Annem...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-16-2012

Annemin yalnızca bir gözü vardı

Ondan nefret ederdim… Çünkü bu durum beni utandırıyordu

Ailemizi geçindirmek için okulda aşçılık yapardı

İlkokulda iken bir gün annem bana merhaba demeye gelmişti

Yerin dibine geçmiştim

Bunu bana nasıl yapabilirdi?Onu görmezden geldim

Ona nefretle baktım ve oradan kaçtım

Ertesi gün sınıfta bir arkadaşım dedi ki, “Eeee, senin annenin yalnızca bir gözü var!”Yerin dibine girmek istedim

Ve de annemin ortadan kaybolmasını istedim

Bu yüzden o gün onunla karşılaşınca dedim ki, “Beni gülünç duruma düşüreceğine ölsen daha iyi?!!!”Annem karşılık vermedi

Dediklerim hakkında bir saniye bile durup düşünmedim çünkü çok kızmıştım

Onun duyguları beni ilgilendirmiyordu

Onu evde istemiyordum

Çok çalıştım ve Singapur’a okumaya gittim

Sonra evlendim

Kendi evimi aldım

Çocuklarım oldu ve hayatımdan memnundum

Bir gün annem beni ziyarete gelmişti

Kaç yıldır beni görmemiş ve torunlarını tanımamıştı

Kapıya gelince çocuklarım ona güldüler

Ona “Evime gelip çocuklarımı nasıl korkutabilirsin!

HEMEN BURADAN GİT!”

diye bağırdım

Buna annemin sessizce “Kusura bakmayın

Yanlış adrese geldim galiba” dedi ve gözden kayboldu

Bir gün mezunlar toplantısı için okuldan bir mektup aldım

Karıma “iş seyahatine gidiyorum” diye bahane uydurdum

Mezunlar toplantısından sonra sırf meraktan eski eve gittim!!!

Komşularım, annemin öldüğünü söylediler

Hiç üzülmemiştim

Bana verilsin diye annemin bıraktığı bir mektup verdiler

"“En sevgili oğlum, her zaman seni düşünüyorum…Singapur’a gelip çocuklarını korkuttuğum için üzgünüm

Mezunlar gününe geleceksin diye çok sevinmiştim

Ama seni görmek için yataktan kalkabilir miyim bilemiyorum

Sen büyürken sürekli bir utanç kaynağı olduğum için üzgünüm

Biliyor musun… sen çok küçükken bir kaza geçirmiştim ve gözünü kaybetmiştin

Anne olarak senin tek bir gözle büyüme dayanamazdım

Bu yüzden sana kendi gözümü verdim…O gözle benim yerime görüyor diye seninle o kadar gurur duyuyordum ki

Bütün sevgimle…

Annen…

Peygamber (s

a

v) Efendimiz önce Allah’a (c

c

) ve resulüne itaat etmemizi sonra da annemize ve daha sonra babamıza itaat etmemizi emretmiştir

08-16-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Annem... Annemin yalnızca bir gözü vardı Ondan nefret ederdim… Çünkü bu durum beni utandırıyorduAilemizi geçindirmek için okulda aşçılık yapardı İlkokulda iken bir gün annem bana merhaba demeye gelmiştiYerin dibine geçmiştim Bunu bana nasıl yapabilirdi?Onu görmezden geldim Ona nefretle baktım ve oradan kaçtımErtesi gün sınıfta bir arkadaşım dedi ki, “Eeee, senin annenin yalnızca bir gözü var!”Yerin dibine girmek istedim Ve de annemin ortadan kaybolmasını istedimBu yüzden o gün onunla karşılaşınca dedim ki, “Beni gülünç duruma düşüreceğine ölsen daha iyi?!!!”Annem karşılık vermediDediklerim hakkında bir saniye bile durup düşünmedim çünkü çok kızmıştımOnun duyguları beni ilgilendirmiyordu Onu evde istemiyordumÇok çalıştım ve Singapur’a okumaya gittimSonra evlendim Kendi evimi aldım Çocuklarım oldu ve hayatımdan memnundumBir gün annem beni ziyarete gelmişti Kaç yıldır beni görmemiş ve torunlarını tanımamıştıKapıya gelince çocuklarım ona güldülerOna “Evime gelip çocuklarımı nasıl korkutabilirsin! HEMEN BURADAN GİT!” diye bağırdımBuna annemin sessizce “Kusura bakmayın Yanlış adrese geldim galiba” dedi ve gözden kaybolduBir gün mezunlar toplantısı için okuldan bir mektup aldımKarıma “iş seyahatine gidiyorum” diye bahane uydurdumMezunlar toplantısından sonra sırf meraktan eski eve gittim!!!Komşularım, annemin öldüğünü söyledilerHiç üzülmemiştimBana verilsin diye annemin bıraktığı bir mektup verdiler "“En sevgili oğlum, her zaman seni düşünüyorum…Singapur’a gelip çocuklarını korkuttuğum için üzgünümMezunlar gününe geleceksin diye çok sevinmiştimAma seni görmek için yataktan kalkabilir miyim bilemiyorumSen büyürken sürekli bir utanç kaynağı olduğum için üzgünüm Biliyor musun… sen çok küçükken bir kaza geçirmiştim ve gözünü kaybetmiştin Anne olarak senin tek bir gözle büyüme dayanamazdımBu yüzden sana kendi gözümü verdim…O gözle benim yerime görüyor diye seninle o kadar gurur duyuyordum ki Bütün sevgimle… Annen… Peygamber (sav) Efendimiz önce Allah’a (cc) ve resulüne itaat etmemizi sonra da annemize ve daha sonra babamıza itaat etmemizi emretmiştir