|  | Enzimler |  | 
|  08-21-2012 | #1 | 
| 
Prof. Dr. Sinsi
 |   EnzimlerEnzimler Alm  Enzym (n), Fr  Enzyme (f), İng  Enzymes  Biyokimyasal reaksiyonları katalizleyen, protein yapısındaki katalizör maddeler  Ferment olarak da bilinirler   Enzimler, canlı hücrelerce genlerin kontrolünde meydana getirilirler  Enzimlerin yokluğunda, birçok canlının hayatiyeti için önemli olan reaksiyonlar, bazan hızı ölçülemeyecek kadar yavaş seyreder  Enzimlerin varlığı, reaksiyonların hızını milyarlarca kere arttırabilir  Enzimler reaksiyonların dengesini bozmaz  Sadece hızına tesir eder  Yaşayan her canlı hücre, bağımsız olsun veya bir dokunun parçası olsun, varlığı ve üremesi için gerekli yüzlerce çeşit enzim ihtiva eder  Bazı enzimler hücre içindeki alt yapılarda üretilip, hücre içinde vazife görürken, bazıları da hücreden vücut sıvılarına ve boşluklarına (kan, sindirim sistemi gibi) salgılanırlar   Her enzim çok özel kimyasal reaksiyonları katalizlemek üzere vücuttaki hücreler tarafından yapılmaktadır  Enzimlerin hormon denilen biyokimyasal maddelerce kontrolü ve kendilerine verilen bu çok özel görevler organizmanın işleyişinde birinci sırada önemi haizdir   Tarihçesi: Enzimler ilk olarak 19  yüzyılın başlarında, Fransız ve Alman kimyacılar tarafından tanımlanmıştır  Bu araştırmacılar daha çok şekerin mayalanması üzerinde çalışmışlardır  1860ta Pasteur mayalanmanın maya hücresi tarafından yapıldığını ileri sürdü  Enzimlerin protein tabiatında olduğu 1930larda gösterildi  Daha sonraları çeşitli enzimler kristal şeklinde elde edilip tanımlandı  1960larda enzimlerin yapıları, amino asit dizileri tayin edilmeye başlandı  Biyokimyasal genetik alanındaki araştırmaların çoğu enzimlerin yapımı ve genetik kontrolünü incelemektedir   Yapısı: Enzimler büyük proteinlerdir  Bu protein zincirleri çeşitli bükülme ve düğümlenmeler yaparak vazife görebilecekleri şekillere girerler  Meydana gelen üç buutlu karışık yapı, çok hassastır  Zincirin hiçbir kimyasal bağı rastgele değildir  Bir enzimin bu özel yapısı (düğümlü ve kıvrımlı) kuvvetli asit ve alkalitlerle, sıcakla bozulabilir  55 oCnin üzerinde enzimler, genellikle çalışamazlar (yani bu sıcaklıkların üzerinde pıhtılaşarak hayatiyetlerini kaybederler)  Yapının bozulması ile protein çözülür ve enzim vazife görme kabiliyetini kaybeder   Enzimin karmaşık yapısı üzerinde anahtar bölgeler mevcuttur  Bu bölgelere aktif vazife gören bölge denir  Enzimin reaksiyona soktuğu maddeye, "substrat" denir  Katalizin meydana gelmesi için, substratın anahtar bölgeye uyan kısmının buraya yerleşmesi gerekir  Bu yerleşme için substrat molekülü ve anahtar bölge arasında molekül seviyesinde adeta bir kilit ve anahtar gibi uyum şarttır  Bu uyumun sağlanmasında moleküllerin elektrostatik yükleri, suda çözünebilme özellikleri önemlidir   Enzimler tek bir protein zincirinden veya bir kaç zincirin birleşmesinden meydana gelir  Enzimler protein olmakla birlikte birçoğu protein olmayan, fakat kataliz için gerekli yapıları ihtiva ederler  Bu durumda enzimin protein kısmına apoenzim, diğer kısmına ise koenzim denir  Koenzim; bazan demir, bakır, mağnezyum, çinko gibi bir metal iyonu, bazan da amino asit olmayan organik bir maddedir  Organik koenzimler olarak bilinen maddeler, yapılarında vitaminleri veya mikroorganizmalar için büyüme faktörü olan maddeleri ihtiva ederler  NAD,FAD ve bazı Bvitamini kompleksleri böyledir   Enzimlerin yaptığı işin en önemli hususiyeti çok özel olmasıdır  Bunu enzim proteininin sahib olduğu zincirin bükülme, düğümlenmelerinden meydana gelen üç buutlu yapısı sağlar  Burada özel kelimesi ile kast edilen