Yüreğimi De Götür Giderken Gözlerim Ağlamasın

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Yüreğimi de Götür Giderken Gözlerim Ağlamasın

Yüreğimi de götür giderken
Gözlerim ağlasın
bırak gözlerim kör kalsın
sen en iyisi yüreğimi de götür giderken
zaten gidersen düşlerimdir giden
Geride ne kalır ki

bir yaralar kalır içimde dolaşan acılarda
ve bir zehir olursun kanımda

Canımı vurdun
Ruhumu vurdun
vuruldum

İlkbaharda ıslanmış kuşlar gibiyim şimdi avuçlarında

ve bir hancer saplanır hayatımın en tatlı anına
yollar vurup ta kaçan vurulup ta ortada kalan aşklarla dolu
hepsi bir ihanet hepsi bir hayalet

oysa hayallerim birikti sana en mahrem sırlarıyla
bir avuç mutluluk öykümsün sen

bir delikanlının kurduğu düşsün

El değmemiş ayak basılmamış keşfedilmemiş yanlarım var içimde

Ve büyüyor gelişin gelmeyişlerin çoğalırken
içimi yaksa da yanmak yok olmaksa
yanarak yok oluyorum yolunda

Unutma
Şiirlerimsin sen; asla bitmeyen

şimdi geldin mi

gelip de yüreğimden bunca acıyı çektin mi

O zaman şu acıyan yanım niye

bak bir sela okunuyor
ben yüreğimden göç eden kuşları izliyorum
Gidiyorlar durduramıyorum
Bak bir sela okunuyor duyuyorum
sevdiğim gözlerinde ölüyor çocukluğum

o kadar güçlü değilim bilirsin
kanlı bir bir yaram var
içinde akan sen
diksem yaramı soluksuz kalırsın kanadıkça acısa da canım
Ruhum terk ediyor bu kenti

ben de giden kuşlar gibi terk etsem kendimi

içimden kuşlar göç etse
sonra avcılara yakalanıp vurulsam
içim ölse ve bütün umutlarımla sana uyansam
en çok kokunun üzerine kurdum düşlerimi

bir kokun gelir
ve kokun gelince her şey durur içimde

sakladım seni
İnan çok sakladım

sevdim seni
inan çok sevdim

kimse bilmiyor

ismine gömdüm; dertlerimi!

Biri çalmış benden ellerini dayanamam

gider misin gerçekten;

bunu yapabilirmisin

beni de alıp içine hapseder misin

tamam git meden bil ama Bu gidişinin ardına saklanmış
yetim bir çocuk düşer yüreğinin üstüne uyandığı rüyadan
sen değilmiydin benim yıldız öyküm
onları da götür düşlerimi geleçeğimi de al
çünkü yaşamaya değer bir şey kalmadı

satır aramsın sen asla bitmeyen

belki de

hani belki

olmaz da belki işte

yok ama!

Bilmiyorum

ardında mahkum kalır her şey

Gidenleri döndürür tek bir kelimen

hadi bir belkim ol

Kimse bilmiyor zaten

ve sen

Tamam hadi git kuşları bekletme

Bir tek ismin kalsın

Bilinmez belki o zaman yaramdan akan hayal kırıklıkları

HADİ GİT

üç harf
aşk gibi
yar gibi
şiir gibi
sen gibi
ben gibİ biz gibi
Yok sen git
bir yıldız öyküsü daha vurulsun

Hadi git
durma
bakma
ağır olur canın Yani canım yanmasın

bütün yanmalar bana kalsın

Taştan yapılan mezarıma adını verirler
sonra yıldızlara döner bakarsın
kim bilir belki sen de sen de adımı sayıklarsın

ve biri doğar yeryüzünde biraz sen kokar

Şehit kokar yüreğinden

belki bir gün belkim olursun

Beni vurduğun gibi dönüp belki kendini de vurursun

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yüreğimi De Götür Giderken Gözlerim Ağlamasın Yüreğimi de Götür Giderken Gözlerim Ağlamasın Yüreğimi de götür giderken Gözlerim ağlasın bırak gözlerim kör kalsın sen en iyisi yüreğimi de götür giderken zaten gidersen düşlerimdir giden Geride ne kalır ki bir yaralar kalır içimde dolaşan acılarda ve bir zehir olursun kanımda Canımı vurdun Ruhumu vurdun vuruldum İlkbaharda ıslanmış kuşlar gibiyim şimdi avuçlarında ve bir hancer saplanır hayatımın en tatlı anına yollar vurup ta kaçan vurulup ta ortada kalan aşklarla dolu hepsi bir ihanet hepsi bir hayalet oysa hayallerim birikti sana en mahrem sırlarıyla bir avuç mutluluk öykümsün sen bir delikanlının kurduğu düşsün El değmemiş ayak basılmamış keşfedilmemiş yanlarım var içimde Ve büyüyor gelişin gelmeyişlerin çoğalırken içimi yaksa da yanmak yok olmaksa yanarak yok oluyorum yolunda Unutma Şiirlerimsin sen; asla bitmeyen şimdi geldin mi gelip de yüreğimden bunca acıyı çektin mi O zaman şu acıyan yanım niye bak bir sela okunuyor ben yüreğimden göç eden kuşları izliyorum Gidiyorlar durduramıyorum Bak bir sela okunuyor duyuyorum sevdiğim gözlerinde ölüyor çocukluğum o kadar güçlü değilim bilirsin kanlı bir bir yaram var içinde akan sen diksem yaramı soluksuz kalırsın kanadıkça acısa da canım Ruhum terk ediyor bu kenti ben de giden kuşlar gibi terk etsem kendimi içimden kuşlar göç etse sonra avcılara yakalanıp vurulsam içim ölse ve bütün umutlarımla sana uyansam en çok kokunun üzerine kurdum düşlerimi bir kokun gelir ve kokun gelince her şey durur içimde sakladım seni İnan çok sakladım sevdim seni inan çok sevdim kimse bilmiyor ismine gömdüm; dertlerimi! Biri çalmış benden ellerini dayanamam gider misin gerçekten; bunu yapabilirmisin beni de alıp içine hapseder misin tamam git meden bil ama Bu gidişinin ardına saklanmış yetim bir çocuk düşer yüreğinin üstüne uyandığı rüyadan sen değilmiydin benim yıldız öyküm onları da götür düşlerimi geleçeğimi de al çünkü yaşamaya değer bir şey kalmadı satır aramsın sen asla bitmeyen belki de hani belki olmaz da belki işte yok ama! Bilmiyorum ardında mahkum kalır her şey Gidenleri döndürür tek bir kelimen hadi bir belkim ol Kimse bilmiyor zaten ve sen Tamam hadi git kuşları bekletme Bir tek ismin kalsın Bilinmez belki o zaman yaramdan akan hayal kırıklıkları HADİ GİT üç harf aşk gibi yar gibi şiir gibi sen gibi ben gibİ biz gibi Yok sen git bir yıldız öyküsü daha vurulsun Hadi git durma bakma ağır olur canın Yani canım yanmasın bütün yanmalar bana kalsın Taştan yapılan mezarıma adını verirler sonra yıldızlara döner bakarsın kim bilir belki sen de sen de adımı sayıklarsın ve biri doğar yeryüzünde biraz sen kokar Şehit kokar yüreğinden belki bir gün belkim olursun Beni vurduğun gibi dönüp belki kendini de vurursun