Ve Sen Son Nefesim. Ve Sen Yine Yoksun..

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Her zaman imkansızları istediğimi biliyorum
Biliyorum da yine de
vazgeçemiyorum
Önce hangisinden başlasam bilmiyorum
Sensizliğimden mi?
Yalnızlığımdan mı, yoksa buğulu gözlerimden mi?

Hep kolay gibi gelirdi yalnızlık, tatmamıştım ki!
Hep kolay gibi gelirdi unutmak,
Aşık olmamıştım ki!
Oysa sen SON NEFESİM
Oysa sen öyle acımasız öğrettin ki bunları
Oysa sen öyle yalnız bıraktın ki

Önce gözlerin geçti gözlerimden çıglıklarla dolu o yolda
Sonra ellerin gitti ellerimden bir saniyelik kısa bir zamanda
Sonra
Sonrasi yok
Sen gittin işte
Ilk o gun kanadımın kırıklığını hissettim
ve o durmadan kanayan korkunc yarayı

Nerde yıkamalı, nasıl kurtulmalı?
Bir zamanlar beni çok sık arardın SON NEFESİM
Sesimi duyunca rahatladığını söylerdin
Sonra
Sonra birden sustun yeminli gibi
Telefonum çalmaz oldu
Bataryası artık on günde anca bitiyor
Şu koca kalabalığın içinde öyle yalnız,
öyle SENSİZİM ki;
Hiçbir kelime anlatmaya yetmiyor
Odam sensiz sessiz
Odam sensiz soğuk
Odama güneş vurmuyor
Odama hüzün hakim
Odama kasvet

İşte!
İmkansız mı?
al işte
Beni sevmen imkansız
Seni sevdiğim gibi sevmen,
deli gibi özlemen imkansız işte

Sensiz olmuyormuş SON NEFESİM
Sensiz olmuyormuş bu hayat
Sensiz alınmıyormuş bu nefes
Anladim
ama biraz geç kaldım
Önceleri
dedim ya onceleri;
Bıçak saplanmıyordu sırtıma
Önceleri serseri kurşunlar mayalamıyordu gecelerimi
Önceleri öyleydi
Ve birde sonralari var
ne yazık ki

Gözlerimde dans eden,
ha akti ha akacak derken yagmur gibi inen yaslar var artik
Gözlerimde sen,
Gözlerimde kan,
Gözlerimde hasret
Yağmur ormanlarını aratmıyor gözlerim
Gece çakan şimşekler misali,
Sağnak yağmur gibi gözlerim

Ve sen SON NEFESİM Ve sen yine yoksun

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ve Sen Son Nefesim. Ve Sen Yine Yoksun.. Her zaman imkansızları istediğimi biliyorum Biliyorum da yine de vazgeçemiyorum Önce hangisinden başlasam bilmiyorum Sensizliğimden mi? Yalnızlığımdan mı, yoksa buğulu gözlerimden mi? Hep kolay gibi gelirdi yalnızlık, tatmamıştım ki! Hep kolay gibi gelirdi unutmak, Aşık olmamıştım ki! Oysa sen SON NEFESİM Oysa sen öyle acımasız öğrettin ki bunları Oysa sen öyle yalnız bıraktın ki Önce gözlerin geçti gözlerimden çıglıklarla dolu o yolda Sonra ellerin gitti ellerimden bir saniyelik kısa bir zamanda Sonra Sonrasi yok Sen gittin işte Ilk o gun kanadımın kırıklığını hissettim ve o durmadan kanayan korkunc yarayı Nerde yıkamalı, nasıl kurtulmalı? Bir zamanlar beni çok sık arardın SON NEFESİM Sesimi duyunca rahatladığını söylerdin Sonra Sonra birden sustun yeminli gibi Telefonum çalmaz oldu Bataryası artık on günde anca bitiyor Şu koca kalabalığın içinde öyle yalnız, öyle SENSİZİM ki; Hiçbir kelime anlatmaya yetmiyor Odam sensiz sessiz Odam sensiz soğuk Odama güneş vurmuyor Odama hüzün hakim Odama kasvet İşte! İmkansız mı? al işte Beni sevmen imkansız Seni sevdiğim gibi sevmen, deli gibi özlemen imkansız işte Sensiz olmuyormuş SON NEFESİM Sensiz olmuyormuş bu hayat Sensiz alınmıyormuş bu nefes Anladim ama biraz geç kaldım Önceleri dedim ya onceleri; Bıçak saplanmıyordu sırtıma Önceleri serseri kurşunlar mayalamıyordu gecelerimi Önceleri öyleydi Ve birde sonralari var ne yazık ki Gözlerimde dans eden, ha akti ha akacak derken yagmur gibi inen yaslar var artik Gözlerimde sen, Gözlerimde kan, Gözlerimde hasret Yağmur ormanlarını aratmıyor gözlerim Gece çakan şimşekler misali, Sağnak yağmur gibi gözlerim Ve sen SON NEFESİM Ve sen yine yoksun