|  | Elektron Mikroskobu |  | 
|  08-21-2012 | #1 | 
| 
Prof. Dr. Sinsi
 |   Elektron MikroskobuElektron Mikroskobu Alm  Elektronen mikroskop (n), Fr  Microscope électronique, İng  Electron microscope  Bir cismin büyük görüntüsünü elde etmek için elektron kullanılan mikroskop  Bir cismi yaklaşık bir milyon defa büyütüp, bunu bir ekranda göstermek ve buradan fotoğrafını almak mümkündür  Mesela, bu kadar büyütmeyle bir kristal şebekesindeki atomların dizilişindeki çarpılmaları görmek mümkündür  En iyi optik mikroskoplarda ise bu büyütme ancak birkaç bin defa olmaktadır   Görüntü: Optik mikroskoplarda görüntünün elde edilmesinde ışık kullanılırken, elektron mikroskoplarında, ışık yerine elektron kullanılır  Elektronun dalga boyu, ışığa göre birkaç bin defa daha küçük olduğu için, bu mikroskopla daha ayrıntılı görüntüler elde etmek mümkündür  Bazı elektron mikroskoplar, 0,2 nanometre (nm)lik cismi net gösterebilmekteyken, en iyi optik mikroskoplar 250 nmlik bir güce sahiptir  Bir nanometre, 10 Angstrom olup, 10-10 metreye karşı gelir   Kullanım yeri: En önemli kullanış yerleri; metallerdeki atom dizilerindeki çarpılmalar, virüs ve bakterilerin yapıları ve her türlü yüzeylerin incelenmesi olarak sayılabilir  Uygulamada bu mikroskoplar tam büyütme kapasiteleri ile nadiren kullanılır  Yeni gelişmelerle, 50 nmlik bir bölgede, mevcut her kimyasal elemanın yaydığı X ışınlarının ölçülmesi ile mikro kimyasal analiz yapılabilmektedir  Bu suretle 10-16 gramlık bir miktar analiz için yeterli olmaktadır  Elektron mikroskoplarını çalışma prensibi yönünden ikiye ayırmak mümkündür  Bir türünde, görüntü, yansıyan elektron ışınlarından faydalanılarak elde edilirken, diğer türünde cisimden geçen ışınlar görüntüyü hasıl eder   Tarihi gelişim ve temel prensipler: Optik mikroskopların gelişmesi ile daha büyük görüntüler elde edilmiştir  Ancak optik mikroskopların, ışığın yarı dalga boyu olan 250 nmden daha küçük ayrıntıyı göstermeleri mümkün değildir  Elektronlar, önceleri "katot ışınları" ismiyle kullanılmaktaydı  Bunlar vakum tüpleri içinde elde edilip, elektrik alanları içinde hızlandırılmaktaydı  Elektrik ve manyetik alanlar tarafından saptırılan bu ışınlar, bir ekranda görünür hale getirilirdi  Bunun yanında, elektrik taşıyan bobin kullanılarak katot ışınlarını küçük bir alana odaklamak mümkün olmaktaydı  İlk defa 1926da Alman fizikçisi H  Busch teorik olarak optik merceğin ışığı bir odakta topladığı gibi, manyetik sargının, elektronları bir odakta toplayabileceğini göstermiştir   1928de Berlin Teknik Üniversitesinde Max Knoll ve Ernst Ruska tarafından yapılan deneylerle art arda büyütme kullanarak büyük görüntüler elde etmenin mümkün olduğu anlaşılmıştır  Konulan iki bobinle 13 defa büyütmek mümkün olmuştu   İlk pratik elektron mikroskobunun 1933te Ernst Ruska tarafından yapıldığı bilinmektedir  Elektron merceklerinde daha sonra yapılan gelişmelerle, manyetik bobin bir demir kap içine alınmış ve iç halkada küçük bir hava deliği bırakılmıştı  Esas olarak bu prensip günümüzde de kullanılmaktadır  Ernst Ruska ile elektron mikroskop, optik mikroskobun büyütme gücünü geride bırakmıştı   Geçirimli mikroskop: Bunlar optik mikroskoba benzer bir çalışma sistemine sahiptirler  Tek fark, ışık ışını yerine elektron ışını kullanılmasıdır  Fiziki çalışma sistemi tamamen farklı olmasına rağmen, burada optik mercekler yerine elektron mercekleri kullanılır  Görüntü bir ekranda veya fotografik levhada elde edilir  Elektronlar çok kolay yollarından sapabileceklerinden, bütün işlem ve görüntünün