Ben Hayatı Alayım, Şıklık Size Kalsın.!

**GöKKuŞaĞı** · 03-30-2009

Boş ver, aldırma diyorsun içinden
Olur mu, boş vermek yakışır mı hiç sana, diyorlar
Önemsiyorsun, dertleniyorsun, üzülüyorsun Uykuların kaçıyor
Hiç takmayacaksın, bunları dert etmek sana yakışmıyor, diyorlar
Üstten bakıyorsun
Yakışmadığını söylüyorlar
Aşağıdan alıyorsun
Yakışmıyormuş, öyle diyorlar
Arkanı dönüyorsun
Olmuyor
O zaman gözünün içine içine bakıyorsun
Bu sefer de kabalık sayıyorlar
Sanki hayat yakaya takılan bir gül bunlara göre
Öyle uzaktan bakıp değerlendiriyorlar: İyi duruyor mu, durmuyor mu? Uymuş mu, uymamış mı? Cıvık mı, şık mı?
Öyle olsa ne güzel olur
Ama değil, bu bizim mecburiyetlerimizle özgürlüklerimizi aynı kazanda harmanlamaya çalıştığımız hayat olsa olsa ancak solgun bir gül oluyor dokununca
Duygularının dikine gidiyorsun
Yaşına başına yakıştırmıyorlar
Aklını başına topluyorsun
Bu kadar usluluk sana yakışmaz, diyorlar
Öfkeleniyorsun Yakıştıramıyorlar
Sakin kalıyorsun
Bu kez ya tepene çıkıyorlar ya da yakışıksız bir kayıtsızlık olarak algılıyorlar
SusuyorsunSana yakışmaz!
KonuşuyorsunSana yakışmaz!
Bağırıyorsun Hiiiç yakışmaz!
Arkanı dönüp gidiyorsun Oldu mu ya şimdi, biz seni böyle kaçak bilmezdik!
Orada durup kişiliğinde sevginde ve inancında ayak diriyorsunŞık olmadı!
Sanki her şey hayatın üzerine geçirdiğimiz kılık kıyafetten ibaret!
Sanki bir kravatın hafifçe yana kayık, bir davranışın hafifçe uyumsuz görünmesinden daha önemli bir şey yok!
Anlıyorum hepsini, anlıyorum da; bu dışın hiç mi içi yok yahu?
Bu garip şıklık merakının zirve noktasına gelince
Ölüyorsun
Basbayağı ölüyorsun
Herkes gibi
Eninde sonunda herkesin öleceği gibi
Gazeteye ilan veriyorlar:
Ölüm sana yakışmadı
Geride kalanların acı duygularının, ince kederlerinin sonucu elbette böyle bir ifade!
Ama en derin şıklığın; bile ne kadar sığ bir arayış olduğunu nasıl da nasıl da yüzümüze vuruyor
Yok Yanlış anlaşılmasın!
Şıklığı seviyorum (Dikkat! Önemsemiyorum şıklığı, seviyorum İkisi farklı!)
Her şey birbirine; davranışlarımız da her zaman bize yakışsa ne güzel olur!
Fakat biliyorum
Çoktandır biliyorum ki göze hoş görünen nice şeyin içi boş!
Üstelik şıklıkta horlayıcı bir alay; yakıştırma çabasında gizli bir şiddet de var
Oysa gerçek şu ki içtenlik çoğu zaman dışardan bakana yakışıksız geliyor
Aşk, itici
Zekânın saçı başı dağınık, gömleği dışarıda
Bilgelik, bir lokma bir hırka
Özgür düşünce deseniz, o zaten hepten kaba saba kalıyor
Bu durumda tercihim açık!
Şıklığınız; içi şiddet dışı etiket medeniliğiniz size
Bazen vandallık gibi algılanan ve çoğu zaman biçimsiz olan şey; yani bütün saflığıyla hayat bize!

