur, büyüklük taslayıp böbürlenmeleri de yersizdir Bütün bunları yapan ve yaratan Allah'tır

Buradan hareketle bunu vahdet-i vücud görüşüne delil olarak kullanmaya gerek yoktur, böyle bir vehme saplanmak da doğru değildir Bunda vahdet-i vücud veya ittihat değil, fiillerin yaratılışı, görünüşteki etkilerinin ötesinde ve üstünde olan gizli ve hakiki etkinin ispatı ve gerçek etken olan Allah'ın gücü ve kuvveti söz konusudur Aslında ortada atan ve atılan, gazi olan ve ölen yok değil, ancak bütün bunların üstünde mutlak kudret sahibinin emrinin ve iradesinin geçerliliği vardır Aslında bunların hiçbiri tek tek veya hepsi birden Allah değildir Fakat hepsinin varlığı üzerinde yegane etki gücüne sahip, hepsi üzerinde hükümran bir Allah vardır ki, bütün sebepler ve amiller, gizli ve açık tesirler ve bunların sonuçları netice itibariyle O'nun hükmü altındadır Ve Allah, müminlere, tarafından güzel bir tecrübe kazandırsın, güzel bir nimet olan nusret ve zafer tecrübesi ihsan etsin diye bunları yaptı Şüphesiz ki, Allah işitendir, bilendir Dualarınızı, feryatlarınızı, gizli ve açık seslerinizi, sözlerinizi işitir Niyetlerinizi, maksatlarınızı, fikirlerinizi ve kuruntularınızı, bütün hâl ve gidişinizi hakkiyle bilir

Geniş bilgi için tıklayınız

2- İşte bu, bir öğüttür, bir uyarıdır Artık dileyen Rabbine varan yolu tutar

Ama Allah dilemedikçe, siz dileyemezsiniz Çünkü her şeyi bilen, tam hüküm ve hikmet sahibi olan, Allah’tır Her şeyi bildiği gibi, rahmet ve hidâyete lâyık olanları da pek iyi bilir (İnsan 29-30)

"Allah dilemedikçe siz dileyemezsiniz" Bu âyet "cebr ve kader" meselesinde fikirlerin çarpışma sahası olmuş ise de bunda kulların dileme hak ve yetkisi olduğunda, bununla beraber bu dilemelerin mutlak olmayıp Allah'ın dilemesine uygunlukla kayıt altına alındığında şüpheye yer yoktur Dolayısıyla sorumluluk kula, hüküm Allah'a aittir Onun için kul, kendi kaderini kendi keyfine göre çizemez Kul, Allah'ın dilemesi çerçevesinde sorumludur Yüce Allah ise, hiçbir kayda bağlı olmadan dilediğini yapar Yol, onun tayin ettiği; sevap ve ceza da onun hükümleridir

Unutmayın ki Rabbinize yol bulma konusunda da yine Allah dilemedikçe siz hiçbir şey dileyemezsiniz Rabbiniz dileyip razı olmadıkça siz kendi kendinize hiçbir şey dileyemeyeceğinizi unutmayın Hani kâfirler diyorlar ki: Biz de takmıyoruz öyle ise bu işi! Biz inanmı-yoruz bu kitaba Biz gerek duymuyoruz bu haritaya Biz güvenmiyo-ruz bu pusulaya Biz kabul etmiyoruz bu kitabın gündem oluşunu Bizim ihtiyacımız yoktur bu kitabın yol göstericiliğine Biz bunsuz da bu hayatı yaşarız Allah da diyor ki, “ey kâfirler, bilesiniz ki takmamanız da Allah’tandır Reddetmeniz de Allah’tandır İsyan etme hürriyetleriniz de Allah’tandır, bunu unutmayın”

Eğer bu dünyada Allah dünyanın konumu, imtihanı gereği dileyip bir irade vermemiş olsaydı, haydi buyurun istediğinizi tercih hakkını size veriyorum dememiş olsaydı, hiç kimsenin böyle dilediğini tercih hakkı olmayacaktı Yani bilesiniz ki ey insanlar sizin şu anda küfrü, isyanı tercih edebilmeniz de Allah’ın verdiği bu izne bağlıdır Eğer melekler gibi, dağlar, taşlar, sema, ay, yıldızlar, güneş, bitkiler, taşlar, madenler gibi sizlerin de boyunlarınızdaki kulluk ipinin ucunu doğuştan eline alıvermiş olsaydı Rabbiniz, yani tıpkı o varlıklar gibi sizi de iradesiz yaratmış olsaydı, şu anda hiç biriniz dilediğini tercih hakkına sahip olmayacaktı

