Yer Şekillerini Gösterme Yöntemleri

Renklendirme Yöntemi: Fiziki haritalarda kullanılır Her renk belirli bir yüksekliği göstermek için kullanılır



Tarama Yöntemi: Bu yöntemde eğimin fazla olduğu yerlerde taramalar sık, kalın ve kısa geçirilirken eğimin azaldığı yerlerde uzun, ince ve seyrek geçirilmektedir Düz yerler ise boş bırakılmaktadır

Gölgeleme Yöntemi: Haritanın bir köşesinden 45 açıyla ışık geldiği varsayılmaktadır Buna göre ışık alan yerlerde herhangi bir işlem yapılmazken, ışık almayan yerde gölgeleme yapılmaktadır Tek başına kullanışlı değildir

Kabartma Yöntemi: Maket türü haritalardır Yer şekillerini en iyi gösteren haritalardır Fakat yapılması ve taşınması zor olduğundan pek kullanışlı



Kafkasya Bölgesinin 1:800 000 yatay ve 1:80 000 düşey ölçeğindeki iki parçadan oluşan renkli kabartma haritası; 140x144 cm ebadında olup çerçevesi orijinal ve yazıları eski Türkçe'dir (1887 yılında yapılmıştır)

İzohips (eş yükselti) Yöntemi:

İzobat: Eş derinlik (deniz ve göllerde kullanılır

İzoterm: Eş sıcaklık

İzobar: Eş basınç

İzohyet: Eş yağış

İzohel : Eş güneşlenme

İZOHİPSLERİN ÖZELLİKLERİ

İç içe kapalı eğrilerdir

Birbirini kesmezler

Yükseltisi en az olan en dıştadır

Yükseltisi en fazla olan en içtedir

Aralarındaki yükselti farkı birbirine eşittir (Equdistance)

Aynı izohips çizgisi üzerindeki bütün noktalarda yükselti aynıdır

İzohips çizgisi üzerinde olmayan bir noktanın kesin yükseltisi bilinemez

Kıyı çizgisi (deniz kıyısı) sıfır metredir

İzohipslerin sık veya seyrek geçmesi yer şekillerine bağlıdır

İzohipslerin sık geçtiği yerde eğim fazladır Seyrek geçtiği yerde



Dağ dorukları (zirveler ) nokta halinde gösterilir

Akarsu vadileri yükseltinin arttığı yöne doğru girinti oluşturur

Ok işareti çevresine göre çukur olan (kapalı çukur-çanak-krater) yerleri gösterir

Tabanı aynı olan iki tepe arasındaki küçük düzlüğe boyun denir