Misafir Cinler

Çok güzel birgündü En sevdiğim arkadaşlarımı evime çağırmıştım "Beraber çay içeriz, oturup dertleşiriz" diye düşünmüştüm Beklemeye başladım Tabii boş durmuyordum Müzik dinliyor, günün keyfini çıkarıyordum Olacaklardan habersizdim Her zamanki gibi, fondaki müzik her ne kadar hareketli de olsa içimde birşeyler oluyordu Gündüzdü ama karanlıklar hissediyordum Kapı çalındığında korkmadım desem yalan olur Gelenler onlardı: arkadaşlarım "En sonunda geldiniz" deyip eve konuk ettim onları Bir kenara oturdular Gülüp eğleniriz diye gelmişlerdi; ama suskunlardı Konuşturmak için çok çalıştım ama çabalarım boşunaydı İçeceğimiz bir bardak çayın bizi neşelendirebileceğini düşünüp oradan çay getirmek üzere ayrıldım Garipti; çünkü birbirleriyle bile konuşmuyorlardı İçimi tarifsiz duygular kapladı Neler oluyordu acaba? Yanlarına çaylarla geldiğimde ikisi birden bana öyle bir baktılar ki, gözlerinde nefret vardı Havayı dağıtmak istedim yine sustular Tam o esnada arkadaşım, çayını upuzun tırnaklarıyla karıştırmaya başladı Tırnaklarını gördüğüm an, üstüme sanki kaynar sular boşandı Korkuyordum nasıl uzaklaşabilirdim (Cinler insan kılığına girdiklerinde ya tırnakları uzun olur yada vücutlarının bir bölümü farklı olur) Son çırpınışlarımdı Kaçmalıydım Tam o esnada, bugüne kadar sesine sinir olduğum kapı zili, bana en güzel şarkılar gibi gelerek çaldı "Müsadenizle" diyip kapıya yöneldim Sessiz durmaları, beni korkutmuştu; ama kapıyı açmak son çaremdi Kapıya yöneldim Kapıda abim vardı Hızla olayı anlattım "Hadi gidelim Çabuk olmalıyız, kaçmalıyız" dedim "İçerde cinler var" "Nerden anladın?" dedi Kısaca önemsemeyerek, "Uzun tırnakları vardı" dedim Abim, hızla yüksek sesle tırnaklarını gösterip, "Böyle mi!" dedi O anda bayılmışım Sonra geciken arkadaşlarım geldiğinde beni ayıltılar