enzimin sadece tek bir kimyasal reaksiyonu katalizlemek üzere yapılmış olmasıdır  Yani her enzim türü belli bir reaksiyonu yönetir  Enzimlerin bu hallerine "spesifik özellik" denir   Enzim ve substrat arasındaki bu hassas ilişkinin sağlanması için, enzimin substratını, benzer yapıdaki diğer maddeler arasından seçebilme kabiliyetinin olması gerekir  Yani enzimler kendi substratlarını çok iyi tanırlar ve bu tanıma işi oldukça hassastır  Mesela aynı özellikteki bir bağı parçalayan birden fazla enzim bağı meydana getiren amino asit moleküllerini tanıyarak vazife görürler  Yine pankreasta yapılan tripsin enzimi sadece arginin veya lizin amino asidinin yaptığı bağları yıkar  Pankreasta yapılan kimotripsin ise, tripsinin etki ettiği yere etki etmez  Fakat fenilalanin gibi suda çözünmeyen amino asit birimlerine karşı etkilidir  Demek ki vücutta her vazife için ayrı bir enzim yapan hassas bir düzen mevcuttur  Enzimler karbon atomlarının üç buutlu yerleşim şekillerini bile ayırt ederler  Bu aşırı seçicilik enzim ve substrat arasındaki çeşitli bağlar sayesinde meydana gelir  Enzimdeki bağların meydana getirdiği karışık yapı enzime ayrı bir hassasiyet sağlar   Enzimler genellikle üzerine etki ettiği maddenin isminin sonuna-ase (az) getirilerek adlandırılır  Mesela; Sukroza etki eden enzimin adı sukrase (sukraz)dır  Enzimler çoğunlukla renksizdir  Ama sarı, yeşil, mavi ve kırmızı olabilirler  Enzimlerin çoğu suda çözülebilir ama bazıları yağlı proteinlerle bağlı olduklarından çözünmezler  Bazı enzimlerin katalitik kabiliyeti çok üstündür  Mesela sığır karaciğerinden elde edilen ve demir taşıyan bir kataloz enzimi molekülü, 5  000  000 hidrojen peroksit molekülünü 0oCde ve bir dakikada bileşenlerine ayırır  Kataloz enzimi yan ürün olarak çıkan hidrojen peroksiti yok ederek hücreyi korur  Çoğu enzimler basit olarak hücrenin stoplazmasına dağılmışlardır  Diğer enzimler ise belli hücre yapılarına sıkıca yapışıktır, elde edilmeleri zordur   Enzim faaliyetlerinin düzenlenmesi: Enzimlerin faaliyeti çeşitli yollardan kontrol edilir  Bazı mekanizmalar enzim yapımını kontrol eden genler vasıtasıyla, bazıları da katalitik reaksiyonu etkileyerek olur   Enzimin faaliyetindeki temel nokta, enzim ve substrat arasındaki özel bağlanmadır  Enzimin anahtar bölgesine başka maddeler de bağlanıp substratla yarışa girebilirler  Bu tip yabancı maddelerde enzimin faaliyetini sağlayan bağlar yoktur  Böylece enzimlerin faaliyetini engeller  Bu tip engellemeye "kompetitif inhibisyon" denir ve mevcut substratın miktarını arttırarak önlenebilir  Enzimin faaliyetini engelleyen diğer bazı maddeler ise substrat miktarını arttırmak ile önlenemeyen bir engelleme yaparlar  Buna "nonkompetitif inhibisyon" denir  Aktivatör denilen bazı kimyasal maddeler enzimlerin faaliyetlerini arttırırlar  Bu maddeler enzim üzerindeki engelleyici bir maddenin (mesela bakır, civa, kurşun gibi bazı ağır metallerin)yerini değiştirerek vazife görürler   Enzim faaliyetinin Özellikle hücre içindeki enzim sistemlerindeki kontrolünün özel bir önemi vardır  Allosterik etkileyiciler olarak bilinen bazı maddeler birden fazla zincirden meydana gelen enzimlerin yapılarını değiştirerek etki ederler  Bunlar bazan bir metabolik yolda subap vazifesi görerek üretilen madde miktarını kontrol ederler  Vücuttaki metabolik sistemlerde bunun çok örneği görülebilir  İzah edilecek olursa, hücre içinde belli bir maddenin yapımı için gerekli birçok olayları ihtiva eden metabolik yollar mevcuttur  Bu yollarda çeşitli ara ürünler yapılır  Hücreler ihtiyacı olan maddeleri gerektiği kadar sentezleyen ekonomik birimler