Takvimdeki Deniz N.F.K

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Takvimdeki Deniz

Hasreti denizlerin,

Denizler kadar derin

Ve o kadar bucaksız

Ta karşımda yapraksız

Kullanılmış bir takvim

Üzerinde bir resim;

Azgın, sonsuz birdeniz

Kaygısız, düşüncesiz,

Çalkanıyor boşlukta

Resimdeyse bir nokta;

Yana yatmış bir gemi,

Kaybettiği alemi

Arıyor deryalarda

Bu resim rüyalarda

Gibi aklımı çeldi,

Bana sahici geldi

Geçtim kendi kendimden,

Yüzüme o resimden,

Köpükler vurdu sandım

Duymuş gibi tıkandım,

Ciğerimde bir yosun

Artık beni kim tutsun

Denizler oldu tasam,

Yakar onu bulmazsam

Beni bu hasret dedim

Varırım elbet dedim

Bir ömür geze geze

Takvimdeki denize

Ne var bana ne oldu

Odama nasıl doldu

Birden bire bu meltem

Ve dalgalandı perdem

Havalandı kağıtlar

Odamda kıyamet var

Ah yolculuk yolculuk

Ne kadar baygın soluk

O gün bizde betbeniz

Ve ne titrek kalbimiz

Ve eşyamız ne küskün

Yola çıktığımız gün

Bir sıraya dizilmiş

Gözyaşlarını silmiş,

Bakarlar sinsi sinsi

Niçin o anda hepsi

Bir kuş gibi hafifler

Arkandan geleyim der

Niçin o güne kadar

Dilsiz duran ne kadar

Eşya varsa dirilir

Yolumuza serpilir

Ufak böcükler gibi

Gezer onların kalbi

Üstünde döşemenin

Gizli bir didişmenin

Saati çalar o an

Birden bakar ki insan

Herşey karmakarışık

Ayırmak olmaz artık

Bir kalbi bir taraktan

Ve kalb ağlayaraktan

Çekilir geri geri

Terkeder bu mahşeri

Bu mahşerin içinden

O gün ben de geçtim ben,

Nem varsa evim, anam,

Çocukluğum, hatııram,

Ve ne sevdalar serde

Bıraktım gerilerde

Kaçar gibi yangından

Rüzgarların ardından

Baktım da süzgün süzgün

Kurşun yükünü gönlün

Tüy gibi hafiflettim

Denize hicret ettim

Necip Fazıl Kısakürek

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Takvimdeki Deniz N.F.K Takvimdeki Deniz Hasreti denizlerin, Denizler kadar derin Ve o kadar bucaksız Ta karşımda yapraksız Kullanılmış bir takvim Üzerinde bir resim; Azgın, sonsuz birdeniz Kaygısız, düşüncesiz, Çalkanıyor boşlukta Resimdeyse bir nokta; Yana yatmış bir gemi, Kaybettiği alemi Arıyor deryalarda Bu resim rüyalarda Gibi aklımı çeldi, Bana sahici geldi Geçtim kendi kendimden, Yüzüme o resimden, Köpükler vurdu sandım Duymuş gibi tıkandım, Ciğerimde bir yosun Artık beni kim tutsun Denizler oldu tasam, Yakar onu bulmazsam Beni bu hasret dedim Varırım elbet dedim Bir ömür geze geze Takvimdeki denize Ne var bana ne oldu Odama nasıl doldu Birden bire bu meltem Ve dalgalandı perdem Havalandı kağıtlar Odamda kıyamet var Ah yolculuk yolculuk Ne kadar baygın soluk O gün bizde betbeniz Ve ne titrek kalbimiz Ve eşyamız ne küskün Yola çıktığımız gün Bir sıraya dizilmiş Gözyaşlarını silmiş, Bakarlar sinsi sinsi Niçin o anda hepsi Bir kuş gibi hafifler Arkandan geleyim der Niçin o güne kadar Dilsiz duran ne kadar Eşya varsa dirilir Yolumuza serpilir Ufak böcükler gibi Gezer onların kalbi Üstünde döşemenin Gizli bir didişmenin Saati çalar o an Birden bakar ki insan Herşey karmakarışık Ayırmak olmaz artık Bir kalbi bir taraktan Ve kalb ağlayaraktan Çekilir geri geri Terkeder bu mahşeri Bu mahşerin içinden O gün ben de geçtim ben, Nem varsa evim, anam, Çocukluğum, hatııram, Ve ne sevdalar serde Bıraktım gerilerde Kaçar gibi yangından Rüzgarların ardından Baktım da süzgün süzgün Kurşun yükünü gönlün Tüy gibi hafiflettim Denize hicret ettim Necip Fazıl Kısakürek