John Mayer Kariyeri

Kariyeri
Kariyerinin ilk yılları
John Mayer on dokuz yaşında Boston, Massachusetts'teki Berklee College of Music'e kaydoldu İki yarı yıl sonra çalışmalarını kısa kesmeye karar verdi ve okuldan arkadaşı Atlantalı Clay Cook'un teşvikiyle, onunla birlikte Atlanta, Georgia'ya taşındı[15] Kısa sürede iki kişilik grupları LoFi Masters ile isim yaptılar, kariyerlerine ciddi olarak orada başladılar, yerel kahve evi ile Eddie's Attic gibi buluşma yerlerindeki kulüp çevresinde sahne aldılar Öte yandan, Cook sonraları, Mayer'ın ikilinin pop yapması yönündeki arzusu dolayısıyla müzikal farklılıklar yaşamaya başladıklarını aktardı[16] İkili yollarını ayırdı ve Mayer'ın solo kariyeri başladı[15]
Yerel yapımcı ve mühendis Glenn Matullo'nun yardımıyla Mayer bağımsız EP Inside Wants Out'u kaydetti Cook da bir çok şarkının (Mayer'la birlikte) yazarı olarak EP'de yer aldı Bu şarkılar arasında en dikkat çekeni, Mayer'ın satışa sunulan ilk teklisi "No Such Thing"dir[16] EP, tamamını Mayer'ın söylediği ve tamamında gitar çaldığı sekiz şarkıdan oluşur, tek istisna Mayer'ın yalnızca vokal yaptığı "Comfortable"dır Açılış şarkısı "Back To You"da EP'nin yapımcılarından David "DeLa" LaBruyere'in de bas çaldığı bir grup çalmıştır[17] Ardından Mayer ve LaBruyere Georgia'nın tamamı ve komşu eyaletleri kapsayan bir tura çıktı
Önemli bandrol başarıları
Mayer, popüler olmaya başladı ve Mart 2000'de South by Southwest'e çıkmasıyla[18] Aware Records'un dikkatini çekti Mayer bu şirketle çalışmaya başladı[19] Mayer'ın Aware Festival konserlerinde çıkmasını ve şarkılarının Aware derlemelerinde yer almasını sağladıktan sonra, 2001'in başlarında, Aware onun internetten yayımlanan ilk albümü Room for Squares'ı çıkarttı Bu süreçte Aware Columbia Records ile, Columbia'ya Aware sanatçılarıyla yapılacak anlaşmalarda ilk seçim olma hakkını veren bir anlaşma imzaladı Dolayısıyla aynı yılın Eylül ayında Columbia Room for Squares'ı remiksledi ve yeniden çıkarttı[20] İlk büyük bandrollü albüm çıkışının bir parçası olarak albümün çizimleri güncellendi ve albüme "3x5" adlı parça eklendi Yeniden çıkartılan bu albüm ayrıca, Mayer'ın bağımsız albümü Inside Wants Out'un ilk dört parçasının yeniden ele alınmış stüdyo versiyonlarını da içermekteydi[21]
2002'nin sonlarında Room for Squares aralarında "No Such Thing," "Your Body Is a Wonderland" ve son olarak "Why Georgia'nın da bulunduğu bir çok radyo hiti üretmişti 2003'te Mayer "Your Body Is a Wonderland" ile En İyi Erkek Pop Vokal Performansı dalında Grammy Ödülü'nin sahibi oldu Ödül kabul konuşmasında "Bu çok, çok hızlı ve söz veriyorum ki yetişeceğim" sözlerini kullandı[22] Mayer ayrıca mecaz olarak kendisinin on altı yaşında olduğunu belirtti, pek çok kişi yanlış anlayarak bunun gerçekten sanatçının o tarihte on altı yaşında olduğu anlamına geldiğini sandı[23]
