Geçmiş, Yaşanmış Ve Bitmiş Aşklar

Biten bir ilişki Belki sizin kararınız belki de onun… Eğer bu karar diğer tarafın tercihiyse işte o zaman unutmak, hayatınıza kaldığınız yerden devam etmek zordur İşte bir ayrılığın ruh hali


Biten Bir Aşkın Ardından

Artık "o" yoksa paylaştığınız anlar, mekanlar,duygular yerini kocaman birboşluğa bırakır Ve siz bu kocaman boşluğun içinde yapayalnız kalıverirsinizKeşke bunları hiç yaşamasaydım, onu tanımasaydım, sevmeseydim dersinizYaşananları geri alabilmeyi ve bir kaset dolusuysa kaydedilenler, anıları silebilmeyi istersinizHayatınıza giren tüm erkeklerin bir sağlamasını yapın, iyileri ve kötüleri bir kenara koyun Elinizdeki artı değerleri toplayın ve toplamı istediklerinize bölünÇıkan sonuç sizin beklediğiniz yani "o"dur Geçmişi yaşamak lazımmış demeyi,hayatta her yaşanılan olumsuzluğun sizi daha iyiye ve pozitife götüreceğini öğrenmeli;geçmişin bir deneyim olduğunu ve ondan çıkaracak dersler olduğunu unutmamalısınız Bu yüzden "hoşça kal"demelisiniz bazen… Bunu söylemenin ve uygulamaya geçirmenin gerekliliğini hissettiğiniz an yapmalısınız Bir ilişkiye inanmazsanız ne kadar süre devam edebilirki? Bir şeyleri zorladığınızda, karşı tarafı incitmemek istediğinizde siz dahada incinirsiniz Çünkü inanmadığınız ve geleceği olmayan bir ilişki yaşadığınızın siz de farkındasınızdır İster terk eden ister terk edilen kişi olun mutlaka kendinize değer vermeli ve zaman tanımalısınızEğer bu kararı verme gücüne sahipseniz nasıl ve neden ayrıldığınız artık sizin için bir önem taşımamalı Bundan sonra sizi ilgilendiren "ne yapacağınızveya ne yapmanız gerektiği" olmalı

Son Çırpınışlar

Unutmak için özel çaba gösterdiğinizi bazen hissedebilirsiniz Saçmalayabilir,başka ilişkiler yaşayıp üzerini kapatmaya çalışırsınız Amacınız yaşanmışlıkları kirletmek ve kendinizce tekrar geri dönmemenizi sağlamaktır Bunu gerçekleştirdiğinizde de tekrar onu ve ilişkinizi hatırlayıp daha çok acı çekmeye başlarsınızSizi teselli etmeye çalışan arkadaşlarınız sizi bu bunalımlı halinizden uzaklaştırmak için çeşitli programlar yaparlar ve sizi sürekli bir yerlere davet ederlerOnlarla olursunuz fakat aklınızda hep yaşadıklarınız vardır

Neden? Neden? Neden böyle oldu?

Bu sorular içinizi kemirmeye devam eder "Şunları yapmasaydım"ya da "Böyle davranmasaydım ilişkimiz devam edebilirdi" diye sorgularsınız kendinizi Onun gittiği yerlerde bulunmak istersiniz belki görürümümi diye Hatta telefon açıp günah çıkartırsınız aynı zamanda da sesinizi ona hatırlatarak "Ben hâlâ varım" mesajını verirsiniz Telefonu kapattığınızda "İyiki söyledim, rahatladım" diye düşünürsünüz Ama sonra en yakın arkadaşınızı arayıp ondan sizi desteklemesini istersinizOlumsuz bir düşüncede yıkılıverirsinizVe bir daha "onu" aramama kararı alırsınız Onu hatırlatan her şeyi yok etme isteğiyle, resimleri keser,hediyeleri atarsınız Bir rahatlama tekniğidir bu :Zihninizden silmeden önce onu sizde var eden nesneleri yok etmek Atar ve rahatlarsınızKocaman bir çöptür sanki anılarınız

Acı Dinmeye Başlıyor

Zaman geçer ve acıyla yoğrulan siz, gömüldüğünüz karanlık dünyanızdan yavaşça kafanızı çıkarıverirsiniz Ayrılık acısı dinmeye başladığında önce öfke dolu düşüncelere kapılırsınız Bu bir savunma mekanizmasıdır, yoksa başka türlü baş edemezsiniz Acıyla yoğrulan size bir de öfkeyle yoğrulan bir "siz" daha eklenmiştir Böyle bir öfkeyle bir süre birlikte olursunuz fakat sonra bu öfkesizi güçlü kılmaya başlar Zamanın geçtiğini hatırlayıp artık daha fazla üzülmemeniz gerektiğini ve o zaman unutma vaktinin geldiğini anlarsınız Anında başka bir ruh haliyle dönersiniz tekrar hayata Ve her şey bıraktığınız gibidirMutsuzluğunuzda siyah ve gri tonlar hakimken mutlu anınızda gökkuşağının tüm renklerini anında görüverirsinizHer şeye sıfırdan ama bir de yanında parantez içinde artı koyarak başlarsınız hayata