Tasavvuf Bilgi Değidir, Ruh Halidir,Onu Yaşayan Bilir...

Tasavvuf Bilgi değidir, ruh halidir,Onu yaşayan bilir



Kendinden (bütün nefsî arzularından) kurtulup da bir zindenin (mürşid-i kâmilin) gönlüne
ülfet peydâ eden kimselere ne mutlu!” Mevlânâ

Tasavvuf ve tarikat “ruhanî bir talimdir”

Aynı manaya gelen bu iki kelime, insanın manevî dünyasını yoğurur

Beden, yani madde belli, herkes tarafından biliniyor Maneviyat ise o kadar belli değil
Ruh, bizim maneviyatımızdır Fakat onun hakkında yeterli bilgimiz yoktur

Tarikatın özü, zikirden zevk almaktır

Tarikata giren insana denebilir ki, “Salavat çek, tövbe istiğfar ve zikirle meşgul ol”

Aynı şeyi, yani aynı zikri iki kişi yapar; birine yaptığı zikirden bıkkınlık gelir,
diğeri şevk ve heyecan içinde zikre devam eder

Zikri herkes çekebilir amma, zevk alma meselesi başkadır

Adamın işi yorucudur Eve geldiğinde yorgundur Açtır Uykusuzdur
Yatsı namazından sonra abdestini alır, kıbleye döner, namazda oturur gibi oturur
‘Allah’ demeye başlar Yorgunluğunu, açlığını, uykusuzluğunu unutur Zikirle meşgul olur
Bu hali yakalamaya çalışmak, tarikattır Tarikat, yol demektir Manevî yol
Kalp ayağıyla tekâmül etmek, kalbin ayağıyla yürümek

Tarikatın ruhu zevktir O zevk, insanı yakalar, zikir dünyasının içine çeker
Adam çalışırken, gezerken, uyurken o zikir âleminin içindedir Bir nevî rüya âlemindedir

Tarikat hakkında yazılmış çok kitaplar vardır Bu kitaplar konunun teknik yönünü anlatır
Bu kitapları okuyarak, tarikat hakkında bilgi ediniriz

Fakat bal kavanozunu yalayarak, içindeki balın tadını anlamaya çalışmak nasıl mümkün değilse,
böyle kitapları okuyarak da tarikatın tadını almak mümkün değildir

Tarikat öğretilmez, öğrenilir

Tarikat bilgi değildir, ruh halidir Onu, yaşayan bilir

“Allah” kelimesi kadar tekrarlanan başka bir kelime yok Allah dedikçe insanın daha çok
‘Allah’ diyesi geliyor Bu isimde öyle bir sır var ki, anlatılamaz

Bu ismin kerametleri, mucizeleri anlatılamaz

Bir noktayı belirtmekte zaruret var; haramlar zikre mani olur
Herhangi bir haramı işleyen ve işlemeye devam eden, zikirden zevk alamaz
Nasıl ki göz, insanın dünyaya açılan penceresidir, nasıl ki ağzımız gıdaların kapısıdır;
gözünü kapayan dünyayı göremez, ağzını kapayan gıda alamaz

Haramlar da maneviyat kapılarını kapar, o şahıs zikirden zevk alamaz

Zikir, manevi nimettir Manevi gıdadır Helal kapılardan girer, harama yaklaşmaz

Zikirden zevk almanın diğer bir yolu da, tıka basa yemek yememek,
mümkün olduğunca açken zikir yapmaktır

Beden kuvvet kazandıkça ruh zayıflar, ruh kuvvet kazandıkça beden incelir