Hüzünlü Dualarımız Var

Hüzünlü dualarımız var



Bir yanımız hep hüzün!

Bir yanımızda hep sevda!

Bir yanımız hep umut!

Bir yanımızda hep dua



Bir tutam hüzünle başlar aslında her şey ve bir tutam dua ile devam eder durduraksız

ve hüzünlü dualarla çıkılır yola







Anlamasak da hüzünlü dualardır bizi biz yapanSevdalardır vuslatı hatırlatan ki Aşk-ı İlahi'ye kavuşmadır dua

Bir güle dokunmaktır usulcaYa da umuda yolculuk etmek, kalbine doldurduğun bir avuç sızıyla beraber Gökkuşağındaki renklere tutunup elini uzatmak bulutlara doğru ve kaybolmak bulutların arasında sonsuza kadar kalakalmak öylece



Belki de bir kuşun kanadına yaslanmak ve gökyüzünün maviliğine koşmak, ardına bile bakmadankadife ıslıklı bir selam uzatmak, okyanusun maviliklerinde, korkuya yatmış düşlere



Dipsiz kuyulardan taaa güneşin ışığına halat bağlamak gecenin bir yarısındaseslenmek bir uçurumun kenarından avazın çıktığı kadar dağlardan kopup gelen çığlara aldırmadan



Gökyüzünde rüzgarla yarış yapan kuşları anlamak ve özlemek yağmuruve yağmur sonrası kaybolmak toprağın o dayanılmaz kokusundayarışmak uçurtmalarla kendinden emin Ben de varım diye !



Ya da bir su damlasının akması gibidir dua, tenhalarda kalmış solmuş, kurumuş bir güle can verir gibi yürek yangınlarına sürülmüş bir merhem misali gibidir yada dua



Uzanan bir el gibi, çok uzaklardananne şefkati kadar sıcak, duygulumasum

belki de bir aşkdır duakarşılıksız seveni bilmek ve kalbini koymak ortayave acıların aslında hiç de acı vermediğini,anlatmak yüreğine ya da



Ya da bir kaçıştır dua uzaklaşmak yalancı sevdalardan ölesiye

Bir vasıta belki de sonsuzluğa uzanan ve kapıları aralayan



Ya da susalım artıksusmaktır belki de dua

anlatmaya ne hacetsustum! Ve kapadım gözlerimi artık, alışılmış yalnızlıklara ve alışılmış sevdalara



Sonrası mı?

sonrası bir rüya alemi

bir avuç hüzme

bir düş damlasıve

bir kelebek hafifliği

ya da bir parça fasl-ı kelam



gecelergündüzlerumutlar sevdalarmevsimler

yıllaraylarhüzünlerpişmanlıklar ve yalnızlıklar

Hep bize dair, bizle yaşayan ve bizle son bulan




Bir yanımız hep hüzne bakarken buğulu gözlerle

Bir yanımız hep ağlaşadurur umutlarla ,vuslat ! vuslat ! diye,

zira ne kalır ki bizden geriye

Bir küçük yalnızlıktan, kalbe dokunan bir tutam hüzünden

ve yaslı dualarımızdan başka