Niçin Ağlıyorsun?

بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم


Cüneyd-i Bağdâdî “kuddise sirruh”, evliyâ-yı kirâmın büyüklerindendir Dayısı ve hocası Sırri-yi Sekati hazretlerinin derslerinde yetişip, zamanının kutbu oldu

Yedi yaşında iken, bir gün mektepten gelip babasını ağlarken görünce sordu:

- Babacığım, niçin ağlıyorsun?

- Oğlum, dayın Sırri’ye biraz zekât yolladım, almamış Zaten birkaç gümüştü gönderdiğim

- Buna mı ağlıyorsun?

- Evet yavrum Ağır geldi bu bana Şöyle ki, bir ömrümü, ALLAH adamlarının, hem de ihtiyacı varken kabul etmediği şu birkaç gümüş için tükettiğime ağlıyorum

Cüneyd;

- Üzülme babacığım, dedi Ben bu işi hallederim

- Nasıl halledeceksin oğlum?

- Kolay babacığım, dedi

Ve o gümüşlerle gidip dayısının kapısını çaldı

Dayısı sordu içeriden:

- Kimsiniz?

- Ben Cüneydim dayıcığım Şu gümüşleri lütfen al

Dayısı kapıyı açmadan;

- Hayır almam, dedi

- Dayıcığım, adalet edip babama emreden ve ihsan edip seni serbest bırakan ALLAH için al, dedi

Sordu içeriden:

- Babana ne emretti, bana ne ihsan eyledi?

- Babama, çok mal ve para verip, zekât vermesini emretmekle adalet eyledi Seni de fakir yapıp, zekâtı alıp almamakta serbest bırakarak ihsan eyledi

Yedi yaşındaki Cüneyd’in bu cevabı çok hoşuna gitti dayısının

Hemen kapıyı açıp;

- Ey yeğenim, gümüşlerden önce seni kabul ettim, dedi ve içeri aldı onu

Gümüşleri kabul etti

Gözlerinden öptü

Ve çok duâlar etti kendisine




Menkıbeler

Abdüllatif Uyan