Konya İlçeleri

Konya’nın otuz bir ilçesi vardır Bunlardan üçü il merkezini meydana getirir


Karatay: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 169001 olup, 142678’i ilçe merkezinde, 26323’ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 1, Obruk bucağına bağlı 12, Yarma bucağına bağlı 11 köyü vardır İl merkezini meydana getiren ilçelerden biridir


Meram: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 213664 olup, 182444’ü ilçe merkezinde, 31220’si köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 4, Hatip bucağına bağlı 10, Hatunsaray bucağına bağlı 13, Kızılören bucağına bağlı 8 köyü vardır İl merkezini meydana getiren ilçelerden biridir


Selçuklu: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 202154 olup, 188224’ü ilçe merkezinde, 13930’u köylerde yaşamaktadır Aşağıpınarbaşı bucağına bağlı 16 köyü vardır İl merkezini meydana getiren ilçelerden birisidir


Ahırlı: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 10573 olup, 3037’si ilçe merkezinde, 7536’sı köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları dalgalı düzlüklerden meydana gelir Ekonomisi tarıma dayalıdır Çarşamba Suyu başlıca akarsuyudur Başlıca tarım ürünleri nohut ve tahıldır Ovalık kesimin sulanabilen kısmında sebze ve meyve yetiştiriciliği yapılır


İlçe merkezi Seydişehir-Bozkır karayolu üzerinde kurulmuştur Bozkır ilçesine bağlı bir bucak iken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu Belediyesi 1962’de kurulmuştur


Akören: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 14637 olup, 10165’i ilçe merkezinde, 4472’si köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 8 köyü vardır İlçe toprakları orta yükseklikte dalgalı düzlüklerden meydana gelir Toprakları May Barajından sulanır Yüksek kesimlerde ormanlık bölgelere rastlanır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri tahıl, pancar, kavun ve baklagillerdir Çumra ilçesine bağlı bir bucak iken 19 Haziran 1987’de 3392 sayılı kânunla ilçe oldu İl merkezine 57 km mesâfededir İlçe Belediyesi 1926’da kurulmuştur


Akşehir: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 94611 olup 51746’sı ilçe merkezinde, 42865’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 25, Reis bucağına bağlı 8 köyü vardır İlçe topraklarının batısını Sultan Dağları engebelendirir Akşehir Gölünün bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır Akşehir Gölünün doğusunda alüvyonlu topraklardan meydana gelen bir ova yer alır Başlıca akarsuyu Adıyan Çayıdır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri, şekerpancarı, haşhaş, buğday, sebze, meyve ve patatestir Vişne ve salatalığı meşhurdur Gölde tatlı su balıkçılığı yapılır En çok turna ve sazan avlanır Süt ürünleri, yem ve alüminyum tel fabrikası başlıca sanâyi kuruluşlarıdır


İlçe merkezi, Sultan Dağlarının doğu eteklerinde, Akşehir Gölünün, güneyinde kurulmuştur Konya-Afyonkarahisar karayolu üzerinde yer alır Konya-Afyon demiryolu ise ilçenin kuzey kıyısından geçer İl merkezine 136 km mesâfededir Denizden yüksekliği 1050 metredir En çok Nasreddin Hoca’nın yaşadığı bir yer olarak tanınır Her sene ilçede Nasreddin Hoca şenlikleri düzenlenir İlçe belediyesi 1854’te kurulmuştur


Altınekin: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 16270 olup, 3824’ü ilçe merkezinde, 12446’sı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 20 köyü vardır İlçe toprakları genelde düz olup Altınekin Ovasında yer alır Ekonomisi tarıma dayalıdır En çok buğday yetiştirilir Yüksek kesimlerde hayvancılık yapılır İlçe merkezi, ovanın batısında kurulmuştur İl merkezine 65 km mesâfededir Cihanbeyli ilçesine bağlı bir bucakken 19 Haziran 1987’de 3392 sayılı kânunla ilçe oldu Belediyesi 1956’da kurulmuştur