olduğu için, metabolik yollarda bu kaideye uyar  Metabolik yoldaki son ürünün miktarı ara ürünler (allosterik etkileyiciler)tarafından devamlı kontrol edilirler  Ürün yeterli ise ara ürünler enzimi engelliyerek yapımı durdururlar   Enzimlerin faaliyetini arttırmak veya baskılamak mümkündür  Enzim kontrolündeki yollardan birisi olan bu özellik enzimlerin sadece ihtiyaç olduğu zaman yapılmalarını mümkün kılar   Metabolizmada enzimler: Sindirim ve besinlerin yakımı büyük ölçüde enzimler vasıtasıyla olur  Memelilerde nişastanın yıkımı (parçalanışı) salya ve pankreastan salınan amilaz ile olur  Diyetteki yağlar pankreastaki lipazla yıkılır  Proteinlerin yıkımı daha karışıktır  Midede pepsinle başlar, ince barsakta tripsin ve kimotripsin ile devam eder  Barsak duvarında yapılan bazı enzimler de proteinlerin sindiriminde rol alır  Yıkılan maddeler asetil koenzim-A denen bileşiğe çevrilir  Bu madde de hücrede su ve karbondioksite yıkılır  Yıkımda bir dizi solunum enzimleri rol alır  Diğer yandan da organizma için lüzumlu enerji maddeleri elde edilir   Enzimler hücre için gerekli maddelerin, hormonların sentezinde de temel bir rol alırlar  Bazı ilaçlar enzimlerin işleyişini etkilerler  Tabii antibiyotikler ise bakterilerin büyümesi için gerekli enzimleri engelleyerek mikropları öldürürler  Böcek öldürücü olarak kullanılan çeşitli organik fosfatlar da insanda sinirlerdeki bazı enzimleri etkileyerek felç yaparlar   Enzimlerin eksikliği veya fazlalığı insanlarda çeşitli hastalıklara yol açar  Bunların çoğu irsi hastalıklardır, teşhisi kandaki enzim miktarları tayin edilerek yapılır  Enzimlerin tedavide kullanımı oldukça sınırlıdır   Enzimler etkilerine göre başlıca üç gruba ayrılırlar: 1  Hidrolazlar:Hidroliz yapan enzimlerdir  Su almak veya su vermek suretiyle muhtelif bağları parçalar veya sentez eder  (Karbonhidrozlar, esterazlar, proteazlar)   2  Dehihidrogenazlar:Bileşiklerden hidrojen ayıran enzimlerdir   3  Desmolazlar:Bileşiklerinde iki karbon atomu arasındaki bağı parçalar   Enzim konusundaki son gelişmeler: Bazı araştırıcılar, enzimlerin aminoasit dizisini değiştirmeye çalışmaktadırlar  Bunların gayesi daha etkili enzimler elde etmektir  Yapılan genetik çalışmalar yakın bir gelecekte enzim dayanıklılığının artırılmasını planlamaktadır  Son kırk yılda bakterilerden elde edilen *****ilin miktarı bu metotlarla 10  000 kat arttırılabildi  Sonuçlar henüz açıklanmamakta, fakat şimdiye kadarki çalışmalar bir rüya gibi gelen enzimleri değiştirme fikrinin geçerli olduğunu göstermiştir   Son yılların önemli keşiflerinden birisi de "restriksiyon enzimleri"dir  Bu enzimler gen mühendisliğinde kalıtım bilgilerini taşıyan DNAmaddesini kesmek için kullanılır  Bakteriler, virüslerin saldırılarından korunmak için bu enzimleri yapmaktadırlar  Bakteri, virüsün deoksiribonükleik asidini, (DNAyı) bölerek virüsü nötralize eder veya sınırlar  Şimdiye kadar 350den fazla restriksiyon enzimi bulunmuştur  Bu enzimlerin her biri belli aralıklarla daima aynı bölgeden olmak üzere DNAyı keserler  Moleküller biyologlar bu enzimleri kullanarak DNAnın (genlerin) haritasını çıkarırlar  Kesilen DNA parçalarının uçları yapışkandır, başka bir DNAparçasına yapışabilir  Böylece bu çok önemli özellik sayesinde değişik bilgiler ihtiva eden, yeni genetik maddeler başka bakterilere aktarılabilmektedir  Değişik özellikler kazanan bu bakterilerin istenilen proteinleri yapmaları sağlanmaktadır  Bu metotla laboratuvarda elde edilemeyen çeşitli hormonlar (büyüme hormonu, insülün vs  )ucuz ve çok miktarda elde edilmiştir   Kaynak: Rehber Ansiklopedisi | 
|   | 
|  | 
|  |