Aşk Ölmedi Ben Öldüm!...

Yazmak isterdim yaşanılamayanları,

ama yazacak kadar bile bir yaşam bulamıyorum

En uçsuz kuytularda, en karanlık ormanlarda,

en derin rüzgarlarda kayboldu yüreğim

Bütün kuşlar göçtü bu soğuk havalardan,

bu donmuş atmosferden

bir ben kaldım şaşkın

Uçurumun kıyısında oturuyorum

ayaklarım boşlukta sallanıyor

uzanmışım yıldızları seyrediyorum

Kaybolmuş küçük yıldız,

saman yolundan kaçmış küçük yıldız,

evet işte o şimdi kaydı

Gökyüzünden

ışıklarını saça saça yokoluşa gidiyor

Kesik kesik, kopmuş gibi hayat,

avuçlarımdan kayar gibi,

yok oluşa bir adım daha

Adım adım hayat, adım adım ölüm gibi,

göz göre göre yok olmak gibi

Umutsuz, umut bile umutsuz hayattan

her umudun ucunda bir umutsuzlukta var azıcık

Ne yana baksam adını koyamadığım bir nehir sızıyor,

akıyor, bazen coşuyor gözlerimden

Hayatölümmüdür?Yaşark en

yaşamak kaybolmak karanlıkta

Aydınlık bir mum ışığı sadece,

hayatlarımız fenersiz tünellerden geçiş gibi

Herkesin bir yalanı var yaşadığı,

gözleri kapalı hayatlarda

Oysa ben gözlerimi asla kapatmadan

tüm aydınlıkları görerek yaşamak isterim hayatı

Yoksa hayat, hayat olmaz

tiyatro ve replikleri belli oyunlar

Birbirinin aynı hayatlarkopyalanmış yürekler,

duygusuz, kalabalık boşluklar

Bomboş boşluklar

uçurum gibi ve hep düşerken birşeylere

tutunma isteği

Oysa ben düşerken tutunmak istemiyorum

özgürce düşmek istiyorum

Ölümse ölümyaşamsa yaşam!

Şiir bana ilginç geldi ama konu başlığı herşeyi anlatmış saten

Aşk Ölmedi Ben Öldüm!

İlgin için teşekkürler gözyaşı evet hiç bir zaman aşk ölmezölen hep bizleriz

gülgüzeli tafarından gönderildi

İlgin için teşekkürler gözyaşı evet hiç bir zaman aşk ölmezölen hep bizleriz

Çok doğru:img-cray::img-cray:

Kesik kesik, kopmuş gibi hayat,

avuçlarımdan kayar gibi,

yok oluşa bir adım daha

Adım adım hayat, adım adım ölüm gibi

tşkLer bnm çok hoşuma qtti
saoL

teşekkürler canım okuyan gözlerine sağlık