Velîd Bın Velîd - Velîd Bın Velîd Hayatı

Velîd Bın Velîd


Velîd bin Velîd meshûr Hâlid bin Velîd'in kardesiydi Bedir gazâsinda müsriklerin safinda harbe katildi Müsrikler bu harpte yenilince onu Abdullah bin Cahs esir aldi Medîne-i Münevvereye getirdi

Kardeslerinden henüz müsrik olan Hâlid bin Velîd ile Hisâm bin Velîd onu esâretten kurtarmak üzere Medîne'ye geldiler Abdullah bin Cahs kurtulus akçesi verilmedikçe birakmak istemedi Kardeslerinden Hâlid râzi olduysa da baba bir annesi ayri kardesi Hisâm kabûl etmedi

Zirh karsiligi anlastilar

Resûlullah efendimiz babalarinin silâh ve techizatinin verilmesini teklif etti Bunu kabûl ederek babalarinin yüz dinar kiymetindeki kilici zirhi ve migferi karsiliginda anlastilar Velîd'i esâretten kurtarip Mekke'ye yola çiktilar

Fakat Velîd Mekke yolu üzerinde Medîne'ye dört mil mesafedeki Zü'l-Huleyfe'de onlardan ayrilip Resûlullahin yanina geldi Îmân edip Eshâb-i kirâmdan oldu

Müslüman olduktan bir müddet sonra Mekke'ye kardeslerinin yanina gelmisti O zaman Hâlid bin Velîd sordu:

- Madem ki Müslüman olacaktin kurtulus fidyesi ödemeden olsaydin ya Babamizdan kalan hâtirayi elimizden çikardin Niçin böyle yaptin?

Velîd de su cevabi verdi:

- Kureyslilerin esârete dayanamadi da Muhammed'e tâbi oldu demelerinden korktum

Kardesleri onu Mahzûmogullarindan ba'zi Müslümanlarla Ayâs bin Ebî Rebîa ve Ebû Seleme bin Hisâm'in yanina hapsettiler Îmân ettigi için senelerce hapis yatti Islâmiyetin azili düsmanlarindan amcasi Hisâm ile müsrik akrabalarindan çok zulüm ve iskence gördü

Resûlullah efendimiz müsriklerin zulmüne ugrayan Ayâs bin Ebî Rebîa ile Ebû Seleme bin Hisâm ve kendisi için söyle duâ ettiler:

- Ilâhî! Velîd bin Velîd'i Seleme bin Hisâm'i Ayâs bin Ebî Rebîa'yi ve küffâr elinde bunalip zayif ve âciz görülen diger mü'minleri kurtar

Velîd Resûlullahin duâsi bereketiyle bir firsatini bulup bagli bulundugu yerden kaçti Medîne-i Münevvereye gelip Resûlullah efendimiz ile bulustu Resûlullah Ayâs bin Ebî Rebîa ile Ebû Seleme bin Hisâm'in hâlini sorunca onlarin birbirlerine ayaklari ile bagli siddetli azap ve iskenceler altinda kivrandiklarini haber verdi

Ben kurtaririm

Resûlullah efendimiz onlarin hâline çok üzülüp kurtarilma çârelerini aradi Kimin kurtarabilecegini sorunca senelerce iskence altinda kalmasina ragmen Velîd büyük bir cesâret ve askla dedi ki:

- Yâ Resûlallah! Onlari ben kurtarir Size getiririm

Tekrar Mekke'ye gelip iskence gören Müslümanlarin yerini onlara yiyecek götüren bir kadini takip ederek ögrendi Mazlûmlar tavansiz bir binada hapisti

Geceleyin ölümü de göze alarak büyük bir cesâretle duvardan siyrilip mazlûmlarin yanina vardi Îmân etmekten gayri bir suçlari olmayan müsriklerce bir tasa baglanip; Arabistan'in çöl havasindaki yakici sicakliginda her türlü zulme ugratilan mazlûmlari kurtarip devesine bindirdi