Beyşehir: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 93565 olup, 30412’si ilçe merkezinde, 63153’ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 35, Doğanbey bucağına bağlı 11, Üzümlü bucağına bağlı 5 köyü vardır İlçe toprakları etrafı dağlarla çevrili düzlüklerden meydana gelir Kuzey ve Kuzeydoğusunda Sultan Dağları, doğusunda Erenler, güneybatı ve güneyinde Dedegöl Dağları yer alır Dağların Beyşehir Gölüne bakan tarafları karaçam, köknar, kızılçam, ardıç ve meşe ormanları ile kaplıdır Başlıca akarsuları Büyükköprü Çayı ve Büyük Çaydır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, şekerpancarı ve haşhaştır Meyvecilik gelişmiş olup en çok elma ve armut yetiştirilir Torosların eteklerinde bağcılık yapılır Hayvancılık, yaylacılık metoduyla yapılır Beyşehir Gölünde sazan, alabalık ve kayabalığı avlanır Mâdencilik önemli gelir kaynağıdır İlçe topraklarındaki Barit yatakları Etibank tarafından işletilir El sanatları gelişmiştir Bâzı köylerde av tüfeği yapılır


İlçe merkezi, Beyşehir Gölünün güneydoğu kıyısında kurulmuştur Konya-Isparta ve Konya-Antalya karayolu ilçeden geçer İl merkezine 90 km mesâfededir Göl kenarında turistik tesisler vardır Belediyesi 1871’de kurulmuştur


Bozkır: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 54653 olup, 9472’si ilçe merkezinde, 45181’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 32, Belören bucağına bağlı 14, Üçpınar bucağına bağlı 10 köyü vardır İlçe toprakları Taşeli Platosunda Batı Torosların engebelendirdiği bir alanda bulunur Batısında Büyükgözet, Esereyrek ve Yıldızlı dağları, güney doğusunda Esenler Dağı yer alır Güney ve güney doğusundaki dağlar yer yer ormanlarla kaplıdır Çarşamba Suyu başlıca akarsuyudur


Ekonomisi tarıma dayanır Başlıca tarım ürünü tahıl ve nohuttur Sebze ve meyvecilik yaygın olarak yapılır Bağcılık önemli gelir kaynağıdır Ormancılık gelişmiştir İlçe topraklarında Çinko, manganez ve amyant yatakları vardır


İlçe merkezi, Seydişehir-Hadım karayolu yakınında kurulmuştur İl merkezine 119 km mesâfededir Denizden yüksekliği 1200 metredir İlçe merkezi küçük bir yerleşim birimidir Belediyesi 1870’de kurulmuştur


Cihanbeyli: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 69952 olup, 15071’i ilçe merkezinde, 54881’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 14, Yeniceoba bucağına bağlı 11 köyü vardır İlçe toprakları Cihanbeyli Platosu üzerinde yer alır Platonun alçaldığı kısımlarda Cihanbeyli Ovası vardır Başlıca akarsuyu İnsuyu Deresidir Tuz Gölünün bir bölümü ilçe sınırları içinde kalır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünü buğdaydır Hayvancılık önemli gelir kaynağıdır En çok koyun beslenir Rafine tuz üreten fabrika başlıca sanâyi kuruluşudur İlçe merkezi Tuz Gölünün, batısında, Platonun doğu eteğinde kurulmuştur Denizden yüksekliği 965 metredir Ankara-Konya karayolu, ilçeden geçer İl merkezine 96 km mesâfededir 1926’da ilçe olan Cihanbeyli belediyesi 1906’da kurulmuştur


Çeltik: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 17201 olup, 4266’sı ilçe merkezinde, 12935’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 7 köyü vardır İlçe toprakları dalgalı düzlüklerden meydana gelir Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünü buğdaydır İlçe merkezi Eskişehir sınırında Sivrihisar-Yunak karayolu üzerinde kurulmuştur Yunak ilçesine bağlı bir bucakken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu Belediyesi 1967’de kurulmuştur


Çumra: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 74040 olup, 28781’i ilçe merkezinde, 45259’u köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 32, Direk bucağına bağlı 16 köyü vardır İlçe topraklarının büyük kısmı ovalıktır Batısında Erenler Dağı yer alır Başlıca akarsuyu Erenler Dağından kaynaklanan Çarşamba Suyudur Sulama gâyeli May ve Apa barajları ilçe sınırları içinde kalır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri, buğday ve şekerpancarıdır Ayrıca arpa, fasulye, nohut, ayçiçeği, patates, üzüm ve yem bitkileri yetiştirilir Hayvancılık önemli gelir kaynağıdır En çok koyun beslenir Gıdâ ve kraft kâğıt fabrikaları başlıca sanâyi kuruluşlarıdır


