Seyduna İle Şahrud'un Hikâyesi - Kavuşamayan Âşık İki İrmağın Öyküsü

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-04-2012

Yitik öyküdür
Tarihten iki ayrı coğrafyaya damlayan
İki ayrı yürekte durmadan kanayan
Seyduna’yla Şahrud
Yüreklerin akarken bıraktığı izi
Birbirlerinin gözlerinde aradılar
Yoktu

İki iklim farkıydılar
Ne zaman göz göze değseler
Yangın çıkmayacak denli uzaktılar
Yalnızca aynaların dökülen sırrına yansırdı
Üçüncü bir kente düşmüş suretleri

Şahrud gökyüzü geliniydi

Yüzüne bulut inse dolardı masal gözleri
Bir solukluk rüzgarda bile
Usul usul kanardı gelincik bedeni

Seyduna yeryüzü cehennemi
Ölüm, çağrılı uçurumlarda sınardı sevdasını
Yalnız ufuk çizgisinde buluşurlardı,
Onu da güneş günde iki kez ateşe verirdi

İki iklim ayrıldılar
“Ya Şahrud!” dedi Seyduna
“Gözlerime mermi diye sevdanı sürdüm
Ardına bakma, gözyaşımla vurulursun
Su gibi git”

Şahrud’un yüzüne keder mayın gibi durdu
Ve zaman gözlerinin su yeşilinde kuruldu
Hüzün bir Buda heykeli gibi çırılçıplak,
Yüzlerine oturdu

Rivayet odur ki,
Şahrud vardığı denizlerde hala
Seyduna türküleriyle uyanmakta,
Seyduna, Şahrud’un gözlerinden kalan
Masalla yaşlanmakta

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-04-2012

Alıntı:

Gözlerime mermi diye sevdanı sürdüm
Ardına bakma, gözyaşımla vurulursun

Çok güzell

Öpüyorsam ayrılığı gözünden
Geçiyorsam bir çiçeğin özünden

Görüyorsam gözlerinin içinden
Sana olan sevdamdandır bilesin

Meğer ne yalnızız insan olmuşsak
Yaprak gibi dalda sessiz solmuşsak

Yeri gelmiş acıyada gülmüşsek
Sana olan sevdamdandır bilesin

Karşılıksız sevebilmekse sevda
Gerçek seven küle dönmüş her çağda

Elim kolum bağlanmışsa kıyında
Sana olan sevdamdandır bilesin

Seydunayım gebermişse kıyında
Sana olan sevdamdandır bilesin

sana oLan sevdamDandır biLesin

!!!

Alıntıdır

08-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Seyduna İle Şahrud'un Hikâyesi - Kavuşamayan Âşık İki İrmağın Öyküsü Yitik öyküdür *Tarihten iki ayrı coğrafyaya damlayan* *İki ayrı yürekte durmadan kanayan* *Seyduna’yla Şahrud* *Yüreklerin akarken bıraktığı izi* *Birbirlerinin gözlerinde aradılar* *Yoktu* *İki iklim farkıydılar* *Ne zaman göz göze değseler* *Yangın çıkmayacak denli uzaktılar* *Yalnızca aynaların dökülen sırrına yansırdı* *Üçüncü bir kente düşmüş suretleri* *Şahrud gökyüzü geliniydi* *Yüzüne bulut inse dolardı masal gözleri* *Bir solukluk rüzgarda bile* *Usul usul kanardı gelincik bedeni* *Seyduna yeryüzü cehennemi* *Ölüm, çağrılı uçurumlarda sınardı sevdasını* *Yalnız ufuk çizgisinde buluşurlardı,* *Onu da güneş günde iki kez ateşe verirdi* *İki iklim ayrıldılar* “Ya Şahrud!” dedi Seyduna “Gözlerime mermi diye sevdanı sürdüm Ardına bakma, gözyaşımla vurulursun Su gibi git” *Şahrud’un yüzüne keder mayın gibi durdu* *Ve zaman gözlerinin su yeşilinde kuruldu* *Hüzün bir Buda heykeli gibi çırılçıplak,* *Yüzlerine oturdu* *Rivayet odur ki,* *Şahrud vardığı denizlerde hala* *Seyduna türküleriyle uyanmakta,* *Seyduna, Şahrud’un gözlerinden kalan* *Masalla yaşlanmakta*