Ne Kadar Da Sabırlısın Yâ Rabbî!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-05-2012

Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî! Mal Senin

Mülk Senin

Buyuran Sensin, Hükmünü apaçık duyuran Sensin, Yaratan

Yaşatan

Doyuran Sensin, Yine de kulların, şeytana tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Kur’ân’a cür’et var, göz göre göre, Ayaklar altında, örf, âdet, töre, “İslam” türetmişiz, herkese göre; Olmuşuz

Para, pul, putlara tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Cezâ ve mükâfat, Kur’ân’da çok net, Kimsede ne korku

Ne de bir gayret

Sanki

Bize değil, Cehennem Cennet; Olmuşuz

Fal, büyü, cinlere tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Dünyayı boğarken, zulmün tekeli, Terâziyi tutan, eller lekeli

Çatıları basmış, cehâlet seli; Olmuşuz

Bir kara vicdâna tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

O “Kâlû Belâ” yı unuttuk çoktan, İşret soframızda, kuş sütü noksan

Kimin umûrunda; “Mâide doksan”; Olmuşuz

“Hayyamcı” fırkaya tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Fakirdik

Ve lâkin, haddi bilirdik, Secdede hamd ile, vecde gelirdik

Üç kuruş gördükçe, sanki delirdik; Kıldık

Her güzeli, çirkine tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Delik deşik olmuş, âhlak yasası, Sülüklerle dolmuş, devrân kasası

Mahşermiş

Mîzanmış

Kimin tasası; Artık

Rüşvet bile, rüşvete tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Yüz yüze ikrâmda, sahte bir yarış, Dostun arkasından, diller bir karış

Lâfta kalmış

Sevgi, saygı ve barış; Olmuşuz

Selâmsız bir nesle tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Bir yanda milyonlar, aç, sefil bekler, Bir deri bir kemik, üryân bebekler, Bir yanda el bebek, kaniş köpekler; Olmuşuz

Bencil bir nesle tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Denizler kokuşmuş, dağlar yanmada, Bacalar, göklere zehir sunmada, Dünya can çekişir; son savunmada; Nîmete nâmertçe, açmışız harbi, Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Herşeyi uydurduk, hâşâ Kitaba, Haram ve helâli, koyduk bir kaba; Çorbamıza bile, karıştı ribâ, Sana ve Resûl’e, açmışız harbi, Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Alışmış dilimiz, fitne tadına, İslâm zulmedermiş, güyâ kadına

Yalan söylüyoruz, Kur’ân adına; Yüce Kelâmına, açmışız harbi, Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Nasıl da bastırmış

Küfrân sisleri, Kaybolmuş

Nebî’nin, nûrlu izleri

Bunca belâ

Uyarmıyor bizleri; Olmuşuz

Kör, sağır bir nesle tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî…

Anlatmaya, dilde lisan yetmiyor, Utancından, durdu kalem gitmiyor, Ne yapsak da, bizde kusur bitmiyor; Olmuşuz

Bir kere isyâna tâbî; Kurtar bizi

Kurtar bizi

Yâ Rabbî…

Cengiz Numanoğlu

08-05-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ne Kadar Da Sabırlısın Yâ Rabbî! Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî! Mal Senin Mülk Senin Buyuran Sensin, Hükmünü apaçık duyuran Sensin, Yaratan Yaşatan Doyuran Sensin, Yine de kulların, şeytana tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Kur’ân’a cür’et var, göz göre göre, Ayaklar altında, örf, âdet, töre, “İslam” türetmişiz, herkese göre; Olmuşuz Para, pul, putlara tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Cezâ ve mükâfat, Kur’ân’da çok net, Kimsede ne korku Ne de bir gayret Sanki Bize değil, Cehennem Cennet; Olmuşuz Fal, büyü, cinlere tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Dünyayı boğarken, zulmün tekeli, Terâziyi tutan, eller lekeli Çatıları basmış, cehâlet seli; Olmuşuz Bir kara vicdâna tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… O “Kâlû Belâ” yı unuttuk çoktan, İşret soframızda, kuş sütü noksan Kimin umûrunda; “Mâide doksan”; Olmuşuz “Hayyamcı” fırkaya tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Fakirdik Ve lâkin, haddi bilirdik, Secdede hamd ile, vecde gelirdik Üç kuruş gördükçe, sanki delirdik; Kıldık Her güzeli, çirkine tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Delik deşik olmuş, âhlak yasası, Sülüklerle dolmuş, devrân kasası Mahşermiş Mîzanmış Kimin tasası; Artık Rüşvet bile, rüşvete tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Yüz yüze ikrâmda, sahte bir yarış, Dostun arkasından, diller bir karış Lâfta kalmış Sevgi, saygı ve barış; Olmuşuz Selâmsız bir nesle tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Bir yanda milyonlar, aç, sefil bekler, Bir deri bir kemik, üryân bebekler, Bir yanda el bebek, kaniş köpekler; Olmuşuz Bencil bir nesle tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Denizler kokuşmuş, dağlar yanmada, Bacalar, göklere zehir sunmada, Dünya can çekişir; son savunmada; Nîmete nâmertçe, açmışız harbi, Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Herşeyi uydurduk, hâşâ Kitaba, Haram ve helâli, koyduk bir kaba; Çorbamıza bile, karıştı ribâ, Sana ve Resûl’e, açmışız harbi, Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Alışmış dilimiz, fitne tadına, İslâm zulmedermiş, güyâ kadına Yalan söylüyoruz, Kur’ân adına; Yüce Kelâmına, açmışız harbi, Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Nasıl da bastırmış Küfrân sisleri, Kaybolmuş Nebî’nin, nûrlu izleri Bunca belâ Uyarmıyor bizleri; Olmuşuz Kör, sağır bir nesle tâbî; Ne kadar da sabırlısın Yâ Rabbî… Anlatmaya, dilde lisan yetmiyor, Utancından, durdu kalem gitmiyor, Ne yapsak da, bizde kusur bitmiyor; Olmuşuz Bir kere isyâna tâbî; Kurtar bizi Kurtar bizi Yâ Rabbî… Cengiz Numanoğlu