Yalnızlık Gemiymiş Meğer

yalnızlık gemiymiş meğer

yalnızlık gemiymiş meğer
yükü tıkabasa dolu hüzünle
yelkenleri şişmiş hasretten
ve dümeni kilitlenmiş uzakalara

yalnızlık gemiymiş meğer
geceleri durmadan yolalan
yıldızları yoldaş sayıp
güneşle konuşmayan

yalnızlık gemiymiş meğer
sessizlikte,sensizlikte yolalan
gövde yapışmış anıları atmaya
her güzel limana sığınan

yalnızlık gemiymiş meğer
adını unuttuğu limanda
geride bıraktığı sevgiliye
gemici düğümüyle bağlanan

yalnızlık gemiymiş meğer
bir yunusun nazını
balinayla martının aynı oranda bozduğu
cığlık çığlık aşkına değişen