İlçe merkezi, Konya Ovasının devamında, ÇarşambaSuyu kıyısında kurulmuştur Konya-Ereğli demiryolu ilçeden geçer İl merkezine 49 km mesâfededir Denizden yüksekliği 1013 metredir Belediyesi 1926’da kurulmuştur


Derbent: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 22111 olup, 6469’u ilçe merkezinde, 15642’si köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları dalgalı düzlüklerden meydana gelir Orta kesimde Aladağ yer alır Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünü buğdaydır İlçe merkezi Aladağ’ın eteklerinde kurulmuştur Selçuklu ilçesine bağlı bucakken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu Belediyesi 1930’da kurulmuştur


Derebucak: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 16067 olup, 5115’i ilçe merkezinde, 10952’si köylerde yaşamaktadır Merkez bcağına bağlı 9 köyü vardır İlçe toprakları orta yükseklikte engebeli arâziden meydana gelir Batısında DedegölDağları, doğusunda Geyik Dağları, güneyinde Şeytan Dağı yer alır Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, şekerpancarıdır Dağların eteklerinde bağcılık yapılır İlçe merkezi Şeytan Dağı eteklerinde kurulmuştur İl merkezine 149 km mesâfededir Beyşehir’in Gencek bucağı, Derebucak köyü merkez olmak üzere 19 Haziran 1987’de 3922 sayılı kânunla ilçe oldu Belediyesi 1967’de kurulmuştur


Doğanhisar: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 34078 olup, 9478’i ilçe merkezinde, 24600’ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 15 köyü vardır Yüzölçümü 428 km2 olup, nüfus yoğunluğu 80’dir İlçe topraklarının batı ve güneyi dağlık olup, diğer kısımları düzdür Batı ve güneyinde Sultan Dağları yer alır Dağların doğu etekleri ardıç, meşe, kızılçam, karaçam ormanları ile kaplıdır Başlıca akarsuları Argıthanı Deresi ve Adıyan Çayıdır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Dağlar arasında kalan vâdilerde meyve ve sebze yetiştirilir Başlıca tarım ürünleri tahıl, baklagiller, haşhaş, şekerpancarı ve soğandır Orman köylerinde hayvan besiciliği ve tavukçuluk geliştirme çalışmaları yapılmaktadır İlçe merkezinde tekstilcilik yaygın olarak yapılır


İlçe merkezi Sultan Dağları eteklerinde ve Argıthanı Deresi kıyısında kurulmuştur Denizden yüksekliği 1220 metredir İl merkezine 127 km mesâfededir Höyük-Alaşehir yolu ilçeden geçer 1957’de ilçe olan Doğanhisar’ın belediyesi 1912’de kurulmuştur


Emirgazi: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 15348 olup, 8589’u ilçe merkezinde, 6759’u köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları Konya Ovasında yer alır Ekonomisi tarıma dayalıdır En çok buğday yetiştirilir Karapınar ilçesine bağlı belediyelik bir köyken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu Belediyesi 1955’te kurulmuştur


Ereğli: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 116847 olup, 74283’ü ilçe merkezinde, 42564’ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 37, Çakmak bucağına bağlı 8 köyü vardır İlçe toprakları hafif engebeli ve düz arâziden meydana gelir Güneyinde Bolkar Dağları, kuzeyinde Karadağ yer alır Bataklık durumundaki Akgöl ve Hortu gölleri Ereğli Ovasının büyük bölümünü kaplar Başlıca karasuları olan İvriz ile Divle çayları üzerinde sulama gâyeli barajlar vardır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday ve arpadır Ayrıca şekerpancarı, patates ve soğan yetiştirilir Sebze ve meyvecilik yaygındır Havucu ve elması meşhurdur Hayvancılık önemli gelir kaynağıdır En çok koyun, tiftik keçisi ve kıl keçisi beslenir Toroslarda ormancılık yapılır İlçe topraklarında magnezit yatakları vardır Sümerbank dokuma fabrikaları ile nişasta, un ve meyve suyu fabrikaları başlıca sanâyi kuruluşlarıdır


