Avuçlarımda Bir Sevda Cesedi

Avuçlarımda Bir Sevda Cesedi

bir zamanlar
bakır çalığı akşamlarda
hüzne dönerdi yelkovan
tutuştururken ateşi
demlerdi uykusuzluğu gözlerim
yudum yudum içtiğim yalnızlığımda
bilirdim ki tek hasretim, yanında olamadığım
bilirdim
uzaklarda bir yerlerdedir dokunamadığım

yitik umutlarla
dudaklarım hasrete gem vurduğunda aklıma düşerdin
yürekte bir kıvılcım olurdu gülüşlerin
dinlerdim ağlayışlarını düşlerin

sen şarap rengi şafakların
sarhoş gün doğumunun yorgunluğunda
umutların soğukluğunda dururdun
ne zaman dokunacak olsam,
buğulu camlar ardında hep kaybolurdun

sen, sıcak bir yok oluşun içinde
asalı sevdayı ölümün duvarına
yokluğunda çoğalttım sesini
oysa yüreğinin soğuğu alıp gitti seni
dalgaların en büyüğü

hani gittin ya
o lavlara dönen yokluğunda
anılara sıkılan bir yumrukla
senden yana ne varsa yüreğimde yaktım
ateşi sana
külleri bana bıraktım

avuçlarımda bir sevda cesedi