2003'te Mayer Birmingham, Alabama'da verdiği bir konserin Any Given Thursday adıyla CD ve DVD'sini çıkarttı Konser daha önce kaydedilmemiş, ancak sonradan Heavier Things'de yer almış olan (Cook'la birlikte yazdığı) "Man on the Side" ve "Something's Missing" gibi parçaları da içerir Ayrıca "Covered In Rain" de bu konserde yer alır DVD ekindeki belgesele göre bu parça "covered in rain" dizesini içeren "City Love"ın ikinci bölümü niteliğindedir Ticari açıdan albüm kısa sürede Billboard 200 listesinde on yedi numaraya yükseldi CD/DVD birbiriyle uyumlu ancak ılımlı övgülerle karşılandı; eleştirmenler onun pop-idol imajı ile o dönemde yeni ortaya çıkan gitar hünerini birbirinden ayırarak ele aldı Allmusic'ten Erik Crawford "O Stevie Ray Vaughan'ın 'Lenny'sinin coverını çalarken kendisini kanıtlayan mükemmel gitar kahramanı mı, yoksa ergenlik çağındaki kızların 'Your Body Is a Wonderland'i çaldıktan sonra çığlıklar attığı bir gençlik idolü mü?" diye sordu[24][25]
Mayer'ın ikinci albümü Heavier Things 2003'te piyasaya sürüldü ve genellikle olumlu eleştiriler aldı Rolling Stone, Allmusic ve Blender da, biraz temkinli de olsa olumlu görüş bildirdi PopMatters, albümün "tahmin edilebileceği kadar fazla kusurunun bulunmadığını" belirtti[26] Albüm ticari başarı yakaladı ve Room for Squares kadar iyi satmadıysa da ABD Billboard 200 listesinde bir numaraya çıktı Mayer ilk bir numara teklisini "Daughters" şarkısıyla kazandı Aynı şarkıyla Alicia Keys ve Kanye West gibi katılımcıları geride bırakarak 2005 Grammy Yılın Şarkısı ödülünün de sahibi oldu Ödülünü Mayıs 2004'te ölen büyükannesi Annie Hoffman'a adadı Ayrıca En İyi Erkek Pop Vokal Performansı ödülünü Elvis Costello, Prince ve Seal gibi isimleri geride bırakarak kazandı 9 Şubat 2009'da The Ellen DeGeneres Show'da yapılan söyleşide Mayer, Grammy Yılın Şarkısı ödülünü almaması gerektiğini, çünkü Alicia Keys'in "If I Ain't Got You" parçasının daha iyi olduğunu düşündüğünü belirtti Bu düşüncesinden dolayı Grammy ödülünü ikiye bölerek üstteki parçayı Keys'e verdi ve alt kısmı kendisine sakladı[27] 37 Yıllık Songwriters Hall of Fame Giriş Töreninde Mayer, Hal David Starlight Ödülüyle onurlandırıldı[28]
Mayer 2004'teki ABD turnesinin yedi gecesinden canlı konserlerini kaydetti Bu kayıtlar iTunes müzik deposundan, iyi anlarla birlikte hataları da içerdiğini gösteren as/is adıyla sunuldu Birkaç ay sonra as/is gecelerinden bir "en iyiler" CD'si derlendi Albümde Marvin Gaye şarkısı "Inner City Blues (Make Me Wanna Holler)"'ın daha önce yayımlanmamış bir coverı da bulunmaktadır Şarkıda Mayer'ın destek sanatçısı DJ Logic'in turntable solosu bulunmaktadır as/is'in tüm albüm kapaklarında insana benzer şekilde çizilmiş tavşanlar vardır[29]