Medîne'ye aç susuz yalin ayak üç günde geldiler Parmaklari taslarin tahribatindan parça parça olmustu Velîd bin Velîd kan revân içinde Resûlullaha kavusmanin verdigi sevinç ve huzûrla bütün sikintilarini bir bir unutuverdi

Velîd'in kardesi Hâlid bin Velîd söyle anlatir:

"Allahü teâlâ benim hayrimi diledigi zaman kalbime Islâmiyet sevgisini düsürdü Beni hayir ve serri anlayacak hâle getirdi Kendi kendime dedim ki:

- Ben Muhammed'e karsi her savas yerinde bulundum Bulundugum savas yerlerinden hiçbiri yoktur ki dönerken aykiri ve yanlis bir is üzerinde bulundugumu ve Muhammed'in muhakkak galip gelecegini içimde sezmis olmayayim!

Allah tarafindan korunuyor

Resûlullah efendimiz Hudeybiye'ye çikip geldigi zaman ben de müsrik süvarilerinin basinda yola çiktim Usfan'da Resûlullah efendimizle Eshâbina yaklasip gözüktüm Resûlullah efendimiz bizden emîn bir sûrette Eshâbina ögle namazini kildiriyordu Üzerlerine birden baskin yapmayi düsündükse de gerçeklesmedi Böyle olmasi da hayirli oldu

Resûlullah efendimiz kalbimizden geçenleri sezmis olmali ki ikindi namazini Eshâbina korku namazi olarak kildirdi Bu bana çok te'sîr etti Kendi kendime "Bu zât herhalde Allah tarafindan korunuyordur" dedim Mekke'ye döndügümde çesitli düsünceler hâlinde bocalar bir vaziyette idim

"Necâsî'ye mi gideyim? Halbuki kendisi Muhammed'e baglanmis bulunuyor! Eshâbi da Onun yaninda emniyet ve selâmet içinde barinip duruyorlar Yoksa Herakliüs'ün yanina gideyim de dînimi birakip Hiristiyan mi olayim ya da Yahûdîlige mi gireyim? Yahut kendilerine tâbi olarak Acemlerle birlikte mi oturayim?" diye kendi kendime söylendim düsündüm durdum

Ertesi sene Resûlullah efendimiz umre için Mekke'ye gelip girince O'ndan gizlendim Kendisinin Mekke'ye girisini görmedim

Kardesim Velîd bin Velîd de umre için gelip Mekke'ye girmisti Beni arayip bulamayinca bana bir mektup yazmis ve mektubunda söyle demisti:

(Dogrusu ben senin Islâmiyetten böyle tedirgin olmak ve yüz çevirip gitmekteki görüsün kadar sasilacak bir görüs görmedim! Halbuki egri yola gitmekten seni alikoyacak bir aklin da var! Aklini kullansan ya! Islâmiyet gibi bir dîni kim bilmez ve tanimaz olabilir?!

Onun gibi bir adam

Resûlullah efendimiz seni bana sordu "Hâlid nerededir?" dedi Ben de "Allah onu getirir" dedim Resûlullah efendimiz bunun üzerine buyurdu ki:

- Onun gibi bir adam Islâmiyeti bilmez ve tanimaz olabilir mi? Keski o bütün savas ve çabalarini Müslümanlarin yaninda müsriklere karsi gösterseydi kendisi için ne kadar hayirli olurdu! Biz kendisini baskalarina tercih eder üstün tutardik!

Ey kardesim! En elverisli en yararli yerlerde kaçirmis bulundugun firsatlara acele yetis!)

Bana kardesimin bu mektubu gelince gitmek için acele ettim Islâmiyete olan istegim de artti Resûlullah efendimizin söyledikleri ise beni çok sevindirdi ferahlatti"

Hâlid bin Velîd daha sonra Medîne'ye gelerek Müslüman oldu

Velîd Medîne'de 629 senesinde vefât etti