Bu imkân ancak insana tanınmıştır İsyan edebilme, kafa tutabilme özgürlüğü Allah yasaları gereği sadece insana tanınmıştır Onun içindir ki insanın itaati diğer varlıkların itaatinden farklıdır Yani insanın Allah’a itaati kölenin efendisine itaatinden farklıdır Çünkü isyanın olmadığı yerde itaatin kıymeti yoktur Onun içindir ki yalnızca insanın itaatinin karşılığı cennettir Aslında bütün varlıklar da Allah’a itaat etmektedirler ama onların itaati isyana imkân vermeyen bir itaattir Melekler de, dağlar da, semâvât da, arz da, yıldızlar da, ay da, hayvanlar da, bitkiler de Allah’a kulluk yapmaktadırlar ama onların itaati zoraki bir itaattir İnsanın ki gibi özgürce bir itaat değildir

Cevap için tıklayınız

3- Bilinmeyen nice hazineler ve görünmeyen gayb aleminin anahtarları O’nun yanındadır Onları Kendisinden başkası bilemez Karada ve denizde ne varsa hepsini O bilir O’nun haberi olmadan bir tek yaprak bile düşmez Yer altı tabakalarının karanlıkları içindeki tek bir tane, hasılı yaş ve kuru hiç bir şey yoktur ki açık, net bir kitapta bulunmasın (Enam 59)

Yani daha açılmamış, vücuda gelmemiş, bizim ilmimiz ulaşmamış o kadar gayb hazineleri vardır ki bütün bunların kapıları veya anahtarları ancak Allah'ın katında, Allah'ın elindedir Onları, O'ndan başka kimse bilmez O, bütün bu gaybları bildiği gibi, hâl-i hazırdaki bütün varlıkları da, bütün teferruat ve kısımlarına varıncaya kadar bilir Mesela karada ve denizde ne varsa hepsini de bilir Ve hiçbir yaprak düşmez ki herhalde onu bilmesin ne yerin karanlıklarına düşer bir tane, ne yaş, ne de kuru hiçbir şey yoktur ki herhalde hepsi Allah'ın katında bir açık kitapta olmasın Görünmeyen ve görünen, düşünülen ve hissedilen, bütünler ve kısımlar, büyük küçük, düşme ve karar bulma, hareket ve durgunluk, hayat ve ölüm, hasılı olmuş olacak, gizli açık her şey bütün genişliği, bütün inceliğiyle gayet açık ve düzgün bir kitaptadır Yani Allah'ın ilminde veya Levh-i mahfûzdadır Hem müfredâtı hem nizamların silsilesi ile Allah katında belli ve kaydedilmiştir

Kara ve deniz olaylarından sonra düşme olaylarının yaprak ve tane ile temsil olunması, bütün gök cisimlerinin birer yaprak ve tane gibi "durma kanunları" na tabi bulunduğuna dair bir delaleti içerir Ve dikkate şayandır ki bu delalet, varlıklardan nasıl ve ne şekilde okunabilirse, Kur'ân'dan da o kadar okunabilmektedir Doğrudan doğruya cisimlerin duruş ve hareketleri ifade olunmayıp da yaprağın ve tanenin duruşunun açıklanması, hem Allah'ın bilgilerinin çokluk ve inceliğini tasvir etmek, hem de insanlara göre durma kanunlarının yapraklar ve tanelerde açık ve seçik bir cereyan ve cisimlerde gizli ve istidlâle dayalı olduğuna ve yerde karanlıklara bir tane düşmesinin gök boşluğunda cisimlerin duruş ve hareketlerini bilmeye bir anahtar teşkil edebileceğine bir işarettir Bu âyetin önce görünmeyenden görünene, düşünülenden hissedilene, sonra derece derece hissedilenden düşünülene, görünenden görünmeyene giden öyle bir ince tertip vardır ki, bunun ne açıklaması biter, ne incelikeri tükenir

Selam ve dua ile