İlçe merkezleri Konya’yı Ulukışla üzerinden Adana ve Mersin’e bağlayan kara ve demir yolu üzerinde kurulmuştur Denizden yüksekliği 1054 metredir İl merkezine 147 km mesâfededir İlçe belediyesi 1871’de kurulmuştur


Güneysınır: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 13283 olup, 7404’ü ilçe merkezinde, 5879’u köylerde yaşamaktadır İlçe toprakları dalgalı düzlüklerden meydana gelir Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday ve şekerpancarıdır İlçe merkezi Çumra ilçesine bağlı Güneybağ ve Karasınır köylerinin birleşmesinden meydana gelmiştir 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu Belediyesi 1955’te kurulmuştur


Hadım: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 36725 olup 8077’si ilçe merkezinde, 28648’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 15, Aladağ bucağına bağlı 17 köyü vardır İlçe toprakları dağlıktır Geyik Dağları, topraklarının büyük bölümünü kaplar Başlıca akarsuyu Hadım Göksuyudur Dağlar zengin orman örtüsüyle kaplıdır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri üzüm, tahıl, patates, soğan, buğday, elma, olup ayrıca az miktarda baklagiller ve sebze yetiştirilir Hayvancılık ekonomik açıdan önemli gelir kaynağıdır En çok kıl keçisi ve koyun beslenir Ormancılık gelişmiştir


İlçe merkezi Orta Torosların üzerinde kurulmuştur Bozkır-Ermenek karayolu ilçeden geçerİl merkezine 126 km mesâfededir Denizden yüksekliği 1525 metredir 1926’da ilçe olan Hadım’ın belediyesi aynı sene kurulmuştur


Halkapınar: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 7101 olup, 1847’si ilçe merkezinde, 5254’ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 14 köyü vardır İlçe toprakları hafif dalgalı düzlüklerden meydana gelir İvriz Çayı başlıca akarsuyudur Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday ve arpadır İlçe merkezi İvriz Çayı kıyısında kurulmuştur Ereğli ilçesine bağlı bir bucakken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu Belediyesi 1954’te kurulmuştur


Hüyük: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 34203 olup, 4387’si ilçe merkezinde, 29816’sı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 20 köyü vardır İlçe toprakları hafif dalgalı düzlüklerden meydana gelir Beyşehir Gölünün bir kısmı ilçe sınırları içinde kalır Kuzeyinde Sultan Dağları yer alır Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa ve şekerpancarıdır Yüksek kesimlerde hayvancılık yapılır İlçe merkezi Beyşehir-Şarkikaraağaç karayolu üzerinde kurulmuştur Beyşehir’e bağlı bir bucak iken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu


Ilgın: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 75890 olup, 25032’si ilçe merkezinde, 50858’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 36, Argıthan bucağına bağlı 1, Aşağı Çiğil bucağına bağlı 4 köyü vardır Yüzölçümü 1394 km2 olup, nüfus yoğunluğu 54’tür İlçe toprakları Cihanbeyli Platosunun güney kısmında yer alır Güneyini Aladağ engebelendirir Dağlardan kaynaklanan suları Battal Deresi toplar ve Ilgın Ovasını sular Ilgın Gölü ilçe sınırları içinde kalır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, yulaf, şekerpancarı ve haşhaştır Sebze ve meyvecilik önemli gelir kaynağıdır Yaylacılık metoduyla çok sayıda kıl keçisi, tiftik keçisi ve koyun beslenir Ilgın Gölünde tatlı su balıkçılığı yapılır İlçe topraklarında kil, kireç taşı ve linyit yatakları vardır Şeker Fabrikası başlıca sanâyi kuruluşudur


İlçe merkezi, Ilgın Gölünün güneydoğusunda kurulmuştur Afyon-Konya demiryolu ilçenin kuzeyinden, Konya-Afyon karayolu ise ilçe merkezinden geçer İl merkezine 92 km mesâfededir İlçe belediyesi 1869’da kurulmuştur


