Molla Câmînin Ehl-İ Beyt Sevgisi

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Molla Câmînin Ehl-i beyt sevgisi

Mevlânâ Abdurrahmân Câmî hazretleri Hirat’ta yetişen âlim ve büyük velîlerdendir

1414 (H

817) de İran’ın Câm kasabasında doğdu

İmâm-ı Muhammed Şeybânî hazretlerinin neslindendir

Hikmetli sözleri çoktur

Buyurdu ki: “SEVEN O KİMSEDİR Kİ

”
“Seven o kimselerdir ki, sevgilisinden ne kadar düşmanlık görse, yine dostluğunu artırır

Sevgilisinden başına binlerce sitem taşı gelse, onlar ancak aşk binâsını sağlamlaştırır

”
“İlim, sana zarûri oldukça kazanmaya çalış, sana gerekli olmayan bilgileri elde etmeye uğraşma, zarûri bilgiyi kazandıktan sonra da, onunla amel etmekten başka bir şey isteme

”
“Her kime şu beş saâdet verilmiş ise, tatlı yaşayışın dizgini onun eline bırakılmıştır: 1- Vücud sağlığı, 2- Güven, 3- Rızık genişliği, 4- Şefkatli ve vefâlı arkadaş, 5- Ferâgat duygusu

”
“Üç zümreye, üç şey çirkin düşer: Pâdişâhlara sertlik, âlimlere mal sevdâsı, zenginlere cimrilik

”
Molla Câmî, Ehl-i Beyt’e ve Eshâb-ı kirâma âşık idi

Onlara kötü gözle bakanlara, uygun olmayan sözler sarf edenlere derhâl cevaplarını verir ve sustururdu

Bu sebeple Eshâb-ı kirâm düşmanlarıyla hiç uyuşamadı ve onların dâimâ tenkidlerine mâruz kaldı

“Silsilet-üz-Zeheb” ismindeki kitabında, İtikâdnâme başlığı ile Ehl-i sünnet îtikâdını, otuz bahiste ve çok güzel bir üslûp ile anlattı

BİR ESHÂB-I KİRÂM DÜŞMANI!
Bu mübarek zatı çok sevenlerden biri anlattı:
“Eshâb-ı kirâm düşmanlarından biri, Mevlânâ Câmî ile münâzara etti

Eshâb-ı kirâm aleyhinde kelimeler sarf etti

Buna Mevlânâ Câmî öyle güzel cevaplar verdi ki, o Eshâb-ı kirâm düşmanı, konuşacak tek kelime bulamayıp sustu

Fakat Mevlânâ hazretlerine buğz etmeye, ona gizliden gizliye düşmanlığa başladı

Biz bu adamın en kısa zamanda bir belâya uğrayacağını ve Eshâb-ı kirâm efendilerimize dil uzatmanın cezâsını ânında çekeceğine inanıyor ve bekliyorduk

O, biraz ötede duran atının yanına gidip, yemini yiyip yemediğini kontrol etmek için, elini başındaki torbanın içine soktu

At, birden sâhibinin şehâdet parmağını ısırıp kopardı

Bağırmaya, feryâd ve figâna başladı

Herkes ne oluyor ne var diye etrâfına toplandı

Biraz sonra yere yıkıldı ve büyük bir ızdırap içinde kıvranarak öldü

Doğrusu, cezânın bu kadar kısa bir zaman içinde verileceğini tahmin etmiyorduk

”

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Molla Câmînin Ehl-İ Beyt Sevgisi Molla Câmînin Ehl-i beyt sevgisi Mevlânâ Abdurrahmân Câmî hazretleri Hirat’ta yetişen âlim ve büyük velîlerdendir 1414 (H817) de İran’ın Câm kasabasında doğdu İmâm-ı Muhammed Şeybânî hazretlerinin neslindendir Hikmetli sözleri çoktur Buyurdu ki: “SEVEN O KİMSEDİR Kİ” “Seven o kimselerdir ki, sevgilisinden ne kadar düşmanlık görse, yine dostluğunu artırır Sevgilisinden başına binlerce sitem taşı gelse, onlar ancak aşk binâsını sağlamlaştırır” “İlim, sana zarûri oldukça kazanmaya çalış, sana gerekli olmayan bilgileri elde etmeye uğraşma, zarûri bilgiyi kazandıktan sonra da, onunla amel etmekten başka bir şey isteme” “Her kime şu beş saâdet verilmiş ise, tatlı yaşayışın dizgini onun eline bırakılmıştır: 1- Vücud sağlığı, 2- Güven, 3- Rızık genişliği, 4- Şefkatli ve vefâlı arkadaş, 5- Ferâgat duygusu” “Üç zümreye, üç şey çirkin düşer: Pâdişâhlara sertlik, âlimlere mal sevdâsı, zenginlere cimrilik” Molla Câmî, Ehl-i Beyt’e ve Eshâb-ı kirâma âşık idi Onlara kötü gözle bakanlara, uygun olmayan sözler sarf edenlere derhâl cevaplarını verir ve sustururdu Bu sebeple Eshâb-ı kirâm düşmanlarıyla hiç uyuşamadı ve onların dâimâ tenkidlerine mâruz kaldı “Silsilet-üz-Zeheb” ismindeki kitabında, İtikâdnâme başlığı ile Ehl-i sünnet îtikâdını, otuz bahiste ve çok güzel bir üslûp ile anlattı BİR ESHÂB-I KİRÂM DÜŞMANI! Bu mübarek zatı çok sevenlerden biri anlattı: “Eshâb-ı kirâm düşmanlarından biri, Mevlânâ Câmî ile münâzara etti Eshâb-ı kirâm aleyhinde kelimeler sarf etti Buna Mevlânâ Câmî öyle güzel cevaplar verdi ki, o Eshâb-ı kirâm düşmanı, konuşacak tek kelime bulamayıp sustu Fakat Mevlânâ hazretlerine buğz etmeye, ona gizliden gizliye düşmanlığa başladı Biz bu adamın en kısa zamanda bir belâya uğrayacağını ve Eshâb-ı kirâm efendilerimize dil uzatmanın cezâsını ânında çekeceğine inanıyor ve bekliyorduk O, biraz ötede duran atının yanına gidip, yemini yiyip yemediğini kontrol etmek için, elini başındaki torbanın içine soktu At, birden sâhibinin şehâdet parmağını ısırıp kopardı Bağırmaya, feryâd ve figâna başladı Herkes ne oluyor ne var diye etrâfına toplandı Biraz sonra yere yıkıldı ve büyük bir ızdırap içinde kıvranarak öldü Doğrusu, cezânın bu kadar kısa bir zaman içinde verileceğini tahmin etmiyorduk”