Soldan sağa: David Ryan Harris, John Mayer ve Steve Jobs Macworld 11, SF Moscone Center, Ocak 2005


Gün ışığına çıkmasıyla birlikte, Mayer'ın diğer alanlardaki yetenekleri de talep görmeye başladı Steve Jobs onu Ocak 2004'te yazılım uygulaması GarageBand'in tanıtılacağı Apple'ın yıllık Macworld Conference ve Expo toplantısının açılışına davet etti[30] Bu kısa süreli performans Mayer'ı etkinliğin demirbaşı haline getirdi Mayer iPhone'a ilişkin duyurunun yapılmasının ardından, Macworld 2007'de solo performansıyla sahnede yine Jobs'la birlikte yer aldı[31] Mayer ayrıca, Volkswagen ve BlackBerry Curve reklamları yaptı[32]
Müziğinde yön değişimi
Mayer, kapsamlı iş birlikleri yapmaya başladı, sık sık kendi türünün dışındaki sanatçılarla çalışıyordu Common'ın "Go!" ile Kanye West'in "Bittersweet Poetry" çalışmalarında yer aldıb[â?º] Bu iş birliklerinin ardından, Mayer, rap ağırsıkletleri Jay-Z ile Nelly'den övgüler aldı[33] Hip hop topluluğundaki duruşu sorulduğunda, Mayer şu yanıtı verdi: "Şu anda oradaki mesele müzik değil Bu nedenle bence hip-hop, rock'ın bir zamanlar bulunduğu yerde"[34]
Mayer bu dönemde müzikal yönünde değişim göstermeye başladı; "akustik duyarlık dükkanını kapatmakta olduğu" açıkladı[34] 2005'te, Buddy Guy, BB King, Eric Clapton, caz sanatçısı John Scofield dahil bir çok blues sanatçısıyla bir dizi iş birliği yapmaya başladı Ayrıca, efsanevi caz piyanisti Herbie Hancock ile Manchester, Tennessee'deki Bonnaroo Müzik Festivali'nde bir şovu kapsayan bir turneye çıktı Bu iş birlikleri, Clapton (Back Home, Crossroads Guitar Festival), Guy (Bring 'Em In), Scofield (That's What I Say), ve King (80) gibi bir çok sanatçıyla kayıt yapmasını sağladı Mayer duygusal şarkıcı-söz yazarı olarak yerini korurken, aynı zamanda yukarıdaki bir çok sanatçının yanında Jimi Hendrix, Stevie Ray Vaughan, Robert Cray ve Freddie King'den ilham alan başarılı bir gitarist olarak da dikkat çekti[35]
John Mayer Trio

Ana madde: John Mayer Trio

2005'in ilkbaharında, Mayer, önceki stüdyo çalışmalarından tanıdığı basçı Pino Palladino ve davulcu Steve Jordan ile birlikte John Mayer Trio'yu oluşturdu Trio, rock ve blues müziklerinin bir kombinasyonunu çaldı Ekim 2005'te Trio, biletlerinin tamamı tükenmiş kendilerine ait bir kulüp turnesi sırasında üç akşam, çaldığı kulübü The Rolling Stones'la paylaştı[36][37] ve Kasım ayında, Try! adında bir canlı performans albümü yayımladı Grup, 2006'nın ortalarında ara verdi Eylül 2006'da, Mayer, yayınlanacak olan bir stüdyo albümünün çalışmalarına başladıklarına dair Trio hakkındaki planları açıkladı[38]
Continuum
Mayer'ın son albümü Continuum, 12 Eylül 2006'da yayımlandı ve prodüktörlüğünü Mayer ile Steve Jordan üstlendi Mayer albümün kendi pop müzik imzasıyla blues'un duygusu, sesi, geleneği ve duyarlığını birleştirmeyi amaçladığını belirtti Bu tarzda, yayımlanan trio albümü Try!'dan iki parça- funky "Vultures" ile blues merkezli "Gravity"- da Continuum albümünde yer aldı Mayer, "Gravity" şarkısının, yazdıkları içinde en önemli şarkı olduğunu ifade etti[39][40]
Continuum albümünden çıkan ilk single, The Ron and Fez Show'da çıkış yapan "Waiting on the World to Change" oldu Şarkı, yayınlandıktan sonra 11 Temmuz 2006'da, iTunes Müzik Mağazası'nda haftanın en çok indirilen üçüncü şarkısı oldu ve Billboard Hot 100 listesine, 25 numaradan giriş yaptı 23 Ağustos 2006'da, Mayer, Los Angeles radyo istasyonu Star 987'de, her parçaya yorum yaparak tüm albümünü çaldı[41] Daha sonraki bir versiyon ise ertesi gün Clear Channel Music internet sitesinde sunuldu 21 Eylül 2006'da Mayer Kanıt Peşinde'de yer aldı ve "Waiting on the World to Change" ile "Slow Dancing in a Burning Room"'u çaldı "Gravity" parçası, televizyon dizileri House'ın "Cane ve Able" bölümünde ve Numb3rs'da yer aldı 22 Ekim 2006'da Abbey Road Studios'da Live From Abbey Road programı için bir bölüm kaydetti
7 Aralık 2006'da "Yılın Albümü" dahil beş dalda 2007 Grammy'lerine aday oldu John Mayer Trio da Try! albümüyle aday gösterildi "Waiting on the World to Change" ile En İyi Sözlü Pop Parçası, Continuum ile En İyi Pop Albüm ödüllerini aldı Mayer "Waiting on the World to Change" teklisinin, müzisyen Ben Harper'ın vokalinin eklendiği akustik versiyonunun remiksini yaptı Continuum albümünün kaydına hazırlanırken, Los Angeles'taki The Village'i usta müzisyen Robbie McIntosh ile beş şarkısının demo akustik versiyonlarını kaydetmek için tutmuştu Bu kayıtlar 12 Aralık 2006'da The Village Sessions adıyla EP olarak piyasaya sürüldü Mayer her zamanki gibi albümün kapak çalışmasını denetledi[42]




