Sen Yoksun!

Gecenin karanlığın da adımlıyorum,

Yalnızdım, kimseler görünmüyordu

Bastığım yerler yaş, Arnavut taşıydı,

Öyle birbirlerini sarmış ki üşümüyorlardı!

O an ben titriyordum, sıcak olmasına rağmen

Yağmur damlaları, ritim tutuyordu

Ağaç yaprakları, sanki akort arıyordu

Tenime temas eden yel, sarmalıyordu

Ama içim yalnızdı Seni arıyordu

Kim bilir nerdeydin ve kiminleydin

Sensizlikte yalnızlığı, yaşamak zorundaydım

İçime hicran nüfus ediyor, önünü alamıyorum

Boş ver düşünme desem de, başaramıyorum

Seni öyle arıyorum ki, damlada, yaprakta,

Ağaçta, rüzgâr da, karanlıkta ama yoksun