Hakim Beğ | Abdurrahim Karakoç

HAKİM BEĞ

Gene tehir etme üç ay öteye,

Bu dava dedemden kaldı hâkim beğ

Otuz yıl da babam düştü ardına;

Siz sağ olun, o da öldü hâkim beğ

Kırk yıl önce; yani babam ölünce,

Kadılıklar hâkimliğe dönünce,

Mirasçılar tarla, takım bölünce,

İrezillik beni buldu hâkim beğ

Yaşım yetmiş iki, usandım gel-git;

Bini buldu burda yediğim zılgıt

Eğer diyeceksen: 'bana ne, öl git!'

Oğlumun bir oğlu oldu hâkim beğ

Sekiz evlek tarla, bir geverlik su,

Yüz yılda höküme bağlanmaz mı bu?

Kazanmasam da hu, kazansam da hu!

Canım ta burnuma geldi hâkim beğ

Keşife-meşife, damgaya, harc'a

Kanımız kurudu harca da, harca

Sayenizde avukatlar yıllarca,

Fakiri yoldu da yoldu hâkim beğ

Mübaşir itekler, kâtip zavırlar;

Değişti bizde de göya devirler

Yüz yıl önce adam yiyen gâvurlar,

Tapucuyu aya saldı hâkim beğ

Kabahat sizde mi, kanunlarda mı?

Şaşırdım billâhi yolu yordamı

Kızma sözlerime alam kadanı,

Sıkıntıdan içim doldu hâkim beğ

Mülkün temeliydi adalet hani?

Bizim hak temelde saklı mı yani?

Çıkartıp ta versen kim olur mâni?

Yoksa hırsızlar mı çaldı hâkim beğ?!

Hem davacı pişman, hem de davalı

Bu yolda tükettik çulu, çuvalı

Sabret makamından çalma kavalı,

Sürüler ekine daldı hâkim beğ

Abdurrahim Karakoç