Sormuşlar Bir Bilgine..

Sormuşlar bir bilgine: HAYAT ne? Diye

Demiş bilgin; iki yönlü bir yol

devam eder bilinmeze

Sen görmemezlikten gelsen de

vardır bir yoldaş her köşesinde

Bazen çıkarsın zorlukla dar bir yokuştan

bazen de aşarsın dertleri

sanki uçuyormuş gibi inerek buradan



Peki SEVGİ nedir? Demiş biri

Kalbine sığmayacak kadar geniş

Dedikodusunu yapamayacağın kadar temiz

kokusunu alamayacağın kadar uzak

hayal edemeyeceğin kadar yakın


Ya KORKU nedir? Diye atılmış diğeri

Bir yağmur damlasındaki barut kokusu

Belki de saklanılan bir hayal yontusu

ya bir miniğin haykırırışı

ya da yüreği yaralı bir kuşun feryadı





Peki ya UMUT nerededir? Diye atılmış bir umut avcısı

Bilinmezde değildir bilirim demiş yerini kaygılı ve tasalı

Aradın boşuna heryeri ama unuttun en kolay yeri besbelli

bunu derken işaret etti insanın en derinden yaralanan yerini



Peki DOST kimdir? Diye sormuş biri

Demiş; paylaştın mı sevgini korkunu ümidini ve yenilgini

verdin mi desteğini sordun mu halini

yolladın mı yüreğini ağladın mı onun gibi





Hissettin mi DOSTLUĞU? Demiş diğeri

Bilgin demiş:

Karşılığı olmadan verilir mi hiç yürekteki sevgi?

Dostluk dediğin; tek bir ruhun iki ayrı bedende dirilmesi