Haşmet BABAOĞLU

03-30-2009	#1
GöKKuŞaĞı	Ben Hayatı Alayım, Şıklık Size Kalsın.! Boş ver, aldırma diyorsun içinden Olur mu, boş vermek yakışır mı hiç sana, diyorlar Önemsiyorsun, dertleniyorsun, üzülüyorsun Uykuların kaçıyor Hiç takmayacaksın, bunları dert etmek sana yakışmıyor, diyorlar Üstten bakıyorsun Yakışmadığını söylüyorlar Aşağıdan alıyorsun Yakışmıyormuş, öyle diyorlar Arkanı dönüyorsun Olmuyor O zaman gözünün içine içine bakıyorsun Bu sefer de kabalık sayıyorlar Sanki hayat yakaya takılan bir gül bunlara göre Öyle uzaktan bakıp değerlendiriyorlar: İyi duruyor mu, durmuyor mu? Uymuş mu, uymamış mı? Cıvık mı, şık mı? Öyle olsa ne güzel olur Ama değil, bu bizim mecburiyetlerimizle özgürlüklerimizi aynı kazanda harmanlamaya çalıştığımız hayat olsa olsa ancak solgun bir gül oluyor dokununca Duygularının dikine gidiyorsun Yaşına başına yakıştırmıyorlar Aklını başına topluyorsun Bu kadar usluluk sana yakışmaz, diyorlar Öfkeleniyorsun Yakıştıramıyorlar Sakin kalıyorsun Bu kez ya tepene çıkıyorlar ya da yakışıksız bir kayıtsızlık olarak algılıyorlar SusuyorsunSana yakışmaz! KonuşuyorsunSana yakışmaz! Bağırıyorsun Hiiiç yakışmaz! Arkanı dönüp gidiyorsun Oldu mu ya şimdi, biz seni böyle kaçak bilmezdik! Orada durup kişiliğinde sevginde ve inancında ayak diriyorsunŞık olmadı! Sanki her şey hayatın üzerine geçirdiğimiz kılık kıyafetten ibaret! Sanki bir kravatın hafifçe yana kayık, bir davranışın hafifçe uyumsuz görünmesinden daha önemli bir şey yok! Anlıyorum hepsini, anlıyorum da; bu dışın hiç mi içi yok yahu? Bu garip şıklık merakının zirve noktasına gelince Ölüyorsun Basbayağı ölüyorsun Herkes gibi Eninde sonunda herkesin öleceği gibi Gazeteye ilan veriyorlar: Ölüm sana yakışmadı Geride kalanların acı duygularının, ince kederlerinin sonucu elbette böyle bir ifade! Ama en derin şıklığın; bile ne kadar sığ bir arayış olduğunu nasıl da nasıl da yüzümüze vuruyor Yok Yanlış anlaşılmasın! Şıklığı seviyorum (Dikkat! Önemsemiyorum şıklığı, seviyorum İkisi farklı!) Her şey birbirine; davranışlarımız da her zaman bize yakışsa ne güzel olur! Fakat biliyorum Çoktandır biliyorum ki göze hoş görünen nice şeyin içi boş! Üstelik şıklıkta horlayıcı bir alay; yakıştırma çabasında gizli bir şiddet de var Oysa gerçek şu ki içtenlik çoğu zaman dışardan bakana yakışıksız geliyor Aşk, itici Zekânın saçı başı dağınık, gömleği dışarıda Bilgelik, bir lokma bir hırka Özgür düşünce deseniz, o zaten hepten kaba saba kalıyor Bu durumda tercihim açık! Şıklığınız; içi şiddet dışı etiket medeniliğiniz size Bazen vandallık gibi algılanan ve çoğu zaman biçimsiz olan şey; yani bütün saflığıyla hayat bize! Haşmet BABAOĞLU __________________ Bıçak soksan gölgeme, Sıcacık kanım damlar Girde bak bir ülkeme: Başsız başsız adamlar NFK GaLiBa Bu GeCe YaĞMuRDa GöKKuŞaĞı MiSali GüLeRKeN aĞLaMaNıN ZaMaNı