Dilenci Ve Şair...

NewYork’ta, Broklyn Köprüsü üzerinde dilenen kör bir dilenci, birgün, bir şairin dikkatini çeker Dilencinin boynunda asılı bir tabela vardır
Şair, dilenciye günlük kazancının ne kadar olduğunu sorar

Dilenci de sekiz-on dolar kadar olduğunu söyler
Bunun üzerine şair, dilencinin boynuna asılı tabelayı ters çevirerek birşeyler yazar” Şimdi buraya senin kazancını artıracak bir şeyler karaladım

Bir hafta sonra yanına geldiğimde bana sonucu söylersin” der ve oradan ayrılır Şair, bir hafta sonra dilencinin yanına uğrayıp kendini tanıtınca dilenci:

“Bayım size ne kadar teşekkür etsem azdır Bir haftada kazancım ikiye katlandı Çok merak ediyorum tabelaya neler yazdınız?”

Bunun üzerine şair gülümser ve “Tabelada ‘Doğuştan körüm, yardım edin’ yazıyordu

Bense ‘Bahar gelecek, ama ben yine göremeyeceğim’ diye yazdım” der Önemli olan, anlatılmak istenen şeyi en iyi şekilde anlatmak olduğuna göre; her şeyin daha iyi anlatılabileceği bir yol vardır Yeter ki onu bulmaya, uygulamaya ve ufkumuzu bu doğrultuda genişletmeye uğraşalım