Sen Hep Başka Biriydin..

hiçbir şey söyleme
hiçbir şey yapma

niye mi?
ben öyle yapıyorum

Gecenin inceldiği yerde kaç kere dokunduk birbirimizin yaralarınaSınırını gözlerinin çeliğiyle çizdiğin sorumlu sessizliği bozmadan bakışırdık irileşmiş gözbebeklerimize aldırmadanKısardım bakışlarımı senden yana,derdim sen değildin kiHem yaralarımızı kanatmadan dokunurduk,hem yeni yaralar açardık ruhumuzun nemli ve karanlık dehlizlerinde,sınırlı yalnızlıklarımızın ağırlığına hiç aldırmadanBırak taşlaşmış yüzümüzden yuvarlansın sıcak damlalar

Herşey olması gerektiği gibiydi belkiGiriş,gelişme ve sonuç bölümleri son derece muhtemel bir hikayenin iki talihsiz karakteriydikMavi vurgulu fluoresan ışığıyla aydınlanmış soğuk ve ıslak kaldırım kenarlarında senin için yürüdümSen bunu hiç bilmedinBende öfkelendiğin,olmasını istediğin ne varsa hepsiyle birlikte 'ben'dim aslındaVe o 'ben' belki hiç kimsenin ait olmadığı kadar ait kılmıştı kendini sana, tüm reddedilmişliğine rağmenSenin için heryerde hiç kimse olduğumu da bilmedinBilme,derdim seninle değil

Arkana bakmadan gidebilir misin?
Son acıdan gülümsemeler giydirdim yalnızlığımaİnsanların dünyasına bahar gelmekteydi,ben senden gitmekteydimGidişimi bir hüzün hikayesine dönüştürmeden ustaca gerçekleştirmem gerekiyorduBaşı önünde,uysal ve alabildiğine yarımdımGeride bıraktığım sadece sen değildinVe bunu yine sadece sen bilmiyordun
Arkama bakmadan gittim

*****lığım ve Bilgeliğimdi yaşadığım tüm acılar
Kendimden ayrı düşünmedim sevdiklerimi
Halbuki sen,
hep 'başka biri'ydin

GözyaşlarımVazgeçmek değil,çaresizlik buArtık geceleri sığınacak köşeler arıyorumKimsenin görmesini istemiyorum gözyaşlarımıMutluluk maskemin büyüsü bozulmasınBak yine gece oluyor,bir köşe daha yalnızlığıma gözyaşlarıma ortak olacak!yine