Kadınhanı: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 45168 olup, 15907’si ilçe merkezinde, 29261’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 21, Kurthasanlı bucağına bağlı 18 köyü vardır Yüzölçümü 389 km2 olup, nüfus yoğunluğu 116’dır İlçe toprakları Cihanbeyli Platosunda yer alır Güneyini Erenler Dağı engebelendirir Erenler Dağının yüksek kesimlerinde ardıç ve karaçam ormanları vardır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, şekerpancarı, arpa ve yulaftır Sulanabilen yerlerde meyvecilik yapılır En çok üzüm ve elma yetiştirilir Hayvancılık önemli gelir kaynağıdır En çok koyun ve Ankara keçisi beslenir


İlçe merkezi, Konya-Afyon kara ve demiryolu üzerinde yer alır İl merkezine 63 km mesâfededir Denizden yüksekliği 1128 metredir Eski ismi Saideli’dir Belediyesi 1885’te kurulmuştur


Karapınar: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 44254 olup, 26849’u ilçe merkezinde, 17405’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına 10, Gölören bucağına bağlı 11, Hotamış bucağına bağlı 9 köyü vardır İlçe toprakları, genelde düzdür Kuzeydoğusunda Karacadağ yer alır Bir bölümü ilçe sınırları içinde kalan Hotamış Gölü bataklık durumundadır Ayrıca ilçe topraklarında Acıgöl ve Tuzla Gölleri vardır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa ve şekerpancarıdır Koyun besiciliği yaygın olarak yapılır İlçe merkezi Konya-Ereğli karayolu üzerinde yer alır İl merkezine 95 km mesâfededir Denizden yüksekliği 790 metredir Eski ismi Sultaniye’dir Belediyesi Cumhûriyetten önce kurulmuştur


Kulu: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 56712 olup, 17425’i ilçe merkezinde, 39287’si köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 34 köyü vardır Yüzölçümü 1521 km2 olup, nüfus yoğunluğu 37’dir


İlçe toprakları Haymana ve Cihanbeyli Platoları arasında yer alır Akarsu yönünden fakir olan ilçenin başlıca akarsuları zaman zaman kuruyan Değirmenözü ve Pazarözü dereleridir Samsam, Köpek ve Küçük gölleri ilçe sınırları içinde kalır İlçe step görünümünde bir bitki örtüsüne sâhiptir


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, şekerpancarı, elma, mercimek, üzüm, armut, patates ve soğandır Hayvancılık önemli gelir kaynağıdır En çok koyun ve Ankara keçisi beslenir İlçe merkezi Değirmenözü Deresinin kenarında kurulmuştur Ankara-Cihanbeyli-Konya karayolu ilçeden geçer İl merkezine 148 km mesâfededir 1954’te ilçe olan Kulu’nun belediyesi 1926’da kurulmuştur


Sarayönü: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 34850 olup 10721’i ilçe merkezinde, 24129’u köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 17 köyü vardır Yüzölçümü 770 km2 olup, nüfus yoğunluğu 45’dir İlçe topraklarının büyük bölümü Cihanbeyli Platosunda yer alır Güney kısmını Bozdağlar engebelendirir Akarsu yönünden fakir olan ilçede, dereler yazın kurur Bu akarsuların en önemlisi Kökez Deresidir


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, şekerpancarı ve yulaf olup, ayrıca az miktarda soğan, patates, elma, armut, baklagiller, üzüm yetiştirilir Hayvancılık ekonomik yönden başlıca gelir kaynağıdır Dokumacılık gelişmiş el sanatlarındandır Halıcı kasabasının (Eski Ladik) halıları Ladik halısı ismiyle meşhurdur İlçe topraklarında linyit ve civa yatakları vardır


İlçe merkezi, Afyon-Konya demiryolu üzerinde yer alır İl merkezine 45 km mesâfededir Afyon-Konya karayolu ilçenin 7 km güneyinden geçer Fazla gelişmemiş bir yerleşim merkezidir 1959’da ilçe olan Sarayönü’nün belediyesi 1941’de kurulmuştur


