Bugün Hediyedir...

Mükemmel Bir Hikaye Biraz Uzunca Ama Okumanızı Tavsiye Ederim

Bugün hediyedir
Bir gün, lisede iken,Sınıfımdan bir oğlana rastladım eve dönerkenKayl idi ismi

Okuldaki bütün kitaplarını sırtlamışa benziyorduKendi kendime, "Neden biri okuldaki kitaplarını eve getirsin Cuma Aksamı,Gerçekten hafız olmalı bu oğlan" diye duşundumBenim hafta sonum pilanlanmisti bile( partiler ve futbol,Arkadaşlarımla yarin öğleden sonra), omuzlarımı silktim ve yoluma devam ettim

Yoluma devam ederken, bir gurup oğlanların ona doğru koştuklarını GördümOnu itelediler, bütün kitaplarını düşürttüler ve çelmeleriyle oğlanı Çamur İçine düşürttülerGözlükleri uçup oğlandan uç metre öteye çimene duştuOğlan basını kaldırdı, gözlerinde derin bir acı gördümKalbim burkuldu oğlancık için Ona doğru sekeledim, gözlüklerini bulmak için Emeklerken gözündeki bir damla yası gördümGözlüklerini ona verirken "Serseri herifler" dedimBaşka yapacak isleri yok sanki Bana baktı ve "Teşekkür ederim" dediKocaman bir gülümseme belirdi suratındaGerçekten minnetkarlik ifade eden bir gülümseme idiKitaplarını toparlamasına yardim ettim ve nerede oturduğunu sordumTesadüf ya, bize yakin oturuyormuş Neden daha önce gözüme çarpmadın Diye Sordum

Daha önce özel okula gittiğini söylediDaha önceden özel okula giden bir arkadaşım yoktu hiçHep beraber eve yollandık ve kitaplarının bir kısmını ben taşıdımArkadaş Olunacak birine benziyorduArkadaşlarımla beraber futbol oynamak istermisin dedim

Evet dediHafta sonunu beraber geçirdik, biraz daha tanıdım Kayl'i, biraz daha İlindim ve arkadaşlarımda ondan hoşlandılarPazartesi sabahı geldi, ve Kayl bütün kitaplarıyla okula donuyorduDurdurdum ve "Bu kitapları hergun taşımakla güzel pazı yapacaksın"DedimGüldü ve kitaplarının yarısını bana uzattıOndan sonraki dört sene içinde Kayl ile çok iyi arkadaş oldukOkulun son yılında koleje gitmeyi düşünmeye başladıkKayl Georgetown kolejine karar verdi, bende Duke kolejine gidecektim

Arkadaşlığımızın süreceğinden emindim ve aramızdaki kilometrelerin Bunu Etkileyeceğini sanmıyordumO doktor olacaktı, bende futbol bursuyla iktisat okuyacaktımKayl sınıf birincisiydiHer zaman onun hafızlığıyla gırgır geçiyordum

Sınıf birincisi olduğu için mezuniyet töreninde onun konuşma yapması GerekiyorduÇok memnundum ortaya çıkıpta konuşma yapmak bana düşmediği için

Mezuniyet günü Kayl'i gördümÇok yakışıklıydı kerataLise boyunca gelişen ve benliğini bulanlardandı KaylGerçekten oluştu ve pazılaştı ve gözlükler yak istida oğlanaBütün kızlar seviyordu onu ve benden çok kız arkadaşı vardıBazen kıskandım onu doğrusuBugün o günlerden biriydi
Heyecanlı olduğunu sezdim yapacağı konuşma dolayısıylaSırtına yapıştırdım bir tane ve " Aslan oğlan, becereceksin, korkma"Dedim Bana o minnettar dolu bakısıyla baktı ve gülümsedi"Teşekkürler" dedi

Boğazını temizledi ve konuşmaya başladı:

Mezuniyet, bizlere buraya kadar gelmemize yardim edenlere teşekkür Etme ZamanıdırAnneniz, babanız, öğretmenleriniz, kardeşleriniz, belki antrenörleriniz?Fakat en çok arkadaşlarınız? Birisiyle arkadaş olmak o kişiye verebileceginiz en büyük hediyedirSizlere bir hikâye anlatacağım simdiArkadaşıma inanılmaz bir ifade ile baktım, o, kalabalığa bizim ilk Tanıştığımız günü anlatırkenTanıştığımız günün hafta sonu intihar etmeyi planlamıs meğerse

Annesi sonradan okula gidip acı içinde onun dolabını boşaltmak zorunda Kalmasın diye, meğerse Ogün Kayl okuldaki dolabını tamamen boşaltmış Ve eve TaşıyormuşBana derinden baktı ve gülümsediŞans olarak kurtarıldım intihar etmektenArkadaşım beni kurtardı bu faciadanTopluluk mırıldanmaya başladı yakışıklı arkadaşımın hayatinin en zor Zamanını anlatmasınaAnnesi ve babasının bana baktıklarını ve minnet dolu gülümsemelerini GördümO ana kadar durumun bu kadar önemli olduğunu anlamamıştımHareketlerinizin neticesini hiç bir zaman boşa vermeyinKüçük bir müdahale, diğerinin hayatini tamamen değiştirebilirHer zaman karşılık beklemeden iyilik yapınSimdi iki şey yapabilirsiniz:Bunu arkadaşlarınıza gönderebilirsiniz veyaSilebilirsiniz bilgisayarınızdan sizi hiç etkilememiş gibiGördüğünüz gibi ben birinciyi seçtimArkadaşlar melekler gibidir, bizi ayağa kaldırırlar kanatlarımız Uçmayı Unutunca

Ne başlangıç ne de son vardır Dun tarihtirYarin bulmaca

güssellddii saoll

~~HarßiDen mutHis ßi Hikaye teseKKurLEr~~

harikasın mateyazdığın her yazı beni derinden etkiliyor sağol