Anla Bizi Erciyes!

"Şanlı dağ bu mu?" diyor, halini gören herkes,
Evvel böyle değildin, çok değiştin Erciyes!

Malazgirtten bu yana, direğiydin bu yurdun,
Allah aşkıyla daim, sağlam ve dik dururdun

Milletine şefkatle bakardın bir zamanlar,
Gölgende yaşıyordu, erenler kahramanlar

Gözlerine bakardı, Balkan Kafkas ve Cudi,
Vakarlı duruşunla, zalim yola gelirdi

Şanlı gemiler sana bağlardı halatları,
Sen beslerdin akınlar için yiğit atları

Fırtına bulutları, sana çarpıp erirdi,
Gül kokulu fidanlar, gölgende yeşerirdi

Yüzyıllarca sırtını sana dayadı Konya,
İstanbul’a bakınca, seni görürdü dünya

Sakarya’da sen vardın, Çanakkale’de de sen,
Dayatılan atlası sen yırttın desen desen

Zor günlerde açmıştın, Ankara için kucak,
Sen ana rahmimizdin, yine sensin sığınak

Dost kılıklı düşmandan, pahalı dersler aldık,
Şimdi muhtacız sana, inan ki çok bunaldık

Zulüm yine hortladı, yutmak istiyor bizi,
Sen dinlemezsen kime dökeriz derdimizi

Korkarım büyülemiş seni dünya hayatı,
Kalıbına güvenme, kuşan maneviyatı

İmanın mı zayıf ki, kapılmışsın gurura?
Yoksa ferasetin mi paslandı dura dura

Oyuncağı gibisin, zirvedeki dumanın,
İnanmak zor bu kadar sarsıldı mı imanın?

Sırtına mühür vurur, görmez misin her bahar?
Kendine gel Erciyes! Unuttun mu? Allah var!

Ekrem Şama