Annales Okulu

Annales Okulu, akademik Fransız dergisi Annales d'histoire économique et sociale* de dile getirilen tarih yazıcılığı ekolüdür
Annales Okulu ismini tarih bilimine toplum bilimleri yöntemlerini uygulaması ile duyurmuştur Marc Bloch ve Lucien Febvre tarafından sosyoloji, ekonomi, sosyal psikoloji ve antropoloji gibi çeşitli toplum bilimleri ile işbirliğini sağlayacak bir tarih bilimi yaklaşımı geliştirmek üzere 1929 yılında Strasbourg Üniversitesi'nde ders verdikleri bir dönemde kuruldu Önceliklerinden biri, 19 yüzyıl tarihçilerinin bir çoğu üzerinde etkili olan, siyaset, diplomasi ve savaşlar tarihi üzerine yoğunlaşan anlayışın aksine, olayların gerisinde uzun erimli tarihsel yapıların (la longue durée) araştırılmasıydı Coğrafya, maddi kültür ve sonraları Annales çevresinin mentalités veya dönemin ruhu olarak adlandıracakları konular, çalışmalarının merkezinde yer aldı Ekolün önde gelen üyelerinden Georges Duby, Le dimanche de Bouvines adlı kitabının önsözünde, sahip olduğu tarih anlayışının, duygusal olanı bir kenara ittiğini ve olayların basit bir muhasebesinin çıkarılmasının yerine problemi ortaya koyup çözmeye, yüzeysel olanı görmezden gelip ekonomi, toplum ve medeniyetin uzun ve orta vadeli gelişimini gözlemlemeye çalıştığını yazmıştır
_*Bu derginin ismi ilkin Annales, Economies, Sociétés, Civilisations ve 1994 yılında Annales, Histoire, Sciences Sociales olmak üzere iki kez değiştirilmiştir
Birinci nesil Marc Bloch ve Lucien Febvre Annales Okulu'nun ilk kuşağı olarak ele alınır Marc Bloch, Gestapo tarafından İkinci Dünya Savaşı'nda Almanya'nın Fransa'yı işgali sırasında vurulunca, 1940 ve 50'li yıllarda Annales Okulu'nu Febvre devam ettirdi Bu sırada bu ekolün en bilinen temsilcisi olacak olan Fernand Braudel'in danışmanlığını yaptı
İkinci nesil
Braudel'in çalışmaları Annales'ın ikinci dönemi olarak ifade edilir ve 1960 ve 70'ler boyunca ekol üzerinde oldukça etkili olmuştur, özellikle 1949 yılında yayınlanan II Philip döneminde Akdeniz adlı çalışması bu etkide önemli yer tutar
Üçüncü nesil
1970'lerin başlarında Braudel çeşitli iç anlaşmazlıklar nedeniyle emekli oldu Onun ayrılması ile birlikte Annales geleneğinde üçüncü dönem başladı Bu dönemin özelliği heterojenliğidir; ne metodolojik, politik ne de entelektüel açıdan fikir birliği görülür Fakat sosyal ve akademik varlığın artışı ile kültür çalışmaları üzerine ilgi dikkat çeker Esin kaynakları, Lucien Febvre, Jules Michelet ve Michel Foucault olmuştur Jacques Le Goff ve Pierra Nora'nın öncülük ettiği bu tarihçiler kendi özgün eserlerini tanımlamak, kabul ettikleri tarih metodolojisini işaret etmek üzere bir kavram öne sürdüler: "Yeni Tarih" Le Goff'a göre Yeni Tarih antropoloji yöntemlerini de dahil ederek, daha geniş izleyici grubuna ve yeni sorulara cevap verebilmek için doğdu Bu dönemde "olaylar tarihi", "siyasi tarih", "mentalités ve temsilcilerinin tarihi" ile "bütüncül tarih" konularına ilginin arttığı görülür Araştırma alanının bu biçimde genişletilmesi çeşitli eleştiriler almıştır
Dördüncü nesil
Kriz döneminde Lepetit (yayın sekreteri) 1988 baharında çıkardığı dergi ile bu yeni dönemi duyurmuştur Dördüncü nesil Annales tarihçileri arasında en fazla tanınanı günümüzde Roger Chartier'dir


Emmanuel Le Roy Ladurie ve Jacques Le Goff gibi yazarlar bugün de Annales geleneğini sürdürseler de, her geçen gün daha fazla tarihçi kültür ve ekonomi tarihi üzerine çalışmalar yaptığı için Annales yaklaşımı ile diğerleri arasındaki ayrım kaybolmaktadır

Kaynak : Wikipedia