Seydişehir: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 83218 olup, 42737’si ilçe merkezinde, 40481’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 30, Çavuşbucağına bağlı 8 köyü vardır Yüzölçümü 2207 km2 olup, nüfus yoğunluğu 38’dir İlçe toprakları dağlarla çevrilidir Kuzeydoğusunda Eğriburun Dağı, doğusunda Alacadağ, batısında Büyükgözet Dağı yer alır Bu dağların yüksek kesimlerinde Sedir, konaçak, köknar, ardıç ormanları vardır Dağların ortasında Seydişehir Ovası yer alır Beyşehir Kanalı Çayı başlıca akarsuyudur Ufacıkgöl ve Gavûr gölleri ilçe sınırları içinde kalır


Ekonomisi tarım ve sanâyiye dayanır Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, buğday, arpa, patates, nohut, soğan ve elma olup ayrıca az miktarda armut, fasülye, üzüm yetiştirilir Mâdencilik ve sanâyi ilçe ekonomisinde önemli yer tutar İlçe topraklarında linyit ve boksit yatakları vardır Boksit Etibank tarafından Seydişehir Alüminyum tesislerinde işlenir Bu fabrika Türkiye’nin en büyük alüminyum tesisidir


İlçe merkezi, Suğla Gölü, kıyısında kurulmuştur Bozkır-Beyşehir yolu ilçe merkezinden geçer İl merkezine 97 km mesâfededir Belediyesi 1900’de kurulmuştur


Taşkent: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 29750 olup, 8767’si ilçe merkezinde, 20983’ü köylerde, yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 9 köyü vardır İlçe topraklarının güneyi ve batısı dağlık olup, diğer kısımları orta yükseklikte dalgalı düzlüklerden meydana gelir Güneyinde ve batısında Geyik Dağları yer alır İlçe topraklarını Hadım Göksuyu sular


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri, üzüm, tahıl, patates, soğan ve elmadır Yüksek kesimlerde hayvancılık yapılır En çok kıl keçisi ve koyun beslenir Ormancılık gelişmiştir İlçe merkezi, Hadım-Ermenek karayolu üzerinde yer alır İl merkezine 140 km mesâfededir Hadım’a bağlı bir bucak merkeziyken 19 Haziran 1987’de 3392 sayılı kânunla ilçe oldu İlçe belediyesi 1912’de kurulmuştur


Tuzlukçu: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 10710 olup, 5474’ü ilçe merkezinde, 5236’sı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 11 köyü vardır İlçe toprakları hafif engebeli düzlüklerden meydana gelir


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri şekerpancarı, haşhaş, buğday, sebze ve meyvedir Akşehir’e bağlı bir bucak merkeziyken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu Belediyesi 1950’de kurulmuştur


Yalıhüyük: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 4248 olup 3948’i ilçe merkezinde, 300’ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 11 köyü vardır İlçe toprakları orta yükseklikte engebeli arâziden meydana gelir Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri tahıl ve nohuttur Bozkır ilçesinin Ahırlı bucağına bağlı bir köy iken 9 Mayıs 1990’da 3644 sayılı kânunla ilçe oldu İlçe merkezi Arasöğüt ile Sarayköy köylerinin birleşmesinden meydana gelmiştir Belediyesi 1972’de kurulmuştur


Yunak: 1990 sayımına göre toplam nüfûsu 39419 olup, 10499’u ilçe merkezinde, 28920’si köylerde yaşamaktadır Merkez bucağına bağlı 17, Sülüklü bucağına bağlı 8, Turgut bucağına bağlı 9 köyü vardır İlçe toprakları orta yükseklikte dalgalı düzlüklerden meydana gelir Güneyinde Cihanbeyli Platosu, kuzeyinde Turgut ve Eşme ovaları yer alır Başlıca akarsuyu Gökpınar Deresidir


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, şekerpancarı, patates ve elma olup, ayrıca az miktarda soğan armut ve üzüm yetiştirilir Hayvancılık önemli geçim kaynağıdır İlçe topraklarında Magnezit ve lületaşı yatakları vardır


İlçe merkezi Akşehir-Polatlı karayolu üzerinde yer alır İl merkezine 175 km mesâfededir Konya ile bağlantısı Akşehir üzerinden sağlanır 1953’te ilçe olan Yunak’ın belediyesi aynı sene kurulmuştur