Hakkını Helal Et

"Olur, edeyim!"

Hakkı hukuku cok gözetiriz ya

Bir ayrılık esnasında, karsımızdakinden ayak üstü hakkını helal etmesini talep ederiz

Biraz da usulen Âdet yerini bulsun hesabı

Ates ister gibi Saatin kac oldugunu sorar gibi Zırt pırt dilimizden dökülüverir "Hakkını helal et"

***********************

Yahu dur bakalım O kadar kolay mı bu is?

Madem ki sana hakkım gectigini düsünüyorsun, önce bir tartalım Vaziyeti bir irdeleyelim

Ne oldu, nasıl oldu, nicin oldu?

Benim hakkımı niye gasp ettin?

O zaman aklın neredeydi?

Tam ayrılacagımız zaman mı hatırlayıverdin hak hukuk meselesini?

Neye mukabil helal edeyim?

******************************

Yıllar önce bir fabrikada Bir ustabası, isten cıkarılan iscisinden hakkını helal etmesini istemisti

İsci dönüp adamın yüzüne öyle bir baktı ki

Hani küfür etse daha iyi Kavgada öyle bakılmaz Arenada, sırtından kanlar süzülen boganın, mızrakları saplayan matadora bakısı bile daha masum kalır

Ustabası iscinin elini tutmustu Bırakmıyordu İstedigi helalligi alana kadar da bırakmaya niyeti yoktu

Fakat isci, yıllarca kendisini ezen, itirazlarını umursamayan, gücünün sehvetine kapılarak konumunu istismar eden, sürekli emri altındakinin hakkını gasp eden ve nihayet isten ayrılmasına yol acan ustabasına hakkını helal etmedi

"Gerekmez" dedi, yürüdü gitti

Ustabası arkasından bakakaldı Diger isciler bakakaldı

İscinin hakkı da ustabasının omuzlarında kalakaldı Agırdı o yük

Yıllar gecti, ustabası yaslandı O isciyi bir türlü unutamamıstı

Ömrünün son günleriydi belki Hasta yatagındayken haber gönderdi ve tekrar helallik istedi

Tek kelimeyle cevap geldi:

"Niye?"

Kin mi bu? İnat mı? Degil Hak, baska bir dâvâ

Yüce Mevlâ isterse her tür günahı affedebilecegini, yalnızca kul hakkına karısmayacagını bildiriyor Ki birbirimizi ezmeyelim

Hepimizin cok iyi bildigi bu husus, nedense hep kulak ardı edilir

Kul hakkı denilince, Kul Himmet gibi bir sairden bahsediyoruz sanki! Mahlâs mıdır o?

Ama insan yok mu insan! Hem yaratılmısların en sereflisi, hem en pespayesi

Kul hakkına riayet edebilseydik, kimsenin kimseden helallik dilenmesine gerek kalmazdı

Hayatın icinde harala gürele yasarken, güclü zayıfı ezecek, gözünün icine baka baka hakkını gasp edecek, sonra da bir cift lâfla yakayı sıyırıp, kurtulacak

Efendi, o is bu kadar basit degil

İsci, arayı bulmak icin gelen adama derin hürmet duyardı Buna ragmen dedi ki:

"Selâm söyle ustabasına Ben günahkâr biriyim Üstelik zavallı Dünyadayken hakkıma kavusamadım Hep hakkım yendi Bir de öbür tarafta haklarımdan gecemem O yüzden ne kimse bana hakkını helal etsin, ne de ben kimseye"

Simdi düsünelim

Kimlerde hakkımız kaldı? Kimlerden zorla helalik istedik? Ya da kimler gönlü razı ola ola yürekten '' helal olsun '' diyebildi?