elde edilmesi tamamen bir vakum içerisinde gerçekleştirilir   Elektronlar, tungstenden akkor flamanlı elektrikle ısıtılan elektron tabancasından elde edilir  Anodla, flaman arasına 100  000 voltluk bir potansiyel farkı tatbik edilir  Flamandan yayılan elektronlar hızlandırılır ve ekranda yeterli bir görüntü elde etmek için kafi bir güçte olması sağlanır  Bu safhada 500  000 defa büyük bir görüntü elde etmek mümkündür  Optik mikroskoptaki gibi ışınlandırma belirli bir bölgede yoğunlaştırılabilir  Ancak çok yoğunlaştırma polimerler ve biyolojik maddeler gibi cisimlerde zararlar doğurabilir   Cisme en yakın olan elektron merceği, alette en önemli olanıdır  Bu mercek, 50-100 arasında ara bir büyütme elde eder  Büyütme işleminde, gelen ışın denemelerinin açısal genişliği küçüldüğü için, projektör sistemi bu büyütülmüş görüntüyü kolayca işler  Hemen hemen bütün elektron mikroskoplarında iki veya üç mercek mevcuttur  Bunlar 250-500  000 arasında bir büyütme sağlar   Taramalı mikroskop: Optik mikroskoptan daha çok kapalı devre televizyon sistemine benzer  İlk bölümde, televizyon kamerasına benzer bir şekilde, net olarak odaklandırılmış elektron merceği tarafından cisim üzerine odaklandırılır  Çarptığı yerden gelen elektronlar toplanır ve güçleri yükseltilir  Mikroskobun ikinci bölümü televizyon alıcısına benzer ve burada bir katot ışını tüpü mevcuttur  Böylece yüksek kaliteli televizyon resmine benzer bir görüntü elde edilir  Yapı olarak daha önceleri açıklanan tür gibidir  Sadece düzeni farklıdır  Bu cins mikroskoplar taramalı olarak da kullanılır  Genel olarak sert yüzlerin 20-50 nmlik hassaslıktaki incelenmesinde kullanılır  Odaklama ile çeşitli derinlikte görüntüler elde edilebildiğinden üç boyutlu hissi veren resimler elde etmek mümkün olmaktadır  Bazı deneysel mikroskoplarla 3 nmlik hassaslığa kadar inmek mümkün olmaktadır  Cisimden gelen elektronlar mikro elektrik ve manyetik alanları da hassas hale getirebildiğinden, elektrik ve manyetik alanların görüntüsünü elde etmek mümkündür  Bundan faydalanılarak bilgisayar ve benzerlerindeki çok küçük elektronik devrelerin kontrolü yapılır  Elektronların yönlerini değiştirmesinden, bir cisimdeki mikro kristallerin dizilişini belirlemek mümkündür   Kullanılışı: Elektron mikroskobun kullanılışı zor değildir  Ancak aletin bakım ve temizliği büyük önem taşır  Diğer bir önemli nokta incelenecek nümunenin hazırlanmasıdır  Taramalı mikroskopta örnek çok ince olmalıdır  Mesela 100 kilovatlık bir alette, bu 250 nmden daha kalın olamaz  Eğer cismin kalınlığı fazla ise ve elektron ışını geçemiyorsa, cismin yüzeyi aseton ile nemlendirilmiş bir plastik yüzeye bastırılır  Daha sonra plastik tabaka buharlaştırılır  Sonucunda cismin yüzünün ince karbondan meydana gelen bir benzeri elde edilir  Metaller genellikle 200 nmlik kalınlığa indirildikten sonra incelenir  Biyolojik maddeler ise, önce bir uygun epoksi reçinesine yerleştirilir  Daha sonra ince tabakalara kesilir  Bazan cismi dondurup kesmek daha uygun olabilir   Elektron mikroskop altına konan cismin görüntüsü bir ekrana düşürüleceği gibi doğrudan doğruya fotoğrafı da çekilebilir   İleri gelişmeler: Elektron mikroskopta daha yüksek voltaj kullanılmak için çalışmalar yapılmaktadır  Bu suretle elektronların daha kalın cisimlere nüfuz etmesi mümkün olmaktadır  Günümüzdeki aletler bir milyon elektron voltluk hızlandırma gücüne sahiptir  Fransa ve Japonyada daha fazla voltluk hızlandırma gücüne sahip elektron mikroskopları üzerinde çalışmalar yapılmaktadır  | 
|   | 
|  | 
|  |