Mayer (ortada), Frusciante (sağda) ve Trucks (solda), Rolling Stone (sayı 1020) dergisinin kapağında


Mayer Şubat 2007'de John Frusciante ve Derek Trucks ile birlikte Rolling Stone'un (#1020) kapağında yer aldı "Yeni Gitar Tanrıları"ndan biri olarak gösterildi ve kapakta Eric Clapton'a atıfla "Slowhand, Jr" takma adıyla anıldı[35] Buna ek olarak Time dergisi editörleri tarafından 2007'nin En Etkili 100 isminden biri seçildi[43]
20 Kasım 2007'de Continuum albümü, internet ve satış mağazalarında yeniden satışa sunuldu Bu defa albüm, 2007 turnesinden, beşi Continuum'dan, diğeri ise Ray Charles'ın "I Don't Need No Doctor" parçasının coverı olan altı şarkının yer aldığı bir bonus disk içeriyordu[44] Yeni single'ı "Say" de ayrıca iTunes'tan dinleyiciye sunuldu 6 Aralık 2007'de "Belief", 2008 Grammy Ödülleri'nde En İyi Erkek Pop Vokal dalında aday gösterildi Törende Alicia Keys'e "No One" parçasında eşlik etti
Şubat 2008'de Mayer aralarında David Ryan Harris, Brett Dennen ve Colbie Caillat'ın da olduğu çeşitli müzisyenlerin performanslarını da kapsayan, Karayiplere üç günlük bir gemi gezisine ev sahipliği yaptı Etkinliğin adı "The Mayercraft Carrier", geminin adı ise, Carnival Victory idi[45] Bunun devamı niteliğindeki tur "Mayercraft Carrier 2" ise Long Beach, Kaliforniya'da başladı ve Carnival Splendor gemisiyle 27-31 Mart 2009 tarihlerinde yapıldı
8 Aralık 2007'de Nokia Theatre LA Live'de verdiği konserin Danny Clinch tarafından yönetilen filmi, 1 Temmuz 2008'de Where the Light Is adıyla piyasaya sürüldü Film akustik bir bölüm ile John Mayer Trio ile olan bir bölüm, ardından da John'un Continuum albümündeki grubuyla olan bölümü içerir DVD ve Bluray'deki bonus mataryaller arasında Mayer'ın sahne arkası görüntüleriyle Mulholland Drive'da çalarken çekilen görüntüleri de yer alır[46]
Mayer Avustralyalı soul sanatçısı Guy Sebastian'ın "Like it Like That" albümünde yer alan üç şarkıda onunla çalıştı[47] Ayrıca, Crosby Loggins'in ilk LP'si Time to Move'a adını veren parçada gitar çaldı[48]
7 Temmuz 2009'da Mayer Michael Jackson'ı anma töreninde gitarla şarkıcının Human Nature parçasının enstrümantal bir versiyonunu çaldı[49]
Battle Studies
17 Kasım 2009'da Mayer'in dördüncü stüdyo albümü Battle Studies yayımlandı ve albüm Billboard 200 listesine zirveden girdi[50] On bir parça içeren albümün süresi kırk beş dakikadır İlk single "Who Says" albümden önce, 24 Eylül 2009'da piyasaya çıktı Onu 19 Ekim'de ikinci single "Heartbreak Warfare" izledi Albüm, ticar başarısına rağmen eleştirmenlerden hem olumlu, hem olumsuz eleştiriler aldı Bazıları albümü coşkulu buldu ve sanatçının "en cesur" albümü olarak niteledi[51][52] Kimileri albümü "güvenli" olarak niteledi ve "Şarkıcı-söz yazarı Mayer ile şehir adamı Mayer arasındaki bağlantı bazen, aynı bedenin içinde değillermiş gibi kopuk" yorumunu yaptı[53][54][55][56] Mayer da, Rolling Stone dergisiyle yaptığı söyleşide Battle Studies'in en iyi albümü olmadığını kabul etti[57][58]

Kaynak : Wikipedia